Έρχονται τα ρομπότ που θα... αυτοεπισκευάζονται

«Η βασική πρόκληση ήταν να φτιάξουμε κάτι που θα μαθαίνει μέσα σε λίγα λεπτά», λένε οι ερευνητές.
Ήταν το 1984 όταν είχε βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες ο «Εξολοθρευτής» με την εικόνα του cyborg - εκτελεστή που, όσα χτυπήματα και αν δεχόταν, μπορούσε να αυτοεπισκευάζεται και να συνεχίζει να προκαλεί αίσθηση στην κοινή γνώμη. Όπως αποδεικνύεται όμως, πολλές φορές η επιστημονική φαντασία προηγείται ή και εμπνέει τις νέες τεχνολογίες δίνοντας «σάρκα και οστά» σε διάφορες κινηματογραφικές εμπνεύσεις…

Αν και ρομπότ και cyborgs όπως ο Τ-800, απέχουν ακόμα, ωστόσο η επιστημονική έρευνα κινείται σε αυτή την κατεύθυνση όσον αφορά στις δυνατότητες αυτοεπισκευής/ αυτοθεραπείας των ρομπότ.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του MIT Technology Review, μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature από ερευνητές του Πανεπιστημίου Πιερ και Μαρί Κιουρί (PMCU) στη Γαλλία και του University of Wyoming στις ΗΠΑ ασχολείται με αυτό ακριβώς το αντικείμενο: το πώς ρομπότ που αναλαμβάνουν δύσκολες και επικίνδυνες εργασίες θα μπορούν να τα βγάζουν πέρα με προβλήματα όπως σπασμένα μέλη και «τραυματισμούς», την ώρα που είναι μακριά από μηχανικούς που θα μπορούσαν να τα βοηθήσουν.

«Η βασική πρόκληση ήταν να φτιάξουμε κάτι που μαθαίνει, αλλά μαθαίνει μέσα σε λίγα λεπτά» λέει ο Ζαν Μπατίστι Μουρέ, ένας εκ των ερευνητών.

Ένα ρομπότ σε μια αποστολή έρευνας και διάσωσης σε μια περιοχή που έχει πληγεί από σεισμό είναι πιθανό να αντιμετωπίσει προβλήματα από τραυματισμούς στα πόδια κατά το έργο.

Μάλιστα σε σχετικό βίντεο που συνοδεύει την μελέτη, οι ερευνητές δείχνουν πώς ένα αραχνοειδές ρομπότ που δέχεται ένα «τραύμα» σε ένα από τα έξι πόδια του αρχίζει να δοκιμάζει νέους τρόπους περπατήματος, και μέσα σε περίπου 40 λεπτά έχει ανακτήσει το 96% της κινητικότητας και ταχύτητάς του- θυμίζοντας περισσότερο ένα τραυματισμένο ζώο παρά ένα μηχάνημα. Κατά την διάρκεια των πειραματισμών οι ερευνητές προκάλεσαν ζημιές σε ένα από τα μοτέρ ενός μηχανικού βραχίονα. Σε λιγότερο από ένα λεπτό, το ρομπότ έμαθε να ανταπεξέρχεται στο πρόβλημα και να συνεχίζει τις εργασίες του.



Πίσω από την ικανότητα αυτή που αναπτύσσουν τα ρομπότ, βρίσκεται ένας «εξελικτικός αλγόριθμος», όπως εξηγεί ο Αντουάν Κάλι, του PMCU. Αυτό σημαίνει ότι το ρομπότ θα επιδίδεται σε συνεχές trial and error, μεγαλώνοντας μια λίστα που είχε συνταχθεί πριν σταλεί στην αποστολή του, στην οποία συγκεντρώνονται τα πράγματα που μπορεί να κάνει και η σημασία τους και βρίσκοντας νέους τρόπους να δραστηριοποιείται. Πρόκειται για μια πιο απλοποιημένη έκδοση αυτού που κάνουν οι άνθρωποι: εάν κάποιος στραμπουλίξει τον αστράγαλό του, χρησιμοποιεί τη μνήμη και τον πειραματισμό για να κινείται γύρω κουτσαίνοντας, όσο πιο αποτελεσματικά και πιο ανώδυνα γίνεται.

Όσον αφορά τώρα σε εφιαλτικά σενάρια τύπου «Terminator», ο Μουρέ επισημαίνει ότι οι επιστήμονες έχουν πολύ καιρό ακόμα μπροστά τους για να αναπτύξουν κατάλληλα μέτρα ασφαλείας, προκειμένου να αποφεύγονται συμπεριφορές που θα μπορούσαν να βλάψουν ανθρώπους. «Σχεδόν όλα τα ζώα μπορούν να προσαρμόζονται σε μικροτραυματισμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο» προσθέτει…


Πηγή: http://www.newsbeast.gr