Τα πολιτικοποιημένα πρόσωπα της ελληνικής τέχνης

Από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι μέχρι τον Δημήτρη Χορν και τον Κώστα Γαβρά.
Ανέκαθεν η τέχνη, σε προεκλογικές εποχές, φλέρταρε έντονα με την πολιτική. Σπουδαίοι καλλιτέχνες από όλους τους χώρους αναμειγνύονταν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο στην εκάστοτε εξουσία.

Κάποιοι πιο ενεργά, κάποιοι λιγότερο, ωστόσο όλοι είχαν την ικανότητα να εκφράζονται καίρια χτυπώντας ακριβώς στο ψαχνό. Τι κι αν αργότερα κάποιοι από αυτούς μετάνιωσαν που έμπλεξαν με την πολιτική.

Η στάση τους προς πρόσωπα και καταστάσεις τούς τοποθετούν πάνω από στενόμυαλους χαρακτηρισμούς.

Μίκης Θεοδωράκης
«Πέρασα τόσα και τόσα γιατί η Μοίρα με γέννησε Έλληνα»



Ποιο άραγε θα ήταν το πρώτο όνομα έλληνα πολιτικοποιημένου μουσικού που θα μας ερχόταν αν κάποιος μας ρωτούσε; Μα φυσικά αυτό του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς συνθέτες με εγχώριες αλλά και διεθνείς αναγνωρίσεις. Παράλληλα με την μουσική του καριέρα, ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική στα τραγούδια του αλλά και στην προσωπική του ζωή. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου, καταδιώχτηκε από τις αρχές για τις προοδευτικές του ιδέες αλλά και τις επαναστατικές του δράσεις.

Συνελήφθη και εξορίστηκε σε Ικαρία και Μακρόνησο. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, κρίθηκε παράνομος λόγω των ιδεών του για δεύτερη φορά. Το 1967 όμως συνελήφθη και πέρασε από όλες τις χείριστες θέσεις που επέφερε η χούντα στους αντιστασιακούς, φυλακές, βασανιστήρια και εξορίες. Εκείνος, βρήκε το ψυχικό σθένος και δημιούργησε πολλά τραγούδια με επαναστατικό ύφος και προοδευτικές ιδέες, τα οποία κατάφερε να τα περάσει στο εξωτερικό.

Ο Μίκης Θεοδωράκης το 1974 κατέβηκε υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της Ενωμένης Αριστεράς, όμως δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1978 μετά από πρόταση που δέχτηκε αποφάσισε να κατέβει υποψήφιος δήμαρχος Αθηνών, όμως πάλι δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1981 καταφέρνει να εκλεγεί βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Βʹ Πειραιά με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, το ίδιο επανέλαβε και το 1985. Το 1990 με τη διάσπαση του ΚΚΕ και λόγω της διαφωνίας που είχε με αυτή την κατάσταση, αποφασίζει να εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και διατελεί υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και Επικρατείας.

Την 1η Δεκεμβρίου 2010 ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών με την ονομασία «Σπίθα». Το Σεπτέμβριο του 2013 αποφάσισε με επιστολή του να αποστρατευτεί από τη «Σπίθα». Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο τον μεγάλο έλληνα μουσικοσυνθέτη. Ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα έγραψε για τη συνάντηση Βαρουφάκη-Ντάισελμπλουμ:

«Το Γιούρογκρουπ και ο Πρόεδρός του ο Ολλανδός είναι οι εικόνες που με βασανίζουν. Πέρασα τόσα και τόσα γιατί η Μοίρα με γέννησε Έλληνα που πρέπει να υπομένει τα καπρίτσια των ισχυρών, να σκύβει το κεφάλι και να μάθει ακόμα και να τους αγαπά! Αυτόν όμως τον Ολλανδό με τα γυαλάκια ποτέ μου δεν μπόρεσα να χωνέψω, αν και μικρός έπινα γάλα Nestle», γράφει χαρακτηριστικά.

Μάνος Χατζιδάκις
«Είμαι αριστερά της δεξιάς»



Ο Μάνος Χατζηδάκις έχει χαρακτηριστεί ως «δεξιών» πολιτικών πεποιθήσεων, γεγονός στο οποίο συνέβαλε και η προσωπική φιλία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ωστόσο, ο ίδιος αποκαλούσε τον εαυτό του «φιλελεύθερο αστό».

