Αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου

Αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου ορίζεται σήμερα ένα ευρύ φάσμα διαταραχών του ισχίου στα παιδιά που ξεκινά από την ήπια δυσπλασία έως το συγγενές εξάρθρημα.
Δυσπλασία σημαίνει κατά κανόνα αβαθής κοτύλη με διαταραχή της φυσιολογικής σχέσης της με την κεφαλή του μηριαίου.

Συγγενές εξάρθρημα σημαίνει παρεκτόπιση ή δυνατότητα παρεκτόπισης της μηριαίας κεφαλής από τη θέση της εντός της κοτύλης.

Η επίπτωση της πάθησης εξαρτάται από την έκταση του φάσματος της κλινικής εικόνας και έτσι ενώ αστάθεια παρουσιάζει το 0,3-1% των νεογνών, αναπτυξιακή δυσπλασία εμφανίζει το 0,1%.

Ο τρόπος κληρονομικότητας είναι άγνωστος αλλά πολυπαραγοντικός αλλά προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται το θετικό οικογενειακό ιστορικό, ηισχιακή προβολή, το θήλυ γένος, η ανεπάρκεια του αμνιακού υγρού, το πρώτο παιδί και η συνύπαρξη άλλων συγγενών ανωμαλιών όπως η ραιβοιπποποδία και το ραιβόκρανο.

Η κλινική εξέταση δείχνει συχνά χαλαρά ή σφικτά ισχία, περιορισμό της απαγωγής των ισχίων ή διαφορά του εύρους απαγωγής, ανισοσκελία , ανισουψείς δερματικές πτυχές καθώς και τα σημεία εξαρθρήματος Barlow και O rtolani.

H απεικονιστική επιβεβαίωση της διάγνωσης σήμερα τίθεται με το υπερηχογράφημα ισχίων κατά Graf αλλά και με τον ακτινολογικό έλεγχο για παιδιά άνω των 5 περίπου μηνών.

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο προληπτικός έλεγχος όλων των νεογέννητων με υπερηχογράφημεα ισχίων κερδίζει έδαφος διεθνώς γιατί η πρώιμη διάγνωση εξασφαλίζει πλήρη θεραπεία.

Εάν δεν θεραπευτεί η νόσος έχει σημαντικές επιπλοκές: άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής, βλαισότητα του ισχίου, άλγος, χωλότητα ,αστάθεια κατά τη βάδιση και ανισοσκελία.

Τα θεραπευτικά μέσα ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα. Ξεκινάμε με νάρθηκες απαγωγής αλλά μπορεί να χρειαστεί και κλειστή ανάταξη και γύψος. Σπανιότερα θα χρειαστεί ανοικτή ανάταξη ή επεμβάσεις διάσωσης του μηριαίου ή της κοτύλης σε μεγαλύτερα παιδιά.

Ισχίο που υπεβλήθη σε οποιαδήποτε θεραπεία χρήζει παρακολούθησης και ακτινογραφίας όταν περπατήσει το παιδί, όταν γίνει 8-10 ετών και στο τέλος της σκελετικής ωρίμανσης. Επίσης όταν υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου πιστεύεται σήμερα ότι οφείλεται σε αναπτυξιακή δυσπλασία που ποτέ δεν διαγνώστηκε. Σήμερα μπορεί να γίνει πρώιμη διάγνωση και πραγματικά έχουν μειωθεί στο ελάχιστο οι επεμβάσεις χάρη στον κλινικό και υπερηχογραφικό έλεγχο των νεογνών.


Πηγή: http://blog.nowdoctor.gr