Οι δρομείς προσεγγίζουν τη γραμμή της εκκίνησης. Λαμβάνουν θέσεις και στο άκουσμα του πυροβολισμού φεύγουν σφαίρα. Είναι 19 Ιουλίου 2011 και ο τελικός των 400 μέτρων στο 22ο διεθνές meeting στίβου στο Λινιάνο της Ιταλίας μόλις ξεκίνησε.
Ο πρώτος που περνά την γραμμή του τερματισμού είναι ο 24χρονος Νοτιοαφρικανός Οσκαρ Πιστόριους. Ο χρόνος του: 45,07 δεύτερα. Με την εν λόγω επίδοση, στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, ο Πιστόριους θα είχε κατακτήσει την 5η θέση και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου το 2009 την 4η. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τους δρομείς τόσο των Ολυμπιακών όσο και του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, ο συγκεκριμένος αθλητής έχει μια ιδιαιτερότητα: δεν έχει πόδια.
Ο 24χρονος Οσκαρ είναι δικαιωματικά «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια» στον κόσμο. Χρυσός παραολυμπιονίκης του 2008 (στα 100, 200 και 400 μέτρα) και κάτοχος πλήθους παγκοσμίων ρεκόρ, ο Νοτιοαφρικανός φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος αθλητής με αναπηρία που θα πάρει μέρος τόσο τους Ολυμπιακούς όσο και στους Παραολυμπιακούς.
Διχογνωμία
Η επίδοση των 45,07 δευτέρων που έκανε στις 19 Ιουλίου του το επιτρέπει, καθώς αυτή είναι κάτω από το απαιτούμενο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς όριο των 45,25 δευτέρων. Πλέον, εναπόκειται στην ίδια τη Νότια Αφρική να αποφασίσει εάν θα τον συμπεριλάβει στην αποστολή της ή όχι.Πάντως, μπροστά στο φαινόμενο Πιστόριους η αθλητική κοινότητα παρουσιάζεται διχασμένη, με άλλους να υποστηρίζουν πως ο 24χρονος θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αγωνίζεται δίπλα σε αρτιμελείς αθλητές κι άλλους να διαφωνούν.
Μάλιστα, η διχογνωμία δείχνει να εντείνεται όσο πλησιάζουμε χρονικά στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ενώ ο βρετανικός «Observer», αναφερόμενος στο θέμα, κάνει λόγο για «ένα από τα πιο δυσεπίλυτα ηθικά διλήμματα στη σύγχρονη αθλητική ιστορία». Ο δημόσιος διάλογος άρχισε να «τρέχει» τον Ιανουάριο του 2008, όταν η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) έκρινε τον Πιστόριους «ακατάλληλο» για συμμετοχή σε αγώνες αρτιμελών αθλητών, αγώνες στους οποίους ο Νοτιοαφρικανός πρωτοπήρε μέρος το 2007.
Προκειμένου να αιτιολογήσει την απόφασή της, η Ομοσπονδία προέβη σε σχετικές μετρήσεις και υποστήριξε πως παρά την αναπηρία του, «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια» έχει πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του ακριβώς λόγω των τεχνητών μελών του, τα οποία, συγκρινόμενα με ένα κανονικό ανθρώπινο πόδι, είναι πιο ελαφριά (εξαιτίας των ανθρακονημάτων από τα οποία είναι κατασκευασμένα), πιο μακριά σε μήκος (επιτρέποντας στον Πιστόριους να καλύπτει μεγαλύτερη απόσταση σε κάθε βήμα), περισσότερο αποδοτικά (δίνουν ώθηση σε κάθε διασκελισμό) και λιγότερο ενεργοβόρα (την ώρα του τρεξίματος καταναλώνουν κατά 25% λιγότερη ενέργεια, σε σύγκριση με τα κάτω άκρα ενός αρτιμελούς αθλητή).
Διαμάχη
Επιπλέον, όταν καταπονούνται, δεν εκκρίνουν γαλακτικό οξύ όπως οι κανονικοί μύες, με αποτέλεσμα να μη νιώθουν «κάψιμο» και κόπωση.
