Ημερίδα για τα γκράφιτι και την «τέχνη του δρόμου»

Διοργανώθηκε στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Ημερίδα με θέμα το γκράφιτι διοργάνωσε την Παρασκευή η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Τίλος της ημερίδας ήταν: «Γκράφιτι και Street Art στη σύγχρονη κοινωνία και στον αστικό χώρο».

«Τι λέει ο ελληνικός νόμος για τα γκράφιτι στους δημόσιους χώρους;», ρώτησε έκπληκτος ένας ξένος προσκεκλημένος στην ημερίδα, αντικρίζοντας την Αθήνα. Το περιστατικό επεσήμανε η Μ. Καρρά, διευθύντρια του εικαστικού προγράμματος της Στέγης, καλωσορίζοντας τους ξένους και έλληνες θεωρητικούς που συμμετείχαν στη συζήτηση.

Η ημερίδα διοργανώνεται στο πλαίσιο της έκθεσης «Νο respect», η οποία αποτελείται από 40 έργα που δημιούργησαν επί τόπου, γκραφίστες καλύπτοντας τους τοίχους, τις κολόνες, το δάπεδο του εκθεσιακού χώρου, αλλά και τα αυτοκίνητα που τοποθετήθηκαν μέσα σε αυτόν.

Ίσως η Αθήνα είναι η πιο «πολυγραμμένη» πόλη, γι’ αυτό και διχασμένη ανάμεσα σε αυτούς που αντιπαθούν τα γκράφιτι και σε αυτούς που έχουν αρχίσει να δείχνουν μια συμπάθεια. «Ελπίζουμε η έκρηξη ενδιαφέροντος στην Ελλάδα να μην είναι μόνο μόδα και περάσει», παρατήρησε η κ. Καρρά.

«Υπάρχει το κοινωνικό γκράφιτι, το πολιτικό, το hip hop, το συμμοριακό fraffiti -αυτό το είδος δεν το συναντούμε στην Ελλάδα, το συνηθίζουν συμμορίες για να οριοθετήσουν την δράση τους», είπε ένας εκ των ομιλητών της ημερίδας, ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Αβραμίδης, σε μια απόπειρα ορισμού του γκράφιτι.

Εξετάζοντας την «υποκουλτούρα» του γκράφιτι, την προκατάληψη των απέξω, που ενδυναμώνει όπως είπε ο ίδιος, τη διαφορά «εμείς και οι άλλοι» και τελικά την πεποίθηση του γκραφίστα ότι βαδίζει στο δρόμο προς τη φήμη. Γιατί «η φήμη είναι ισχυρό κίνητρο για τον γκραφίστα», σύμφωνα με τον ομιλητή. Κι ακόμα, λέει ο ομιλητής, η παρέμβασή του στην πόλη, δίνει στον γκραφίστα την αίσθηση ότι αυτή του ανήκει και αντίστροφα. Είναι γεγονός ότι «κανείς δεν γνωρίζει την πόλη, όπως ο γκραφίστας ή ο street artist», κατέληξε ο Κ. Αβραμίδης.

Ο αμερικανός καθηγητής κοινωνιολογίας και εγκληματολογίας, Τζεφ Φέρελ, στην παρέμβασή του αναφέρθηκε στο ρήγμα ανάμεσα στους γκραφίστες με τους καθημερινούς πολίτες, καθώς και στα ΜΜΕ που παρουσιάζουν τα γκράφιτι «σαν δείγμα παρακμής της κοινωνίας, έργα περιθωριακά». «Κι όμως προσδίδει ενέργεια στο αστικό τοπίο, είναι πόλος έλξης σε σημεία που διαφορετικά δεν θα πηγαίναμε», τόνισε ο καθηγητής.

Το γκράφιτι δεν ξέρουμε πού θα το συναντήσουμε, επισήμανε ο ίδιος, είναι ορατό ή κρυφό, σε υπόγειες διαβάσεις της πόλης ή φανερό σε κτίρια. «Αλλά ακόμα κι αν είναι σε εμφανές σημείο, δεν το παρατηρούμε όλοι».

Στην ημερίδα συμμετείχαν επίσης ανθρωπολόγοι, νομικοί, γκραφίστες, καθώς και διάσημοι ξένοι γκαλερίστες, που φώτισαν την τέχνη του γκράφιτι και τις διαστάσεις της.

Πηγή: http://www.newsbeast.gr