Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Ιβ Βεγιέ: «Δεξιότητες δεν είναι μόνο ό,τι φαίνεται αλλά και ό,τι δεν φαίνεται»

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Εδώ και 25 χρόνια ο Ιβ Βεγιέ είναι ο Global Disability & Inclusion Manager της ΙΒΜ. Πριν τον προσλάβει η ΙΒΜ, οπότε και απέκτησε την πρώτη θέση εργασίας του, «είχε χτυπήσει πολλές άλλες πόρτες» χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί, από την ηλικία των 21 ετών εξαιτίας ενός ατυχήματος, ήταν καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα. Γνωρίζει λοιπόν πολύ καλά όχι μόνο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το τεράστιο αυτό δυναμικό των ανθρώπων με αναπηρία που το αφήνουμε στα «αζήτητα» της αγοράς εργασίας, αλλά και την άγνοια και τη λανθασμένη αντίληψη που επικρατεί για το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ένα άτομο με αναπηρία.



Στην περίπτωση του κ. Βεγιέ αναφέρεται σήμερα το Διεθνές Γραφείο Εργασίας –το οποίο διαθέτει και το ILO’s Disability Programme (www.ilo.org)– για να μας τονίσει ότι «η πρόσληψη ατόμων με αναπηρία δεν σημαίνει μόνο ότι κάνουμε κάτι που είναι «σωστό», αλλά κάτι που είναι και «έξυπνο». Γιατί, οι δεξιότητες δεν είναι μόνο ό,τι φαίνεται, αλλά και αυτό που δεν φαίνεται. Και για τον λόγο αυτό, οι εργοδότες που έχουν ήδη προσωπικό της κατηγορίας αυτής έχουν απορρίψει την όποια αρνητική στάση είχαν προηγουμένως. Το σκεπτικό αυτό επιβεβαιώνεται από ένα υπέροχο ελληνικό παράδειγμα, της COCOMAT, η οποία τις δεξιότητες αυτές τις αναγνώρισε και τις εμπιστεύθηκε από χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα σήμερα να μεγαλουργεί και να διαπρέπει παγκοσμίως.

«Οι ρόλοι θα πρέπει να είναι σαφείς και από τις δύο πλευρές» τονίζει ο κ. Βεγιέ. «Ο εργοδότης μου θα πρέπει να μου παρέχει το κατάλληλο περιβάλλον, ώστε στο τέλος της ημέρας να έχω φέρει σε πέρας την εργασία μου και να έχω διαχειρισθεί και την αναπηρία μου». Είπε μάλιστα ότι όχι μόνο το φυσικό περιβάλλον αλλά και η εργασιακή κουλτούρα και η ατμόσφαιρα ήταν τέτοια που, «όταν άρχισα να εργάζομαι στην ΙΒΜ, ένιωσα ότι η αναπηρία μου εξαφανίσθηκε, γιατί το περιβάλλον ήταν πολλαπλά προσβάσιμο».

Στις πολλές δημόσιες παρουσιάσεις που κάνει για το συγκεκριμένο θέμα, ζητεί από τους μάνατζερ να διερωτηθούν «για ποιο λόγο θα πρέπει να προσλαμβάνουν άτομα με αναπηρίες, όταν μπορούν να προσλάβουν τους άλλους». Και η σωστή απάντηση είναι «γιατί οι εταιρείες δεν είναι υποχρεωμένες να προσλάβουν άτομα με αναπηρίες, είναι όμως υποχρεωμένες να προσλάβουν άτομα με τις δέουσες δεξιότητες για τη συγκεκριμένη θέση εργασίας. Αν το άτομο αυτό συμβαίνει να έχει και αναπηρία, καλώς να την έχει, γιατί άλλο είναι το ζητούμενο».



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.