Από την πλευρά του, ο Πιστόριους άσκησε έφεση στην απόφαση της IAAF, αρνήθηκε όλα τα πλεονεκτήματα που του προσάπτουν και βγήκε στην αντεπίθεση επισημαίνοντας μια σειρά μειονεκτημάτων που παρουσιάζουν τα τεχνητά πόδια του (αυξημένη αστάθεια όταν φυσάει ή βρέχει, μειωμένη εκρηκτικότητα στις εκκινήσεις κ.ά.).
Να σημειωθεί πως στην εν λόγω διαμάχη ενεπλάκησαν και ομάδες επιστημόνων (Αμερικανών, Γερμανών κ.ά.) οι οποίες δοκίμασαν να παράσχουν επιχειρήματα υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς.
Τελικώς η υπόθεση οδηγήθηκε ενώπιον του Αθλητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου της Λωζάνης (CAS) το οποίο, τον Μάιο του 2008, δικαίωσε τον Πιστόριους ανοίγοντας τον δρόμο για τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς. Τρία χρόνια μετά και με τους Αγώνες του Λονδίνου να πλησιάζουν, ο 24χρονος ανεβαίνει ξανά στο βάθρο της επικαιρότητας, πολύ δε περισσότερο τώρα που έχει πιάσει το όριο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του 2012 (το 2008, εν όψει Πεκίνου, δεν το είχε καταφέρει).
Σε ηλικία έντεκα μηνών έχασε τα άκρα του.
Εμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη από υαλονήματα.
Σε ηλικία μόλις έντεκα μηνών έχασε τα άκρα του. Εμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη φτιαγμένα από υαλονήματα. «Προπονούμαι σκληρότερα από τους άλλους, τρέφομαι καλύτερα, κοιμάμαι καλύτερα και ξυπνάω έχοντας στο μυαλό μου τον αθλητισμό. Μάλλον γι' αυτό αποτελώ εξαίρεση», δηλώνει «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια», ο οποίος έχει πολλούς λόγους να νιώθει ξεχωριστός. Γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ με αναπηρία στα κάτω άκρα (γεννήθηκε χωρίς περόνη), ο Πιστόριους έχασε τα πόδια του σε ηλικία έντεκα μηνών και έμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη φτιαγμένα από υαλονήματα. Oταν ήταν έξι ετών οι γονείς του χώρισαν και όταν ήταν 15, έχασε τη μητέρα του με την οποία ήταν πολύ δεμένος. Με το τρέξιμο πρωτοασχολήθηκε σε ηλικία 17 ετών, το 2004, λίγο πριν από τους Παραολυμπιακούς της Αθήνας, στους οποίους πήρε χρυσό στα 200 μέτρα και χάλκινο στα 100.
Στην πορεία, έζησε διάφορες περιπέτειες. Το 2008 τον συνέλαβαν στο Αμστερνταμ επειδή τον πέρασαν για τρομοκράτη και το 2009 είχε ένα σοβαρό ατύχημα με θαλάσσιο σκάφος. Σήμερα, εν έτει 2011, ο 24χρονος έχει επιστρέψει ανανεωμένος και σε μεγάλη φόρμα. Πρόσφατα, πρωταγωνίστησε σε διαφήμιση ανδρικού αρώματος για λογαριασμό της γαλλικής φίρμας «Τιερί Μιγκλέρ», ενώ έντονη είναι και η φιλανθρωπική του δράση (υπέρ των ακρωτηριασμένων από νάρκες στη Μοζαμβίκη). Οσο για τις Ολυμπιακές φιλοδοξίες του Νοτιοαφρικανού, αυτές εξακολουθούν να διχάζουν. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Βρετανίδας Τάνι Γκρέι-Τόμπσον (11 φορές χρυσής παραολυμπιονίκη), σύμφωνα με την οποία, η θέση του Πιστόριους είναι στους Παραολυμπιακούς «όχι επειδή αυτός έχει κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, αλλά απλώς επειδή είναι διαφορετικός». Ωστόσο, διαφορετική άποψη παρουσιάζεται να έχει ο αρτιμελής Βρετανός σπρίντερ, Μάρτιν Ρούνεϊ, που θεωρεί πως «οι μόνοι που γκρινιάζουν είναι αυτοί που δεν τρέχουν αρκετά γρήγορα».
