Μουντιάλ: Θύελλα εντάσεων και αντιθέσεων

Ο χειμώνας στο Ρίο ντε Τζανέιρο μπορεί να είναι πιθανώς παραπλανητικός καθώς περισσεύουν οι ηλιόλουστες και θερμές ημέρες εν τούτοις η έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο θα μπορούσε να αποδειχθεί μια «τέλεια θύελλα» πολιτικών, κοινωνικών και ποδοσφαιρικών εντάσεων που ίσως μόνο η Βραζιλία είναι σε θέση να προσφέρει.

Το γήπεδο Μαρακανά, ο χώρος που θα διεξαχθεί στις 13 Ιουλίου ο τελικός ποδοσφαιρικός αγώνας είναι μια καλή «μεταφορά» των αρετών και των ελαττωμάτων της Βραζιλίας του 2014.

Όταν η σκιά της νύχτας κρύβει τις διάφορες «αποχρώσεις», το γήπεδο περήφανα εμφανίζει ένα κομψό πράσινο και κίτρινο φωτισμό σε όλο του το μεγαλείο. Όταν όμως ο ήλιος κάνει την εμφάνισή του, η περιοχή γύρω από το γήπεδο έχει μια υποβαθμισμένη εικόνα με τους εργάτες να προσπαθούν να τελειώσουν μια προσωρινή εγκατάσταση στο δρόμο.

«Η Βραζιλία δεν είναι μια χώρα για αρχάριους» είχε πει ο αείμνηστος συνθέτης και τραγουδιστής Τομ Τζόμπιμ μια από τις μυθικές μορφές στη μεγαλύτερη χώρα της Νότιας Αμερικής.Ο Τζόμπιμ θα μπορούσε επίσης να πει ότι η Βραζιλία δεν είναι μια χώρα για…Ελβετούς, διότι ένα από τα προβλήματα αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι η πολιτιστική σύγκρουση μεταξύ της τεχνοκρατικής ελβετικής FIFA και μιας λατινοαμερικάνικης κοινωνίας που έχει μάθει να λειτουργεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ότι οι τεχνοκράτες.

Όταν η FIFA έδωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Νότια Αφρική που αποδείχθηκε πολύ καλύτερο από πολλές διοργανώσεις που διεξήχθησαν σε ευρωπαϊκό χώρο, παρέβλεψε το γεγονός ότι αυτό συνέβη διότι οι νοτιοαφρικανοί ήταν ικανοποιημένοι απλά και μόνο επειδή φιλοξενούσαν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην αφρικανική ήπειρο. Οι νοτιοαφρικανοί θεώρησαν ότι δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν τίποτε περισσότεροι παρά μόνο να είναι ευγνώμονες προς την FIFA.

Ωστόσο, η Βραζιλία είναι διαφορετική, λόγω της ιστορίας και της υπερηφάνειας του λαού της, μαζί με την τεράστια οικονομική δύναμη που διαθέτει, παρά το συνηθισμένο χάος που επικρατεί. Η Βραζιλία δεν νιώθει καμία ευγνωμοσύνη προς την FIFA. Από την πρόεδρο Ντίλμα Ρούσεφ έως τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας οι βραζιλιάνοι πιστεύουν ότι η FIFA θα πρέπει να νιώθει ευγνωμοσύνη προς τη Βραζιλία, γιατί έφερε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην αποκαλούμενη «χώρα του ποδοσφαίρου».

Και έτσι αυτή η δυναμική είναι ασταμάτητη, επικίνδυνη και με ένα αβέβαιο τέλος. Ο Τιερί Γουέιλ ο διευθυντής μάρκετινγκ της FIFA, εκπλήσσεται από το «πως η Βραζιλία είναι σε θέση να τελειώνει τα πράγματα την ύστατη ώρα». Το συγκεκριμένο «έθιμο» δεν είναι μόνο στη Βραζιλία αλλά πολλών χωρών στην περιοχή και δείχνει ότι η επιστροφή του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Νότια Αμερική μετά από απουσία 36 ετών δεν θα γίνει χωρίς το απαραίτητο οργανωτικό χάος.

Με γήπεδα να τελειώνουν την τελευταία στιγμή και σε πολλά από αυτά να μην έχει γίνει ούτε το δοκιμαστικό τεστ και με κόστος κατασκευής άγνωστο, η Βραζιλία και η FIFA αγωνίζονται να κρατήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο υπό έλεγχο. Ωστόσο, αυτό που η Βραζιλία και η FIFA δεν μπορούν να ελέγξουν είναι τι μπορεί να συμβεί έξω από τα γήπεδα. Και αυτό θα είναι το κλειδί επιτυχίας για αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο.Η Ρούσεφ πλέον αγωνίζεται για να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου κάτι μέχρι πέρυσι έμοιαζε σχεδόν δεδομένο, αλλά πλέον είναι υπό αμφισβήτηση.

Τα πάντα έχουν αλλάξει από τις 15 Ιουνίου του 2013 όταν αποδοκιμάστηκε στο στάδιο Μάνε Γκαρίντσα στη Μπραζίλια που όπως αποδείχτηκε ήταν το έναυσμα για τις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Βραζιλίας. Οι αποδοκιμασίες τρομάζουν και είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της FIFA δεν θα μιλήσει στην τελετή έναρξης την Πέμπτη στο Σάο Πάολο. Και αυτό για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα από νέες αποδοκιμασίες.

Αυτό μπορεί να είναι μια μικρή παρηγοριά, αλλά υπάρχουν άλλα 63 παιχνίδια και 11 πόλεις που προσφέρουν ευκαιρίες στους πολίτες να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους και την απλή ερώτηση: Γιατί ξοδεύουν τόσα πολλά χρήματα για γήπεδα και άλλες εγκαταστάσεις σε μια χώρα που υποφέρει από τα πολύ σοβαρά κενά στην εκπαίδευση, την υγεία και τις μεταφορές;

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 11% του πληθυσμού του Ρίο ντε Τζανέιρο είναι έτοιμο να βγει στους δρόμους και να διαδηλώσει κατά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτό σε πραγματικούς αριθμούς ισοδυναμεί με περισσότερο από μισό εκατομμύριο ανθρώπους, αλλά ακόμη και αν υπήρχαν μόνο 50.000 διαδηλωτές στους δρόμους θα ήταν αρκετοί για να δώσουν μια χαοτική εικόνα της πόλης και της χώρας.

Η σχεδόν απόλυτη καταστροφή για τη διοργάνωση θα μπορούσε να έρθει εάν η ποδοσφαιρική ομάδα της Βραζιλίας αποκλειστεί νωρίς από το αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό δεν το θέλει κανείς, ούτε η πρόεδρος Ρουσεφ ούτε η FIFA. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας όμως φαντάζει σαν να είναι ένα κουτί εκπλήξεων. Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες θα ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι πρώην επιθετικός της ομάδας ο Ρονάλντο, που είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής, θα χαρακτήριζε την διοργάνωση «ντροπή». Αλλά αυτό ακριβώς είπε. Ο Ρονάλντο εξάλλου είναι υποστηρικτής του Αέσιο Νέβες που είναι ο κύριος πολιτικός αντίπαλος της Ρούσεφ στις προεδρικές εκλογές και ως εκ τούτου είναι ένας απρόβλεπτος παράγοντας σε αυτό το «εκρηκτικό» Παγκόσμιο Κύπελλο, που εκτός των άλλων φαντάζει απλά σαν τον πρόλογο των προβλημάτων για την αμέσως επόμενη μεγάλη διοργάνωση που θα φιλοξενήσει η Βραζιλία. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.


Πηγή: http://www.enikos.gr