Ο άνθρωπος πίσω από τα Doodles της Google

Ποιος είναι ο Ryan Germick που κρύβεται πίσω από τις κινούμενες εικόνες στην οθόνη μας.
Πόσα γνωρίζετε για τα 105α γενέθλια του Μομοφούκου Άντο; Ή για το φεστιβάλ Dragon Boat Festival, την τελευταία ημέρα του καναδικού σεντ ή για τον Φρέντι Μέρκουρι;


Οι πιθανότητες να έχετε διαβάσει κάτι για όλα αυτά είναι πολλές, ειδικά αν χρησιμοποιείτε ως μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο το Google.

Κι αυτό χάρη στα περίφημα… Doodles της Google!

Σχεδιασμένα για να τιμούν τη μνήμη ενός συγκεκριμένου προσώπου, γεγονότος ή ορόσημου, τα Doodles της Google έχουν εξελιχθεί από απλές εικόνες-ζωγραφιές σε πλήρως τρισδιάστατα παιχνίδια και δημιουργικές εμπειρίες για τους χρήστες.

Ποιος όμως «κρύβεται» πίσω από όλα αυτά;

Ο Ryan Germick είναι ο επικεφαλής της ομάδας Google Doodle, η έδρα της οποίας είναι στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Καλιφόρνια.

Ο ίδιος επιβλέπει 10 καλλιτέχνες που εργάζονται εκεί και συνεργάζεται με τέσσερις μηχανικούς και δύο παραγωγούς, οι οποίοι συντονίζουν τη δουλειά ακόμη 100 και πλέον ανθρώπων σε όλον τον κόσμο, καθώς επίσης διασφαλίζει ότι η διαδικασία δημιουργίας του κάθε Doodle λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο ομαλά.

Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ιντιάνα των ΗΠΑ, ο Ryan από μικρό παιδί αγαπούσε τις τέχνες και τα κόμικς. Σπούδασε εικονογράφηση και δημιουργική γραφή στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια (αρχές του 2000) πέρασε αρκετούς μήνες στη νότια Ινδία ζωγραφίζοντας και παρακολουθώντας μαθήματα remedial Tamil. Εκεί δημιούργησε και την πρώτη του ιστοσελίδα, για να μοιράζεται φωτογραφίες με τους φίλους και την οικογένειά του.

«Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα τη δύναμη της τεχνολογίας. Όλα αυτά ήταν προτού μπουν στη ζωή μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το Flickr» είπε ο ίδιος μιλώντας στη δημοσιογράφο Rhiannon Williams της βρετανικής εφημερίδας The Telegraph. «Άγνωστοι σε μένα, όχι μόνο οι φίλοι και οι συγγενείς μου, έβλεπαν το site μου και μου έστελναν μηνύματα. Τότε άναψε ένα λαμπάκι στο μυαλό μου».

«Ήμουν ο πιο φλώρος που υπήρχε στο σχολείο και για μένα, ένας υπολογιστής ήταν απλά ένα ακόμη εργαλείο για να κάνω κάτι ενδιαφέρον με αυτό» εξομολογήθηκε και συνέχισε: «Όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη είχα ένα μικροσκοπικό δωμάτιο και δεν υπήρχε χώρος για τις ζωγραφιές μου και άλλα πράγματα. Ο υπολογιστής ήταν ένας πολύ αποτελεσματικός χώρος για να εργάζομαι και έμαθα ότι μπορούσες να συνδεθείς με τον κόσμο μέσω του διαδικτύου και η δύναμη αυτού ήταν ότι μπορούσες να δημιουργήσεις κάτι και να το μοιραστείς με όλον τον κόσμο. Ίσως σήμερα να είναι κάτι που το θεωρούμε δεδομένο, όμως εκείνη την εποχή ήταν κάτι πρωτόγνωρο και συνάμα συναρπαστικό. Ήταν μια τρομερή εποχή για να ζεις και να δημιουργείς».




Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του ο Ryan μετακόμισε στην Καλιφόρνια, για να είναι πιο κοντά στον αδερφό του και ξεκίνησε να εργάζεται στη Google -την πρώτη εταιρεία στην οποία έστειλε το βιογραφικό του- το 2006 υπό την καθοδήγηση του Dennis Hwang, του πρώτου Doodler

Παρότι το πρώτο Doodle της Google εμφανίστηκε στο site το 1998, η επίσημη ομάδα Doodle δημιουργήθηκε μόλις το 2009.

Τα Doodles εξελίχθηκαν σταδιακά από στατικές εικόνες, σε ενσωματωμένα links και κινούμενες εικόνες, καταλήγοντας στο πρώτο playable Google Doodle για τα 30α γενέθλια του PAC-MAN στις 21 Μαΐου του 2010.

Φυσικά, την όλη ιδέα «ενορχήστρωσε» ο Ryan.

Η ομάδα του παράγει πλέον περίπου 400 Doodles το χρόνο, από τα οποία περίπου τα 50-100 είναι κινούμενα σχέδια και 12 από αυτά πλήρως διαδραστικά.

Ο σχεδιασμός ξεκινά περίπου 18 μήνες μπροστά από τα γεγονότα, τους ανθρώπους και τα ορόσημα που έχει αποφασιστεί να τιμηθούν με τον πιο δημιουργικό τρόπο, και οι μόνοι περιορισμός που υπάρχουν είναι ότι η λέξη Google πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη, ενώ και το μέγεθος είναι συγκεκριμένο.

Ο Ryan και η ομάδα του κάνουν συνειδητή προσπάθεια να ενσωματώνουν πολλές διαφορετικές τεχνοτροπίες και δημιουργικά μέσα, γιατί όπως λέει ο ίδιος «η ποικιλία είναι πολύ σημαντική».

Ένα από τα προσωπικά του αγαπημένα Doodles είναι η 86η επέτειος της πρώτης ραδιοφωνικής μετάδοσης γυμναστικών επιδείξεων με σκοπό να παροτρυνθούν οι πολίτες να γυμνάζονται, που «έπαιξε» μόνο στην Ιαπωνία.



Ένα ακόμη, είναι ένα βίντεο διάρκειας δύο λεπτών που η ομάδα έγραψε και γύρισε προς τιμήν του Τσάρλι Τσάπλιν (στα 122α «γενέθλιά» του), το οποίο εμφανίστηκε στη homepage της Google στις 13 Απριλίου του 2011.

Ο Ryan «παίζει» έναν αστυνομικό.



Ένα από τα γεγονότα που μετανιώνει που δεν «τίμησε» ήταν η περσινή 30η επέτειος από την κυκλοφορία του τραγουδιού «Purple Rain» του Prince. «Είμαι μεγάλος θαυμαστής του και λυπάμαι που το χάσαμε. Ίσως το κάνουμε στην 40η επέτειο».


Πηγή: http://www.newsbeast.gr