Ο πρώτος που περνά την γραμμή του τερματισμού είναι ο 24χρονος Νοτιοαφρικανός Οσκαρ Πιστόριους. Ο χρόνος του: 45,07 δεύτερα. Με την εν λόγω επίδοση, στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, ο Πιστόριους θα είχε κατακτήσει την 5η θέση και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου το 2009 την 4η. Σε αντίθεση, ωστόσο, με τους δρομείς τόσο των Ολυμπιακών όσο και του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, ο συγκεκριμένος αθλητής έχει μια ιδιαιτερότητα: δεν έχει πόδια.
Ο 24χρονος Οσκαρ είναι δικαιωματικά «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια» στον κόσμο. Χρυσός παραολυμπιονίκης του 2008 (στα 100, 200 και 400 μέτρα) και κάτοχος πλήθους παγκοσμίων ρεκόρ, ο Νοτιοαφρικανός φιλοδοξεί να γίνει ο πρώτος αθλητής με αναπηρία που θα πάρει μέρος τόσο τους Ολυμπιακούς όσο και στους Παραολυμπιακούς.
Διχογνωμία
Η επίδοση των 45,07 δευτέρων που έκανε στις 19 Ιουλίου του το επιτρέπει, καθώς αυτή είναι κάτω από το απαιτούμενο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς όριο των 45,25 δευτέρων. Πλέον, εναπόκειται στην ίδια τη Νότια Αφρική να αποφασίσει εάν θα τον συμπεριλάβει στην αποστολή της ή όχι.Πάντως, μπροστά στο φαινόμενο Πιστόριους η αθλητική κοινότητα παρουσιάζεται διχασμένη, με άλλους να υποστηρίζουν πως ο 24χρονος θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αγωνίζεται δίπλα σε αρτιμελείς αθλητές κι άλλους να διαφωνούν.
Μάλιστα, η διχογνωμία δείχνει να εντείνεται όσο πλησιάζουμε χρονικά στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ενώ ο βρετανικός «Observer», αναφερόμενος στο θέμα, κάνει λόγο για «ένα από τα πιο δυσεπίλυτα ηθικά διλήμματα στη σύγχρονη αθλητική ιστορία». Ο δημόσιος διάλογος άρχισε να «τρέχει» τον Ιανουάριο του 2008, όταν η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) έκρινε τον Πιστόριους «ακατάλληλο» για συμμετοχή σε αγώνες αρτιμελών αθλητών, αγώνες στους οποίους ο Νοτιοαφρικανός πρωτοπήρε μέρος το 2007.
Προκειμένου να αιτιολογήσει την απόφασή της, η Ομοσπονδία προέβη σε σχετικές μετρήσεις και υποστήριξε πως παρά την αναπηρία του, «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια» έχει πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του ακριβώς λόγω των τεχνητών μελών του, τα οποία, συγκρινόμενα με ένα κανονικό ανθρώπινο πόδι, είναι πιο ελαφριά (εξαιτίας των ανθρακονημάτων από τα οποία είναι κατασκευασμένα), πιο μακριά σε μήκος (επιτρέποντας στον Πιστόριους να καλύπτει μεγαλύτερη απόσταση σε κάθε βήμα), περισσότερο αποδοτικά (δίνουν ώθηση σε κάθε διασκελισμό) και λιγότερο ενεργοβόρα (την ώρα του τρεξίματος καταναλώνουν κατά 25% λιγότερη ενέργεια, σε σύγκριση με τα κάτω άκρα ενός αρτιμελούς αθλητή).
Διαμάχη
Επιπλέον, όταν καταπονούνται, δεν εκκρίνουν γαλακτικό οξύ όπως οι κανονικοί μύες, με αποτέλεσμα να μη νιώθουν «κάψιμο» και κόπωση.
Από την πλευρά του, ο Πιστόριους άσκησε έφεση στην απόφαση της IAAF, αρνήθηκε όλα τα πλεονεκτήματα που του προσάπτουν και βγήκε στην αντεπίθεση επισημαίνοντας μια σειρά μειονεκτημάτων που παρουσιάζουν τα τεχνητά πόδια του (αυξημένη αστάθεια όταν φυσάει ή βρέχει, μειωμένη εκρηκτικότητα στις εκκινήσεις κ.ά.).