«Οι απόψεις μου είναι αναρχικές. Αποστρέφομαι το σύστημα» ήταν τα λόγια του Χατζιδάκι. Διατηρούσε μια μακροχρόνια φιλία με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο εκτιμούσε πολύ. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε το 1968 να του προτείνει μέσα στη δίνη της αυτοεξορίας του τότε, λόγω της χούντας, να διαβάσει το κόκκινο βιβλίο του Μάο. Ο σπουδαίος καλλιτέχνης συνήθιζε να λέει : «Είμαι αριστερά της δεξιάς, γιατί η αριστερά οφείλει να περιέχει κάθε άνθρωπο με ανησυχίες. Κάθε άνθρωπος που δεν συμβιβάζεται είναι αριστερός».

Κατά τη διάρκεια της χούντας, σε ένα άτυχο και πιθανόν στημένο από άλλους στιγμιότυπο, φτάνει στα νύχια της δημοσιότητας των μέσων μια φωτογραφία δική του μαζί με το πραξικοπηματία Μακαρέζο. Η δυσφήμηση παραμόνευε στη γωνία. Η πραγματική αιτία ήταν ότι ήθελε να επισκέπτεται τη μητέρα του ση Νέα Υόρκη κι έψαχνε κάποιο φορολογικό διακανονισμό. Το 1975 γίνεται διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος. Η θέση αυτή του έδωσε την ελευθερία της διακίνησης ιδεών και απόψεων που τις περισσότερες φορές ενοχλούσαν το λαϊκό αίσθημα.

Άννα Βαγενά
«Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που δεν αισθανόταν ποτέ ΠΑΣΟΚ»



Η Άννα Βαγενά υπήρξε έντονα πολιτικοποιημένη από τα μαθητικά και φοιτητικά της χρόνια, ενώ υπήρξε και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ επί κυβέρνησης Παπανδρέου για λίγο. Διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική του Ομάδα με απόφαση του κ. Παπανδρέου επειδή καταψήφισε το μνημόνιο, μία απόφαση για την οποία, όπως είχε πει είχε ήσυχη τη συνείδησή της:

«Δεν ήμουν ποτέ ΠΑΣΟΚ, ούτε ποτέ γνώρισα τον κ. Παπανδρέου, ούτε συμφωνούσα ποτέ με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Απλώς έτυχε να συνεργασθώ μαζί με το ΠΑΣΟΚ, μετά από μεσολάβηση, ορισμένων κοινών γνωστών μας».

Και συνέχισε:«Δεν αισθανόμουν ποτέ ΠΑΣΟΚ, απλώς θέλω να με θεωρήσετε συνεπή σε κάποιο χώρο. Δεν οφείλω άλλωστε τίποτα στον μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Έχω απόλυτη ήρεμη τη συνείδησή μου που δεν ψήφισα το Μνημόνιο».

Η κυρία Βαγενά παραδέχεται ότι ψήφισε «όχι σε όλα», χωρίς να έχει διαβάσει το Μνημόνιο, αφού το παρέλαβε μόλις ορκίσθηκε και έπρεπε να το είχε μελετήσει μέσα σε λίγες ώρες όταν άρχιζε η ψηφοφορία. Όσο για τις πολιτικές της πεποιθήσεις η ίδια έχει πει ότι «ανήκει στο χώρο της δοκιμασμένης Αθήνας, στο χώρο της Αριστεράς της Αγωνίας».

Κώστας Καζάκος - Τζένη Καρέζη
«Οι αριστεροί που λίγο έλειψε να γίνουν κουμπάροι με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο»



Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 καθώς και του Οκτωβρίου του 2009 ο Κώστας Καζάκος εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, όντας επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του. Μάλιστα ο ίδιος έχει πει ότι το ΚΚΕ είναι η μόνη πλάτη που θα έχει ο λαός να στηριχτεί στις πολύ κακές ημέρες που έρχονται.

Ο Κώστας Καζάκος δηλώνει αριστερός ενώ ανέκαθεν έτρεφε μία βαθιά απέχθεια για τη Χούντα. Και η Τζένη Καρέζη, μετά τον γάμο τους, ενστερνίστηκε τις αριστερές ιδέες του και απεχθανόταν τη χούντα και τις πρακτικές της. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το φθινόπωρο του 1966 στα γυρίσματα της ταινίας «Κονσέρτο για πολυβόλα» και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκαν.

