Απαντήσεις από το παρελθόν στο βυθό των Αντικυθήρων

Μπορεί τους τελευταίους μήνες τα βλέμματα όλων να είναι στραμμένα στην Αμφίπολη, ωστόσο στη χώρα διεξάγεται ακόμη μία έρευνα που συγκεντρώνει παγκόσμιο ενδιαφέρον. Είναι αυτή στο διάσημο ναυάγιο των Αντικυθήρων.

Οι νέες έρευνες που διενεργούνται στο βυθό από Έλληνες αλλά και Αμερικανούς αρχαιολόγους στοχεύουν στην ανακάλυψη νέων θησαυρών που πιθανόν κρύβει το περίφημο ναυάγιο. 



Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το econews.gr, τα ευρήματα που έχουν ανασυρθεί μέχρι σήμερα δείχνουν ότι το φορτηγό πλοίο που ναυάγησε στα ανοιχτά του νησιού δεν μετέφερε μόνο τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, αλλά και πολλά ακόμα αντικείμενα. Εκτιμάται μάλιστα ότι το πλοίο μετέφερε ως εμπόρευμα έργα τέχνης, τα οποία έχουν καταποντιστεί σε μεγαλύτερα βάθη.

Δεν αποκλείεται να υπάρχει και δεύτερος μηχανισμός

Στο βυθό των Αντικυθήρων έχει εντοπιστεί και δεύτερο ναυάγιο, 250 μέτρα πιο μακριά από το πρώτο, ενώ οι ειδικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να υπάρχει και δεύτερος μηχανισμός, αφού εικάζεται ότι τα δύο πλοία ταξίδευαν μαζί. Οι καταδύσεις και οι γεωφυσικές έρευνες με ανιχνευτές μετάλλων που εξελίσσονται στα Αντικύθηρα θα ολοκληρωθούν στις 15 Οκτωβρίου.

Την επιχείρηση που διενεργείται μετά από διετή προετοιμασία επιβλέπει η εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού με το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο της Μασσαχουσσέτης.

Η στολή Exosuit

Οι δύτες φορούν την ειδική, προηγμένη στολή Εxosuit, η οποία τους προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία και την ικανότητα να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κάτω από το νερό.



Όπως αναφέρει το econews, η Exosuit κοστίζει 1,5 εκατ. δολάρία και δίνει τη δυνατότητα στον δύτη να φτάσει σε βάθος ακόμη και 300 μέτρων, χωρίς να χρειάζεται να περάσει αργότερα από τη διαδικασία της αποσυμπίεσης.



Έχει βάρος 240 κιλά και είναι κατασκευασμένη από κράμα αλουμινίου.



Η στολή μοιάζει με εκείνες των αστροναυτών και καθελκύεται/ανελκύεται μονάχα με γερανό. Εχει προωθητήρες που βοηθούν την πλοήγησή της από τον χειριστή, ειδικά πετάλια στα πόδια του δύτη, με τα οποία εκείνος ρυθμίζει την κατεύθυνση, ρομποτικά χέρια με τσιμπίδα, ειδικά φώτα, κάμερα και ενδοεπικοινωνία.



Το σκάφανδρο συνδέεται με την επιφάνεια με λώρο, με τον οποίο τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια και επικοινωνίες οπτικών ινών. Ένας χημικός παράγοντας δεσμεύει μέσα στην καμπίνα το διοξείδιο και ένας μηχανισμός επαναπληρώνει τον χώρο με το απαιτούμενο οξυγόνο.


Πηγή: http://www.enikos.gr