«Με τον αραμπά» η αναδοχή ανηλίκων

Ενώ διεθνώς ο αποδεκτός χρόνος παραμονής σε ίδρυμα δεν πρέπει να είναι πάνω από έξι μήνες, στη χώρα μας η μέση διάρκεια παραμονής των παιδιών σε αυτά ξεπερνά ακόμη και τα έξι χρόνια.

Ενώ διεθνώς ο αποδεκτός χρόνος παραμονής σε ίδρυμα δεν πρέπει να είναι πάνω από έξι μήνες, στη χώρα μας η μέση διάρκεια παραμονής των παιδιών σε αυτά ξεπερνά ακόμη και τα έξι χρόνια.

Τον μακρύ δρόμο που πρέπει να διανύσει η πολιτεία προκειμένου να αναπτυχθεί και στη χώρα μας ο θεσμός της αναδοχής, που θα δώσει διέξοδο από τα ιδρύματα στα δεκάδες παιδιά που αναζητούν φροντίδα, αναζήτησε η προχθεσινή συνάντηση διαλόγου που διοργάνωσε ο Συνήγορος του Παιδιού με τη συμμετοχή 60 εκπροσώπων και επαγγελματιών δημόσιων οργανισμών, μη κυβερνητικών οργανώσεων για τα παιδιά και εμπειρογνωμόνων. Θλιβερή διαπίστωση, παρά τον διπλασιασμό του αριθμού των αναδοχών από το 2011 στο 2012, είναι ότι αφορά και πάλι ελάχιστα παιδιά, σχεδόν 20 πέρσι. Αυτό έχει αποτέλεσμα, ενώ διεθνώς ο αποδεκτός χρόνος παραμονής σε ίδρυμα να μην πρέπει να είναι πάνω από έξι μήνες, στη χώρα μας η μέση διάρκεια παραμονής των παιδιών σε αυτά να ξεπερνά ακόμη και τα έξι χρόνια. Επιπλέον, πολλά παιδιά λόγω έλλειψης θέσεων στα ειδικά ιδρύματα περνούν πολύ χρόνο στα νοσοκομεία.

Ενθαρρυντική ήταν η γ.γ. Πρόνοιας, Έφη Μπέκου, που στη συνάντηση με αφορμή την προ ημερών, Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού, ανέφερε ότι έχει ήδη συμπεριλάβει τις προτάσεις του Συνηγόρου του Παιδιού στην εισήγησή της προς το υπουργείο Δικαιοσύνης, ωστόσο η απάντηση του υπουργείου αναμένεται.

Βασικός στόχος είναι η αποϊδρυματοποίηση των παιδιών, ενώ τονίστηκε ότι η αναδοχή πρέπει να πάψει να λειτουργεί ως προθάλαμος της υιοθεσίας.

Οι προτάσεις του Συνήγορου συνοψίζονται σε έξι βασικά σημεία: Ο θεσμός της αναδοχής θα πρέπει να υποστηριχθεί με κατάλληλα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, χωρίς να είναι απαραίτητη η τοποθέτηση των παιδιών αυτών σε κλειστά ιδρύματα. Θεωρεί απαραίτητη τη σύσταση Εθνικού Μητρώου Αναδόχων Γονέων, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες για την εποπτεία των ανάδοχων οικογενειών θα πρέπει να ενισχυθούν.

Γραφειοκρατικά εμπόδια

Η σύσταση οργανωμένων προγραμμάτων ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και η δημιουργία ειδικού λογαριασμού για την κάλυψη των αναγκαίων δαπανών για την ανάπτυξη του θεσμού ο οποίος θα δέχεται και ιδιωτικές χορηγίες καθώς και η ύπαρξη ειδικών ρυθμίσεων για την αναδοχή παιδιών με αναπηρίες και ασυνόδευτων ανήλικων με παραβατική συμπεριφορά αποτελούν βασικούς στόχους.

Ακολούθησαν συναντήσεις με ομάδες εργασίας οι οποίες επεξεργάστηκαν ειδικές θεματικές ενότητες. Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη ομάδα εργασίας με τίτλο «Νομοθεσία-διοικητική οργάνωση» συζητήθηκαν η διασφάλιση της στελέχωσης των αρμόδιων υπηρεσιών, η πιστοποίηση των φορέων, ο φορέας που θα αναλάβει το Εθνικό Μητρώο αναδοχών καθώς και η διασφάλιση παροχής επιδόματος σε όλη τη χώρα και όχι μόνο σε αναδοχές μέσω των ιδρυμάτων. Στην ομάδα με τίτλο «Ο ρόλος των επαγγελματιών» τονίστηκε η έλλειψη που εντοπίζεται στη στελέχωση των φορέων καθώς και την ελλιπή γνώση του νομοθετικού πλαισίου, ενώ έγινε λόγος και για τη γραφειοκρατία που θέτει εμπόδια στο έργο των επιστημόνων για τη διάγνωση προβλημάτων στο πλαίσιο της κοινωνικής έρευνας.

Στην τρίτη ομάδα εργασίας με θέμα «Προσέλκυση, επιλογή, εκπαίδευση, ενεργοποίηση, εποπτεία και υποστήριξη ανάδοχων γονέων» εντοπίστηκε πρόβλημα στην εύρεση της κατάλληλης οικογένειας και στη συμμετοχή του παιδιού στην απόφαση, ενώ έγινε ξεκάθαρο ότι είναι αναγκαία η διά βίου εκπαίδευση των επαγγελματιών. Τέλος, στην ομάδα με θέμα «Ανάδοχη φροντίδα παιδιών ειδικών ομάδων» συζητήθηκε η αναγκαιότητα της συγγενικής αναδοχής, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην περίπτωση των παιδιών με αναπηρία και τι συμβαίνει στις περιπτώσεις που δεν συναινούν οι γονείς σε αναδοχή.


Πηγή: https://www.efsyn.gr