Ο γιος τους Κωνσταντίνος Καζάκος επρόκειτο να γεννηθεί στα τέλη Απριλίου του 1969. Τότε, όσα παιδιά γεννιόντουσαν την 21η Απριλίου τα βάφτιζε ο Παπαδόπουλος ή η σύζυγος του Δέσποινα ή ακόμη και η οικογένεια του Ζωιτάκη, που συμμετείχε στο πραξικόπημα. Ούτε ο Κώστας Καζάκος ούτε η Τζένη Καρέζη μπορούσαν να διανοηθούν ότι θα γίνονταν κουμπάροι με κάποιο μέλος της χουντικής κυβέρνησης. Τελικά μια μικρή επιπλοκή πριν από τη γέννα, «έσωσε» το ζευγάρι από την ανεπιθύμητη κουμπαριά. Η καισαρική τους έδωσε τη δυνατότητα να… καθυστερήσουν μερικές μέρες τη γέννα κι έτσι ο Κωνσταντίνος Καζάκος, γεννήθηκε στις 25 Απριλίου αντί για την 21η.

Δημήτρης Χορν
«Ο φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή που δεν πήγαινε τον Ανδρέα»



Ο Δημήτρης Χορν υπήρξε ο κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Στενότατος φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεν έκρυψε ποτέ την αποστροφή του για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο ίδιος είχε πει αστειευόμενος, «με τον Καραμανλή έχουμε κοινό ότι είμαστε στον ίδιο αστερισμό» αναφερόμενος στο ζώδιό τους καθώς και οι δύο ήταν Ιχθείς. Δεκαεφτά χρόνια μετά τον θάνατό του, όλοι μιλούν με θαυμασμό για εκείνον τον σνομπ τύπο που έσπαγε πλάκα με τον εαυτό του, τους γύρω του αλλά και την ίδια τη ζωή.

Μελίνα Μερκούρη
«Ο εφιάλτης της Χούντας»



Η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ου αιώνα. Τη χαρακτήρισαν «τελευταία ελληνίδα θεά» και «γυναίκα – φλόγα». Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων.

Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας που της αφαίρεσε μέχρι και την ελληνική ιθαγένεια. Εκείνη θα γίνει ο εφιάλτης της χούντας. Συμμετέχει σε διαδηλώσεις, απεργίες πείνας, συναυλίες και πολιτικές εκδηλώσεις. Δίνει συνεντεύξεις, κάνει ομιλίες, τραγουδά ενάντια στους συνταγματάρχες. Δύο μόλις μέρες μετά την πτώση της χούντας, επιστρέφει στην Ελλάδα όπου στο αεροδρόμιο θα χαθεί στις αγκαλιές των αγαπημένων της. Με την επιστροφή και την οριστική εγκατάστασή της στην Ελλάδα, συνεχίζει την πολιτική της δράση μέσα από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, του οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη.

Το 1974 είναι υποψήφια του κόμματος στη Β΄περιφέρεια Πειραιά. Θα διατελέσει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, του Εκτελεστικού Γραφείου, αλλά και εισηγήτρια στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Ελέγχου Πολιτισμού. Εκλέγεται και πάλι βουλευτής το 1981. Στις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν (1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989, 1990 και 1993) είναι στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών επικρατείας σε εκλόγιμη θέση. Η διεθνής ακτινοβολία της, της επιτρέπει να έρχεται σε επαφή με κορυφαίους ευρωπαίους ηγέτες (ανάμεσα στους οποίους και ο προσωπικός της φίλος Φρανσουά Μιτεράν) και να προβάλει τα εθνικά μας θέματα.

Όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 1981, η Μελίνα Μερκούρη ορίζεται Υπουργός Πολιτισμού και παραμένει στη θέση αυτή και τα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα. Ένα από τα σημαντικότερα, υπήρξε η επιστροφή στην Ελλάδα των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Σταμάτης Σπανουδάκης
«Ο πρώην υποστηρικτής της ΝΔ, που δεν ανήκει πουθενά και είναι Χριστιανός»



«Τιμή μου και χαρά μου και ήταν ωραίο και ειλικρινές, όσο κράτησε» είχε πει ο σπουδαίος έλληνας μουσικός και συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης σε δημοσιογράφο που του είπε ότι έχει χαρακτηριστεί ως οπαδός της Νέας Δημοκρατίας και ιδιαίτερα του Κώστα Καραμανλή. Ο πρώην, κατά δήλωσή του, υποστηρικτής της Νέας Δημοκρατίας δηλώνει ότι δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και ότι είναι Χριστιανός:

