Η κυβέρνηση εκλήθη επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια να προωθήσει δραστικές περικοπές. Ο συνδυασμός βιασύνης και διοικητικού χάους, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, «γέννησε» ανοσιουργήματα.
Η αντιμετώπιση των ατόμων με αναπηρία είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας είχε σκοπό την «εξασφάλιση της ενιαίας υγειονομικής κρίσης όσον αφορά τον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας».
Σύμφωνα με την Καθημερινή, από την 1η Σεπτεμβρίου 2011, καταργήθηκαν όλες οι υγειονομικές επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας που υπήρχαν στο Δημόσιο, στις νομαρχίες και στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και αντικαταστάθηκαν από 54 γραμματείες ΚΕΠΑ ανά την επικράτεια.
Θεωρητικά, έμπαινε τέλος, έτσι, στο προβληματικό παλαιό καθεστώς. Στην πράξη, όμως, ξεκίνησε ένας μακρύς γραφειοκρατικός εφιάλτης για δεκάδες χιλιάδες άτομα με αναπηρία.
Και αυτό γιατί κάθε ανάπηρος που έληγε η γνωμάτευσή του και έπρεπε να ανανεωθεί, ή που έφτανε σε ηλικία συνταξιοδότησης, έπρεπε να υποβληθεί εκ νέου σε διαδικασία πιστοποίησης της πάθησής του, από τις νεοσύστατες τριμελείς επιτροπές των ΚΕΠΑ. Το ίδιο συνέβη και σε πολλούς των οποίων οι γνωματεύσεις ήταν σε ισχύ. Τα κριτήρια επιλογής των ελεγχόμενων παραμένουν ασαφή.
Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, στην Αττική, από τη στιγμή υποβολής της αίτησης για εξέταση από την επιτροπή του ΚΕΠΑ, χρειάζονται κατά μέσο όρο 3-4 μήνες μέχρι να κληθεί ο «υποψήφιος».
Στην περιφέρεια συχνά περνά πάνω από ένας χρόνος. Τραγικότερη όλων είναι η κατάσταση στα νησιά. Μέχρι πρότινος, άτομα με αναπηρία από οποιοδήποτε νησί της Δωδεκανήσου ήταν υποχρεωμένα να ταξιδέψουν δύο φορές στη Ρόδο για τη διαδικασία ΚΕΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.