Να σημειωθεί πως στην εν λόγω διαμάχη ενεπλάκησαν και ομάδες επιστημόνων (Αμερικανών, Γερμανών κ.ά.) οι οποίες δοκίμασαν να παράσχουν επιχειρήματα υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς.
Τελικώς η υπόθεση οδηγήθηκε ενώπιον του Αθλητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου της Λωζάνης (CAS) το οποίο, τον Μάιο του 2008, δικαίωσε τον Πιστόριους ανοίγοντας τον δρόμο για τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς. Τρία χρόνια μετά και με τους Αγώνες του Λονδίνου να πλησιάζουν, ο 24χρονος ανεβαίνει ξανά στο βάθρο της επικαιρότητας, πολύ δε περισσότερο τώρα που έχει πιάσει το όριο για τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του 2012 (το 2008, εν όψει Πεκίνου, δεν το είχε καταφέρει).
Σε ηλικία έντεκα μηνών έχασε τα άκρα του.
Εμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη από υαλονήματα.
Σε ηλικία μόλις έντεκα μηνών έχασε τα άκρα του. Εμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη φτιαγμένα από υαλονήματα. «Προπονούμαι σκληρότερα από τους άλλους, τρέφομαι καλύτερα, κοιμάμαι καλύτερα και ξυπνάω έχοντας στο μυαλό μου τον αθλητισμό. Μάλλον γι' αυτό αποτελώ εξαίρεση», δηλώνει «ο πιο γρήγορος άνθρωπος χωρίς πόδια», ο οποίος έχει πολλούς λόγους να νιώθει ξεχωριστός. Γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ με αναπηρία στα κάτω άκρα (γεννήθηκε χωρίς περόνη), ο Πιστόριους έχασε τα πόδια του σε ηλικία έντεκα μηνών και έμαθε να περπατάει πάνω σε μέλη φτιαγμένα από υαλονήματα. Oταν ήταν έξι ετών οι γονείς του χώρισαν και όταν ήταν 15, έχασε τη μητέρα του με την οποία ήταν πολύ δεμένος. Με το τρέξιμο πρωτοασχολήθηκε σε ηλικία 17 ετών, το 2004, λίγο πριν από τους Παραολυμπιακούς της Αθήνας, στους οποίους πήρε χρυσό στα 200 μέτρα και χάλκινο στα 100.
Στην πορεία, έζησε διάφορες περιπέτειες. Το 2008 τον συνέλαβαν στο Αμστερνταμ επειδή τον πέρασαν για τρομοκράτη και το 2009 είχε ένα σοβαρό ατύχημα με θαλάσσιο σκάφος. Σήμερα, εν έτει 2011, ο 24χρονος έχει επιστρέψει ανανεωμένος και σε μεγάλη φόρμα. Πρόσφατα, πρωταγωνίστησε σε διαφήμιση ανδρικού αρώματος για λογαριασμό της γαλλικής φίρμας «Τιερί Μιγκλέρ», ενώ έντονη είναι και η φιλανθρωπική του δράση (υπέρ των ακρωτηριασμένων από νάρκες στη Μοζαμβίκη). Οσο για τις Ολυμπιακές φιλοδοξίες του Νοτιοαφρικανού, αυτές εξακολουθούν να διχάζουν. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο της Βρετανίδας Τάνι Γκρέι-Τόμπσον (11 φορές χρυσής παραολυμπιονίκη), σύμφωνα με την οποία, η θέση του Πιστόριους είναι στους Παραολυμπιακούς «όχι επειδή αυτός έχει κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, αλλά απλώς επειδή είναι διαφορετικός». Ωστόσο, διαφορετική άποψη παρουσιάζεται να έχει ο αρτιμελής Βρετανός σπρίντερ, Μάρτιν Ρούνεϊ, που θεωρεί πως «οι μόνοι που γκρινιάζουν είναι αυτοί που δεν τρέχουν αρκετά γρήγορα».
Πηγή: http://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.