«Σε πόσους τόνους πρέπει να φωνάξω, ότι δεν είμαι κανενός κόμματος η ιδεολογίας; Αν κάτι είμαι, φανατικά και αμετάκλητα, είμαι, με την βοήθεια τού Θεού, Χριστιανός». Σε συναυλία του στο Ηρώδειο με τίτλο «Χαίρε θάλασσα μου» σε ένα κατάμεστο θέατρο, ο έλληνας μουσικοσυνθέτης ήταν ιδιαίτερα καυστικός ήταν, προλογίζοντας δύο τραγούδια αφιερωμένα στη Σμύρνη, το «Για την Σμύρνη» και το «Μαύρος Καβαλάρης».
Για το πρώτο είπε: «Θέλω να το αφιερώσω στην κ. Ρεπούση, και να την ευχαριστήσω. Διότι με τις σαχλαμάρες που λέει, μας ένωσε ακόμη περισσότερο».

Ενώ, προλογίζοντας το «Μαύρος Καβαλάρης», είπε ότι το τραγούδι έχει γραφτεί για τον Νικόλαο Πλαστήρα, και άφησε αιχμές κατά του Κώστα Καραμανλή, λέγοντας: «Αν θυμάμαι καλά, ο Πλαστήρας δεν είχε τίποτα...κουμπαριές με τούρκους, ήταν εκεί και αντιστάθηκε», προκαλώντας έκπληξη, μιας και είναι γνωστή η φιλία με τον πρώην πρωθυπουργό.

Όσο για τις φήμες που τον ήθελαν να πολιτεύεται στις ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία ο ίδιος είπε: «Πότε θα καταλάβουν επιτέλους, όλοι οι πολιτικάντηδες και παρατρεχάμενοι δημοσιογραφίσκοι, ότι απεχθάνομαι κάθε αξίωμα και κάθε ταύτιση με την σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Το κόμμα της ΝΔ, μαζί με το φτωχό αδελφάκι του, το ΠΑΣΟΚ των απατεώνων, αντιπροσωπεύει για μένα ότι χειρότερο υπήρξε ποτέ, στην ζωή αυτού του τόπου. Γενιές Ελλήνων θα χρειαστούν για να επουλωθούν οι πληγές, που με ύπουλο, αυταρχικό και ανθελληνικό τρόπο, καθημερινά μας επιφέρουν. Βάλτε τώρα σ' αυτήν την εξίσωση και το ότι καμία συμπάθεια δεν έχω σε αριστερά, σοσιαλιστικά και λοιπά προοδευτικά κόμματα και ιδέες και θα καταλάβετε, ακριβώς πού στέκομαι».

Αντώνης Καφετζόπουλος
«Ο πολιτικοποιημένος που δε βρήκε κακή ιδέα το δημοψήφισμα»



Στις ευρωεκλογές του 2009 ήταν υποψήφιος με τους Οικολόγους Πράσινους. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη. Πολιτικοποιημένος και με μεστό λόγο, μαχητής στη ζωή, αλλά μαχητής και στην πολιτική εδώ και χρόνια, υπερασπίζεται την άποψή του με σεβασμό προς τον πολίτη.
«Δεν έχω μετανιώσει για την εμπλοκή μου στην πολιτική. Καθόλου.

Απλώς πια δεν εμφανίζομαι τόσο στην τηλεόραση, σε talk shows με τσακωμούς. Ρωτάω πάντα ποιοι θα είναι οι καλεσμένοι πριν πάω κάπου - δεν υπάρχει νόημα να είσαι με ανθρώπους που ουρλιάζουν «Ανθέλληνα» και τέτοια» έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του.

Ο Αντώνης Καφετζόπουλος δεν ήταν κατά του δημοψηφίσματος: «Το περίφημο δημοψήφισμα δεν ήταν κακή ιδέα. Όλοι έβριζαν το μνημόνιο, τα δάνεια κ.λπ. Αντιδρούσαν, όμως, μόνο στα λόγια. Ενδόμυχα, φυσικά και δεν ήθελαν τη χρεοκοπία ή την κατάργηση του μνημονίου. Με το που χρειάστηκε ν’ αντιδράσουν και με πράξεις, ξαφνικά όλοι εξοργίστηκαν. Τα δε κόμματα βραχυκύκλωσαν, γιατί κατάλαβαν ότι έτσι δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης».

