Οι ψεύτικες ελπίδες των διάσημων διαιτών

Τι κινδύνους κρύβουν.
Αποτελούν ένα παγκόσμιο φαινόμενο με συνεχώς αυξανόμενους οπαδούς και υποστηρικτές. Υπόσχονται καθεμιά με το δικό της τρόπο μαγικές απώλειες βάρους, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και πάνω από όλα πολύ γρήγορα. Μιλάμε για, γνωστές και διάσημες δίαιτες, τις οποίες οι περισσότεροι έχουν μπει στον κόπο να δοκιμάσουν.

Ας τις γνωρίσουμε και ας δούμε τι κινδύνους κρύβουν:

Η δίαιτα χωρίς γλουτένη

Αποτελεί την τελευταία λέξη της μόδας αλλά και μια εντελώς ατεκμηρίωτη μέθοδο απώλειας βάρους. Μια μόδα που ξεκίνησε από την Αμερική, τη μητέρα των προϊόντων χωρίς γλουτένης, προϊόντα τα οποία αρχικά απευθύνονταν σε άτομα με κοιλιοκάκη. Η κοιλιοκάκη ή αλλιώς εντεροπάθεια λόγω γλουτένης ή δυσανεξία στη γλουτένη είναι μια παθολογική κατάσταση του λεπτού εντέρου. Προκαλείται στον ανθρώπινο οργανισμό από την ανοσολογική απάντηση μετά από την κατανάλωση μιας πρωτεΐνης των δημητριακών, η οποία ονομάζεται γλουτένη. Και βρίσκεται σε δημητριακά όπως το σιτάρι, η σίκαλη, το κριθάρι, η βρώμη και προϊόντα αυτών και σε άτομα με κοιλιοκάκη οδηγεί στην καταστροφή του βλεννογόνου του εντέρου και κατά συνέπεια δυσχεραίνει την ολοκλήρωση της σωστής πέψης και της απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών από τον οργανισμό. Οι υποστηρικτές αυτής της δίαιτας απαγορεύουν την κατανάλωση τροφών όπως σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη και προϊόντα τους όπου αυτά βρίσκονται (αλεύρι, ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, ζύμες, μπισκότα, κρουασάν, κέικ. Αντίθετα επιτρέπουν την κατανάλωση τροφών όπως προϊόντα ελεύθερα γλουτένης, ρύζι, πατάτα, καλαμπόκι.

Σχολιασμός

Δεν υπάρχει κανένας λόγος άτομα που δεν πάσχουν από κοιλιοκάκη να αποφεύγουν τη γλουτένη. Ούτε υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση της σχέσης ανάμεσα στην αποφυγή κατανάλωσης γλουτένης και την απώλεια βάρους. Η αποφυγή της γλουτένης ούτε επηρεάζει το μεταβολισμό ούτε προάγει την απώλεια βάρους. Η όποια απώλεια κιλών ακολουθώντας το εν λόγω ανορθόδοξο διατροφικό σχήμα μπορεί να οφείλεται μόνο στη μείωση κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών, όπως μπισκότα αρτοσκευάσματα κ.α. με υψηλό ενεργειακό περιεχόμενο. Τελευταίες μάλιστα επιστημονικές αναφορές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για αρνητικές συνέπειες για την υγεία από την εφαρμογή μιας δίαιτας ελεύθερης γλουτένης από υγιή άτομα.

Η δίαιτα Dukan

Εφευρέθηκε από το Γάλλο ιατρό Pier Dukan. Διακρίνετε σε τέσσερεις φάσεις.
Στην πρώτη φάση αυτή της επίθεσης, για ένα διάστημα περίπου ενός μήνα συνιστάται η κατανάλωση αποκλειστικά πρωτεϊνούχων τροφίμων, όπως γαλοπούλα, κοτόπουλο, ζαμπόν, αυγά, τις μπριζόλες, θαλασσινά, ψάρια, χωρίς καν λαχανικά. Επίσης συστήνει την κατανάλωση άπαχων ή ημίπαχων γαλακτοκομικών, καθώς και την πόση άφθονου νερού. Στη δεύτερη φάση συνεχίζεται η κατανάλωση πρωτεϊνών, αλλά σταδιακά εντάσσονται και τα λαχανικά.. Στην τρίτη φάση σταδιακά προστίθενται στη διατροφή οι υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά), τα λιπαρά και το αλκοόλ. Μάλιστα προβλέπονται 2 ελεύθερα γεύματα την εβδομάδα (με αλκοόλ, βούτυρο, ψωμί, σοκολάτα κλπ.). Στο τελευταίο στάδιο της δίαιτας μπορεί κανείς να τρώει ότι θέλει, αρκεί να τηρούμε τον κανόνα «μόνο πρωτεΐνες» για μια μέρα της εβδομάδας.

Σχολιασμός

Το συγκεκριμένο διατροφικό σχήμα είναι ανορθόδοξο και θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Η φιλοσοφία των υπερπρωτεινικών διαιτών στηρίζεται στη γρήγορη απώλεια βάρους, αλλά ο αποκλεισμός ομάδων τροφίμων και συστατικών όπως οι υδατάνθρακες και πολλές βιταμίνες, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα, ιδιαιτέρως όταν εφαρμόζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Το γεγονός ότι επιτρέπει την ελεύθερη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, μπορεί επίσης να οδηγήσει στην αυξημένη πρόσληψη κορεσμένου λίπους, που σχετίζεται με σημαντικά νοσήματα φθοράς.

