Μεγάλη Εβδομάδα: Τι μας διδάσκει για τον πόνο και τις δυσκολίες της ζωής

Μήπως αισθάνεστε ότι υποφέρετε στην καθημερινότητά σας;

Μήπως οι δυσκολίες με τα παιδιά σας, τα οικονομικά σας, τον/τη σύζυγό σας, τα επαγγελματικά σας, σας κάνουν να αισθάνεστε ότι υποφέρετε;

Και όμως, το να υποφέρουμε είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής….

Το να υποφέρει κανείς είναι στοιχείο του να είναι άνθρωπος. Ο ίδιος ο θεάνθρωπος υπέφερε. Όταν αισθάνεται κανείς ότι υποφέρει, συνδέεται με το θείο, αλλά και τις γενιές των προγόνων που υπέφεραν για να είμαστε εμείς σήμερα εδώ.

Η αίσθηση του ‘υποφέρειν’ έχει διαβαθμίσεις. Μπορεί κάποιος να βιώνει μια μικρή δυσκολία και να αισθάνεται ότι υποφέρει ένα κλικ, μπορεί όμως κάποιος άλλος για την ίδια δυσκολία να αισθάνεται ότι υποφέρει στο φουλ. Το αν και πόσο υποφέρει κανείς ψυχολογικά είναι σχετικό: αν πιστεύουμε ότι η ζωή δεν πρέπει να έχει καμία δυσκολία, αν νομίζουμε ότι όλα θα μας έρθουν όπως τα θέλουμε και θα έχουμε 100% τον έλεγχο των πραγμάτων, τότε είναι σίγουρο ότι θα υποφέρουμε! Αν πάλι αντιλαμβανόμαστε ότι οι δυσκολίες είναι μέρος της ζωής, τότε η αίσθηση ότι υποφέρουμε είναι σαφώς μειωμένη

Από τη μία μεριά υπάρχει η αίσθηση του ‘υποφέρω’ και από την άλλη υπάρχει η αίσθηση του ‘είμαι ευτυχισμένος/ικανοποιημένος’. Τα συναισθήματα βρίσκονται σε ένα συνεχές και για να υπάρξει το θετικό πρέπει να υπάρχει το αρνητικό, όπως για να υπάρχει φως πρέπει να υπάρχει σκοτάδι. Μπορεί κάποιος να υποφέρει επειδή τρέχει στο Μαραθώνιο, ή ανέβηκε στο Έβερεστ, αλλά χωρίς αυτή την αίσθηση δεν θα υπήρχε η ανακούφιση ότι έφτασε στο τέρμα, ούτε η ικανοποίηση ότι τα κατάφερε.

Μέσα από τον πόνο και την αίσθηση του ότι υποφέρει κανείς γεννιούνται αριστουργήματα ή επιτεύγματα. Οι δυσκολίες της ζωής συχνά αποτελούν τη βάση για να μπορέσει κανείς να ξεπεράσει τον εαυτό του, να δημιουργήσει, να έχει ένα κίνητρο να κάνει κάτι μεγαλύτερο από τον ίδιο, κάτι που θα αγγίξει χιλιάδες, εκατομμύρια άλλες ψυχές. Ειδικά στην τέχνη, οι καλλιτέχνες, μουσικοί, ζωγράφοι, εικαστικοί, μέσα από μία προσωπική ιστορία προσωπικού πόνου μπόρεσαν να δημιουργήσουν έργα που έχουν μείνει ή θα μείνουν στην ιστορία. Ακόμα και η δημιουργία του θαύματος της ανθρώπινης ζωής, η γέννα, εμπεριέχει πόνο και το στοιχείο ότι η γυναίκα υποφέρει για να φέρει το παιδί της στη ζωή.

Το να υποφέρει κάποιος δε σημαίνει ότι δεν αξίζει. Στις μέρες μας, στις δυτικές κοινωνίες, υπάρχει η αντίληψη ότι όταν κάποιος υποφέρει συναισθηματικά, οικονομικά, επαγγελματικά, ή με κάποιον τρόπο, αυτό σχετίζεται με το ότι ‘δεν αξίζει’. Αυτό όμως όχι μόνο δεν είναι αλήθεια, αλλά χειροτερεύει την κατάσταση αυτού που υποφέρει, αφού φορτώνει στα υπόλοιπα προβλήματά του και ενοχές και ντροπή.

Η έννοια του ότι κάποιος υποφέρει σε κάποια στιγμή είναι φυσιολογικό κομμάτι του να έχει ανθρώπινες σχέσεις, παιδιά, εργασία, του να ζει! Φυσικάδεν εννοώ ότι κανείς θα πρέπει να υποφέρει παντοτινά ή για κάθε τι, αλλά το ότι μια δόση ζορίσματος και δυσκολίας είναι φυσιολογική στη ζωή. Ειδικά στα μεταβατικά στάδια, όταν κανείς ξεκινάει κάτι καινούργιο ή παίρνει έναν νέο ρόλο, το ότι θα ζοριστεί και θα υποφέρει είναι φυσιολογικό και αποδεκτό. Κάθε καλός γάμος έχει στιγμές που το ζευγάρι θα διαφωνήσει ή θα τσακωθεί. Το να γίνει κάποιος γονιός, ακόμα και αν το επιθυμεί με όλη του την ψυχή, θα τον κάνει να ζοριστεί με τα ξενύχτια του μωρού, τα πείσματα του δίχρονου ή τους καυγάδες της εφηβείας

Ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Παρόλο που μπορεί να ακούγεται ως κλισέ, ωστόσο είναι μια βασική αλήθεια της ζωής. Το να έχει βολευτεί κανείς και να του πάνε όλα καλά είναι μια πεποίθηση του μυαλού και όχι η πραγματικότητα. Το να έχει κανείς το δικό του μερτικό δυσκολιών και να ζορίζεται κατά καιρούς είναι μέρος της ζωής και δεν είναι απαραίτητα κακό. Τις περισσότερες φορές το να ζορίζεται και να υποφέρει κανείς είναι παροδικό, σε μικρή κλίμακα και πανανθρώπινη εμπειρία. Την επόμενη φορά που θα πείτε «υποφέρω», αναρωτηθείτε πώς ο ψυχικός πόνος συμβάλλει στην προσωπική σας ανάπτυξη, τι σας διδάσκει, πώς γίνεστε καλύτερος άνθρωπος μέσα από αυτόν και τι καλό κάνετε στον εαυτό σας και τους άλλους όταν πονάτε και προχωράτε στη ζωή.


Πηγή: http://www.boro.gr