Αλκίνοος Ιωαννίδης
«Ο εμμονικά ακομμάτιστος που πήρε ανάσα με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ»



Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης δηλώνει εμμονικά ακομμάτιστος, καχύποπτος απέναντι σε κάθε πολιτική ηγεσία και δεν διστάζει να πάρει θέση στα πολιτικά δρώμενα. Έτσι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου δεν θα μπορούσαν να τον αφήσουν αδιάφορο. Αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε ένα σημείωμα στην ιστοσελίδα του έντονα συναισθηματικό:

Ο καλλιτέχνης ανέφερε ότι μεταξύ άλλων ότι «πήρε ανάσα!» από τα αποτελέσματα συμπληρώνοντας ότι «είτε ξαναβουτήξω είτε όχι, έχω αέρα στα πνευμόνια και χαρά στην καρδιά».

Ο ίδιος μάλιστα, είχε και μια υποσημείωση στην οποία ανέφερε ότι το κείμενο του «είναι το αποτύπωμα της παρούσας στιγμής. Γράφτηκε με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων των εκλογών, με την υπερβολή της συγκίνησης, που κι αυτή πρέπει να καταγράφεται».

Δημήτρης Πουλικάκος
«Ο ξάδελφος του Κωνσταντίνου Καραμανλή που δεν είχε πολλά πολλά με τους συγγενείς»



Ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο «Θείος Νώντας» του ραδιοφώνου, έκανε μεγάλη καριέρα σαν ένας από τους πρώτους ροκ τραγουδιστές και έγινε ευρέως γνωστός ως ηθοποιός. Ανατρεπτικός, αλλά πάντα σταθερός στις απόψεις του, δηλώνει ότι δεν ανήκε ποτέ σε κανένα πολιτικό χώρο. Μία εμφάνισή του σε πολιτικό πάνελ με θέμα την Χρυσή Αυγή, τον Οκτώβριο του 2014, προκάλεσε εντύπωση για τον ευθύ λόγο του. Ευθύς και ατακαδόρος, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό εξαιτίας του ιδιαίτερου χιούμορ του.

Ο Δημήτρης Πουλικάκος κατάγεται από εύπορη οικογένεια Οι γονείς του ήταν και οι δύο γιατροί. Είναι ανιψιός του πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλο και «ξάδελφος» με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η θεία του (αδελφή του πατέρα του) ήταν σύζυγος του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, που διατέλεσε πρωθυπουργός της χώρας για δύο μικρές περιόδους (Νοέμβριο 1945 και Απρίλιο 1967).

Η Αμαλία- Μεγαπάνου, ήταν ανιψιά του Κανελλόπουλου, άρα ξαδέλφη του Πουλικάκου. Έτσι, όταν εκείνη παντρεύτηκε με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Πουλικάκος έγινε ξάδελφός του! Αν και όπως λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης «δεν είχε πολλά-πολλά με τους συγγενείς, θυμάται τον εαυτό του σε μικρή ηλικία, να κάνει Ανάσταση και με τους δύο πρωθυπουργούς της μεταπολεμικής Ελλάδας. Τον Κανελλόπουλο και τον Καραμανλή, κάτι που δεν τον εντυπωσίασε καθόλου.

Τζίμης Πανούσης
«Ο Τσίπρας κάνει μαθήματα να μοιάσει στον Ανδρέα»



Ευφυής και καυστικός, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τον πολιτικοποιημένο Πανούση δεν μπορεί να τον οικειοποιηθεί κανένας χώρος. Υιοθετώντας εν μέρει μορφολογικά χαρακτηριστικά του αναρχικού χώρου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και ο χώρος αυτός θα γλυτώσει από τον σαρκασμό του, ασκεί θεμελιώδη κριτική στα αριστερά κόμματα. Ευφυής και καυστικός καλλιτέχνης, θα οργανώσει έναν ιδιότυπο σχολιασμό της δεκαετίας του '80. Η ελευθεριότητα του στίχου του δεν θα εξαντληθεί στην αποκαλυπτική του κριτική της αριστερής και πασόκικης πολιτικής κουλτούρας.