Η δίαιτα της ζώνης

Έγινε της μόδας τη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 2000 μέχρι και σήμερα. Η ιδανική δίαιτα αδυνατίσματος σύμφωνα με το δημιουργό της το Barry Sears η οποία βασίζεται στα εξής :

- Είναι χαμηλή σε υδατάνθρακες, μέτρια σε λίπη και πρωτεΐνες .  Σε κάθε γεύμα και σνακ θα πρέπει η σύσταση υδατανθράκων: πρωτεϊνών:λιπών να είναι σταθερή και ίση με 40%:30%:30%

- Η αναλογία των συστατικών της βοηθάει στη συγκράτησης της ινσουλίνης σε επίπεδα που προάγουν την απώλεια βάρους και την καλή υγεία.

- Αποκλείει ομάδες τροφίμων, όπως το ψωμί, το ρύζι, τα μακαρόνια και άλλες πηγές αμύλου

- Δίνει σαφή σύσταση για συμπληρώματα ιχθυελαίων

Σχολιασμός

Αποτελεί μια περιοριστική δίαιτα, βασιζόμενη σε μαθηματικούς υπολογισμούς και είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Είναι αυστηρά υποθερμιδική και μη ισορροπημένη, με αποκλεισμό σημαντικών ομάδων τροφίμων. Στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης και δεν προάγει τη μακροπρόθεσμη διατήρηση του απολεσθέντος βάρους. Αμφισβητείται από όλους τους επιστημονικούς φορείς της Ευρώπης και της Αμερικής.

Η δίαιτα με βάση την ομάδα αίματος

Μια από τις ευρύτατα διαδεδομένες θεωρίες της οποίας βιβλία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, είναι αυτή του Peter D’adamo, που πηγάζει από την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και υποστηρίζει ότι οι διατροφικές μας απαιτήσεις, καθορίζονται σε μέγιστο βαθμό από την ομάδα αίματος μας. Υπό αυτό το πρίσμα:

Πάνω στα τρόφιμα υπάρχουν οι λεγόμενες λεκτίνες (κατηγορία πρωτεϊνών), οι οποίες αν δεν ληφθούν υπόψη προκαλούν τη συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε διάφορα όργανα ή συστήματα του σώματος.

Κάθε άτομο πρέπει να αποφεύγει τρόφιμα που περιέχουν συγκεκριμένες λεκτίνες, οι οποίες προκαλούν συγκόλληση ερυθροκυττάρων σε άτομα της δικής του ομάδας αίματος.

Ανάλογα με την ομάδα αίματος:

- Ομάδα 0 – κυνηγοί: ανάγκη για έντονη σωματική άσκηση και κατανάλωση κρέατος – περιορισμός σε ψωμί, σιτηρά, δημητριακά

- Ομάδα Α – καλλιεργητές: ανάγκη για φυτοφαγική δίαιτα, ώστε να γίνουν λεπτότεροι και πιο παραγωγικοί

- Ομάδα Β – νομάδες: ανάγκη για κατανάλωση γαλακτοκομικών και για διατροφή με ποικιλία

- Ομάδα ΑΒ – ανάμιξη της Α και της Β

Σχολιασμός

Η θεωρία αυτή παρόλο που βρήκε πολλούς υποστηρικτές, παρουσιάζει πολλά επιστημονικά κενά και ατεκμηρίωτες επισημάνσεις, οδηγώντας μας στο σημείο να συμπεράνουμε πως δεν πρέπει εύκολα και αβίαστα να αποδεχόμαστε κάθε καινούρια τακτική. Δεν αναφέρεται πουθενά στη βιβλιογραφία σύνδρομο δυσλειτουργίας ή ανεπάρκειας οργάνων λόγω θρομβώσεων προκαλούμενων από «λεκτίνες». Μπορεί να οδηγήσει σε στέρηση βασικών θρεπτικών συστατικών. Τέλος, δεν υπάρχει καμία βιβλιογραφική συσχέτιση της εν λόγω θεωρίας με την απώλεια βάρους και βασίζεται κυρίως στο ότι περιορίζεται σημαντικά η πρόσληψη τροφής και θερμίδων.

Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι η διαδικασία απώλειας βάρους απαιτεί σύνεση και υπομονή.. Είναι επιτακτική η ανάγκη το κοινό να καταφεύγει σε καταρτισμένους επιστήμονες για την ενημέρωση του και για την καθοδήγησή του. Να να μην μένει στα στενά πλαίσια της προσωρινής απώλειας μερικών γρήγορων κιλών. Θα πρέπει να είναι μια απολύτως προσωπική και εξατομικευμένη διαδικασία, η οποία να αποσκοπεί στη διαμόρφωση σωστής διατροφικής συμπεριφοράς και στην εγκαθίδρυση συνηθειών που θα διασφαλίζουν μια μακροπρόθεσμη διατήρηση της όποιας απώλειας, αλλά το κυριότερο μια εν γένει καλή υγεία του οργανισμού.


Πηγή: http://www.neadiatrofis.gr