Παραπλανητικά αρώματα στα τρόφιμα

Τα τεχνητά αρώματα γίνονται ένα νέο πανίσχυρο εργαλείο για τους μαρκετίστες της βιομηχανίας τροφίμων.

Είτε εκλύοντας αρώματα μέσα στα καταστήματά τους είτε «παγιδεύοντας» μυρωδιές στις συσκευασίες των προϊόντων τους είτε δημιουργώντας διαφημίσεις που στοχεύουν στην όσφρηση, ολοένα και περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να σύρουν τους καταναλωτές... από τη μύτη.

'Ομως με την παχυσαρκία να έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας -το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι- οι νέες μέθοδοι μάρκετινγκ που ωθούν στην υπερκατανάλωση γλυκών και αναψυκτικών προβληματίζουν τους επιστήμονες.

Συσκευασίες παγωτού που αναδύουν άρωμα σοκολάτας, καπάκια σε ποτήρια καφέ που ενισχύουν τη γεύση του, μπουκάλια αναψυκτικών, το άνοιγμα των οποίων προκαλεί έκρηξη αρωμάτων, οι εταιρείες τροφίμων και ποτών δοκιμάζουν διάφορους τρόπους για να ανοίξουν την όρεξη των καταναλωτών.

Σύμφωνα με τον καθηγητή πειραματικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Τσαρλς Σπένσερ, ο οποίος έγραψε μια σχετική έκθεση που θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Flavour», τα συνθετικά αρώματα είναι το νέο όπλο που χρησιμοποιεί η βιομηχανία τροφίμων στην προσπάθειά της να κερδίσει τους καταναλωτές.

Μάλιστα ο καθηγητής Σπένσερ εκτιμά ότι τα εστιατόρια φαστ φουντ μπορεί να αρχίσουν να ξεγελούν τους πελάτες εκλύοντας μυρωδιές φρεσκομαγειρεμένου φαγητού στα καταστήματά τους, έτσι ώστε να δίνουν την ψευδαίσθηση του σπιτικού φαγητού.

Ειδικές συσκευές
Είναι γνωστό εδώ και μερικά χρόνια ότι μεγάλες αλυσίδες φούρνων και ζαχαροπλαστείων, κυρίως στις ΗΠΑ, χρησιμοποιούν ειδικές συσκευές, ανεμιστήρες ή συστήματα κλιματισμού ώστε να εκλύουν τα αρώματα του φρεσκοψημένου ψωμιού και της σοκολάτας μέσα στα καταστήματά τους, έτσι ώστε να ανοίγουν την όρεξη των πελατών.

Όμως πλέον η «τέχνη» του μάρκετινγκ αρωμάτων έχει πλέον πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Μια μικρή πιτσαρία στη Βρετάνη διαπίστωσε ότι εκλύοντας ένα άρωμα λεβάντας και λεμονιού στον χώρο της έκανε τους πελάτες να κάθονται κατά 15% περισσότερη ώρα στα τραπέζια τους και να ξοδεύουν 20% περισσότερα χρήματα.

Μια άλλη γαλλική έρευνα έδειξε ότι οι πελάτες ενός εστιατορίου έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν να καταναλώσουν επιδόρπιο όταν στα ρουθούνια τους φτάνει ένα απαλό άρωμα αχλαδιού.

Όμως ο Τσαρλς Σπένσερ αναφέρθηκε στην έκθεσή του και σε μια άλλη εξέλιξη: «Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εκτιθέμεθα σε περισσότερα αρώματα μέσω των συσκευασιών: και των συσκευασιών των ίδιων των τροφίμων και αναψυκτικών αλλά είναι πιθανό να εκτιθέμεθα σε συνθετικά αρώματα μέσω αντικειμένων που δεν σχετίζονται με τρόφιμα». Ήδη πολλές εταιρείες πειραματίζονται με κάψουλες που περιέχουν τεχνητά αρώματα και προσαρμόζονται στο εσωτερικό των συσκευασιών.

Το 2013 η Pepsi κατοχύρωσε μια πατέντα για κάψουλες ζελατίνης οι οποίες βρίσκονται μέσα στο καπάκι του μπουκαλιού και σπάνε όταν αυτό ανοίγει απελευθερώνοντας ένα κύμα αρωμάτων. Και η Mint Urban Technologies κατασκευάζει καπάκια για ποτήρια καφέ, οι οποίες βελτιώνουν τη γεύση του ροφήματος, ενώ μια άλλη εταιρεία έχει δημιουργήσει κυπελλάκια παγωτού που εκλύουν το άρωμα της σοκολάτας όταν ανοίγουν την πρώτη φορά.

Στη διαφήμιση
Η ώθηση στην κατανάλωση μέσω της ικανοποίησης των οσφρητικών υποδοχέων είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται και στη διαφήμιση: πριν από τρία χρόνια η εταιρεία McCain's τοποθέτησε 10 διαφημιστικές στάσεις λεωφορείου σε πόλεις της Βρετανίας που είχαν ένα ειδικό κουμπί, με το πάτημα του οποίου απελευθερωνόταν η μυρωδιά της ψητής πατάτας. Όμως ένα παρόμοιο τέχνασμα που έκαναν γαλακτοπαραγωγοί της Καλιφόρνια γύρισε «μπούμερανγκ», όταν καταναλωτές διαμαρτυρήθηκαν ότι το απαλό άρωμα μπισκότων που μύριζαν στις στάσεις λεωφορείου τούς παρότρυνε να τρώνε περισσότερο.

«Ίσως αυτό, για το οποίο θα πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε δεδομένης της επιδημίας παχυσαρκίας, είναι εάν υπάρχει εδώ ο κίνδυνος να ωθούμαστε, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, σε ολοένα και μεγαλύτερη κατανάλωση», προειδοποίησε ο Σπένσερ σημειώνοντας: «Ποιος ξέρει, ίσως η αυξανόμενη έκθεσή μας σε ελκυστικά αρώματα μέσω των τροφών θα πρέπει να προστεθεί στη λίστα με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που διαδραματίζουν κάποιον ρόλο στην αυξανόμενη κρίση παχυσαρκίας».


Πηγή: http://www.enikos.gr