«Προσωπικά θεωρώ ότι ο Τσίπρας είναι λίγος και θλιβερός. Κάνει μαθήματα να μοιάσει στον Ανδρέα και τον μιμείται στον αργό τρόπο που μιλάει. Η μάνα μου τον ακούει και νομίζει ότι είναι ο Ανδρέας. Εγώ τον ακούω και με πιάνει συχνοουρία... Η κόρη μου που είναι 5 χρονών, όταν κάποια στιγμή της έδειξα τον Τσίπρα στην τηλεόραση και τη ρώτησα εάν αυτός θα βγει στις εκλογές μου απάντησε: «Ελπίζω όχι» έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του. Ο Τζίμης Πανούσης έχει αναφερθεί και στη Χρυσή Αυγή: «Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ξαφνικά 500.000 Νεοναζί Έλληνες. Μην τρελαθούμε. Ο λαός έβαλε στη Βουλή αυτούς που είναι γκάνγκστερς, τραμπούκοι, αγράμματοι, καθυστερημένοι, ηλίθιοι, αρχαιόπληκτοι και φασιστόπληκτοι για να γίνει τζέρτζελο. Βέβαια αυτό δεν έγινε και καταλήξαμε στο γνωστό: Φοράς γραβάτα και ψηφίζεις νομοσχέδια υπέρ των εφοπλιστών. Η Χρυσή Αυγή είναι κατασκεύασμα αυτού του κομματικού συστήματος. Τους έβαλαν μέσα αυτοί οι ίδιοι. Γιατί σου λέει εγώ μπορεί να είμαι απατεώνας, κλέφτης, μιζαδόρος, δοσίλογος, αλλά, είμαι δημοκράτης ενώ αυτοί είναι φασίστες. Χρειάζονται τον φασίστα για να «διαφέρουν». Τους σπονσονάρουνε και τους πουσάρουνε. Τους βάλανε φυλακή, τους έκαναν ήρωες χωρίς λόγο και στο τέλος αυτοί θα αθωωθούν πανηγυρικά. Αυτό όλο είναι στημένο και δεν έχει καμία σχέση με το φασισμό».

Γιώργος Κιμούλης
«Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας αποτελούν την ελπίδα της Ευρώπης»



Αισιόδοξος για μια μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είχε εμφανιστεί σε ομιλία του το Μάιο του 2014 ο ηθοποιός κ. Γιώργος Κιμούλης. «Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας αποτελούν την ελπίδα της Ευρώπης για μια άλλη Ευρώπη. Αυτό μπορεί να το δει όποιος παρακολουθεί το πώς τον υποδέχονται στις διάφορες περιοχές της Ευρώπης που επισκέπτεται». Ο δημοφιλής ηθοποιός πρόσθεσε: «Αυτό το χαμόγελο που βλέπω στα πρόσωπα όλων μας, είναι η ομορφιά της Άνοιξης, της άνοιξης της Αριστεράς, της αριστεράς του Μανώλη Γλέζου, της αριστεράς του πατέρα μου, της αριστεράς...

Της Αριστεράς που πάντα πίστευε, πως δεν μπορεί να υπάρχει ευτυχισμένος άνθρωπος αν όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι!». Ο γνωστός έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης σχολίασε στο Βημαmagazino το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών: «Χαίρομαι που σιγά σιγά γίνεται αποδεκτή αυτή η ιδέα, γιατί τα ΜΜΕ προσπάθησαν να πείσουν τον κόσμο ότι τις έχασε κιόλας. Έχουμε ένα κόμμα που οδηγεί τον εαυτό του στην εξουσία, σε μια κοινωνία που πληροφορείται για την πραγματικότητα από τα μίντια, τα οποία αυτό το κόμμα πολεμά! Μέσα από αυτή τη λειτουργία έχει περάσει στην κοινωνία μια αίσθηση "ανέφικτου" για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, για την πλειοψηφία, η πραγματικότητα είναι αυτή που δείχνει η τηλεόραση».

Kώστας Γαβράς, σκηνοθέτης
«Βαθιά πολιτικοποιημένος και ουσιαστικά αριστερός, με την αποδοχή όμως και της Δεξιάς»



«Είναι μια ιστορική νίκη για την Ελλάδα. Ήταν καιρός να αλλάξουν τα πράγματα, να έρθουν νέοι άνθρωποι στο προσκήνιο. Και ο πολιτισμός, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, πρέπει να έχει προτεραιότητα. Έχω διαβάσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό και μου έκανε πάρα πολύ καλή εντύπωση. Και επιτέλους πρέπει να ξεφύγει η κοινωνία από την οικονομική μιζέρια στην οποία είχε βυθιστεί τα τελευταία πέντε χρόνια» ήταν τα λόγια του Κώστα Γαβρά για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.

Ο Κώστας Γαβράς θεωρείται ένας από τους πιο πολιτικοποιημένους σκηνοθέτες στον κόσμο και έγινε διάσημος με την ταινία Ζ που εξιστορεί τον βίο και τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο Γαβράς πολέμησε με πάθος για τη δημοκρατία. Ύστερα από 60 χρόνια μόνιμης διαμονής στο Παρίσι, βραβευμένος με Όσκαρ κι ένας από τους θεμελιωτές σκηνοθέτες του σύγχρονου πολιτικού κινηματογράφου, δεν αφήνει αδιάφορα τα πολιτικά κόμματα που τον έχουν προσεγγίσει αρκετές φορές για να ενταχθεί στο ψηφοδέλτιό τους.

Βαθιά πολιτικοποιημένος και ουσιαστικά αριστερός, με την αποδοχή όμως και της Δεξιάς. Στις εκλογές του 2012, ο Βαγγέλης Βενιζέλος τον είχε προσεγγίσει για την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Αρνήθηκε ευγενικά. Λίγο πριν από τις φετινές εκλογές τον είχε επισκεφθεί στο Παρίσι, ύστερα από δική του μάλιστα πρωτοβουλία, ο Αλέξης Τσίπρας για τον οποίο ο Κώστας Γαβράς σχημάτισε μια πολύ θετική γνώμη. «Είναι νέος, άφθαρτος, φρέσκος» έχει πει σε πρόσφατη συνέντευξή του. «Πολλές από τις ιδέες του θα άλλαζαν τον κόσμο. Το ερώτημα είναι αν θα τον αφήσουν και αν ο περίγυρός του θα του το επιτρέψει».

Θανάσης Βέγγος
«Ο απολιτίκ»



Ένας διακριτικός άνθρωπος βιωμένος αριστερός, με την δική του «καλλιτεχνική» αντίσταση σε κάθε εξουσία… Με αυτά τα λόγια έχουν περιγράψει τον Θανάση Βέγγο ο λογοτέχνης και κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος και ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος. Δεν ήταν από αυτούς που κατέβαιναν στις απεργίες. Ήταν αριστερός βιωμένος, ζούσε ως αριστερός, σεβόταν την εργασία των άλλων.

Ο Νίκος Κούνδουρος, ο άνθρωπος που έζησε με τον Θανάση Βέγγο την δύσκολη περίοδο της Μακρονήσου, έχει πει ότι ο αγαπημένος έλληνας ηθοποιός «ο δικός μας άνθρωπος» δεν είχε καμία αγάπη για την πολιτική. Ακολουθούσε την δική του προσωπική γραμμή, χωρίς κομματικές ταμπέλες. «Ο Βέγγος δεν είχε ιδέα από αντίσταση. Όσοι το λένε είναι απλώς ηλίθιοι. Ακόμα και στο Μακρονήσι που βρέθηκε δεν ήταν εξαιτίας της δικιάς του δράσης. Ο λόγος ήταν ο πατέρας του και η αριστερή ιδεολογία του. Ο Βέγγος την αντίστασή του την έκανε παίζοντας, την έκανε με τον τρόπο που εκφραζόταν».

Σταμάτης Κραουνάκης
«Είμαι αριστερός κατά παράδοση»



Ο Σταμάτης Κραουνάκης έχει πει πως αν και δεν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ συμπαθεί ιδιαιτέρως τον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο επεσήμανε πως πρέπει να γίνει πιο «επιθετικός» λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα ήθελα να ρίξει μια μπουφλάρα ο Αλέξης στον Βενιζέλο» ξεκαθαρίζοντας ότι δεν έχει προσωπικό μένος με τον κ. Βενιζέλο αλλά πως «μένος έχει εναντίον του όλος ο ελληνικός λαός».

«Είμαι αριστερός. Κατά παράδοσιν και εξ αφορμής. Μπαμπάς αριστερός και σόι κεντρώο. Το Κέντρο ήταν κάτι που δεν το κατάλαβα ποτέ και πάντοτε το σιχαινόμουν. Και σήμερα πουσάρεται τόσο πολύ επειδή είναι το θολό σημείο που τους εξυπηρετεί όλους» λέει στο ΒΗmagazino. Ο συνθέτης βάλλεται κατά του ΠΑΣΟΚ: «Ήρθε και τα ισοπέδωσε όλα. Έκανε την Αριστερά Δεξιά. Τα έκανε όλα τέλεια. Και τώρα πνέει τα λοίσθια, σαν μηχανισμός δεν έχει κανένα νόημα, την έκανε τη δουλειά του. Και βυθίζεται».

Θάνος Μικρούτσικος
«Ο Γιώργος Παπανδρέου μάς πήρε στο λαιμό του»



Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι από τους μεγαλύτερους συνθέτες αλλά και άνθρωπος με άποψη σεβαστή, πολιτικοποιημένος και ευαισθητοποιημένος. «Κρατώντας την επιφύλαξη και την ελπίδα ότι μπορεί από την Αριστερά κάτι να γίνει» ο Θάνος Μικρούτσικος είχε πει σε συνέντευξή του το 2012: «Όταν στηρίζω κάτι το κάνω πάντα φανερά, ακόμα κι αν συμφωνώ με κάτι κατά 70 ή και 60%. Γιατί ποτέ δεν μπορείς να συμφωνείς με κάτι στο 100%. Για 1η φορά ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ στις δύο τελευταίες εκλογές για συγκεκριμένους λόγους» και αποσαφηνίζει: «Ο καθοριστικός λόγος είναι ότι αυτός ο χώρος, δηλαδή ο χώρος του ΚΚΕ Εσωτερικού, που έγινε Συνασπισμός και μετά ΣΥΡΙΖΑ, από το 1968 δεν είχε κατεύθυνση. Να το πω πρακτικά για να το καταλάβετε: ήταν αριστεροδέξιος».

Το 1993 ορίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναπληρωτής υπουργός πολιτισμού και ένα χρόνο αργότερα (με το θάνατο της υπουργού Μελίνας Μερκούρη) ανέλαβε επικεφαλής του υπουργείου, αξίωμα που διατήρησε μέχρι το 1996.

Για αυτήν την περίοδο είχε πει σε συνέντευξή του στο Ποντίκι: «Κατ’ αρχήν να πω ότι, ενώ είμαι πολιτικοποιημένο πρόσωπο από τα πολύ μικρά μου χρόνια μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, από τη δεκαετία του ’70 αρνιόμουν συνεχώς προτάσεις από το τότε ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά να κατέβω υποψήφιος βουλευτής ή ευρωβουλευτής ή δήμαρχος. Μέχρι το ’93, που δέχθηκα την πρόταση του Ανδρέα Παπανδρέου να αναλάβω αρχικά αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και μετά υπουργός Πολιτισμού. Αναμφισβήτητα, ως υπουργός ήμουν μες στην εξουσία, αλλά υπάρχει μια αυτονομία στον Πολιτισμό. Δεν μπορώ να σου απαντήσω με το χέρι στην καρδιά αν αυτή η περίοδος αποτελεί την πτώση μου ή κάποια στιγμή τη συνέχιση».

Στην ίδια συνέντευξη δεν δίστασε να μιλήσει και για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι το καλό παιδί του ευρωπαϊκού και αμερικανικού administration, και τώρα μας πήρε στον λαιμό του. Εάν ο Γιώργος Παπανδρέου ήθελε να μην κάνει τον κόσμο να υποφέρει, στις αρχές του 2010 θα απαιτούσε εκβιαστικά απ’ τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί, λέγοντάς το και στον Ομπάμα που τους επηρέασε, ότι, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν του δώσει τη δυνατότητα να ρίξει το έλλειμμα σε 8 χρόνια και όχι σε 2-3 χρόνια, θα έκανε haircut στα αγγλικά και γερμανικά ομόλογα και θα ταρασσόταν συθέμελα το σύστημα. Ή θα πήγαινε απευθείας ο ίδιος στους Κινέζους για να κάνει τις συνεννοήσεις και όχι μέσω της Goldman Sachs. Αυτά θα έκανε ένας οξυδερκής πολιτικός με κοινωνική ευαισθησία σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο πλαίσιο του καπιταλισμού».

Πηγή: http://www.newsbeast.gr