Η βία ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους γυναικών σε όλο τον κόσμο.
Αποδεικνύεται από τους αριθμούς παγκοσμίως και η αλήθεια είναι πως η είδηση, εν έτει 2015, σοκάρει. Ο λόγος, για την βία που σήμερα αποτελεί τη βασικότερη αιτία θανάτου γυναικών ανά τον κόσμο, σε υψηλότερη δηλαδή θέση κι από τον καρκίνο, όπως διευκρινίστηκε στο πλαίσιο ενημερωτικής εκστρατείας με σύνθημα «Ενεργές Ενεργοί κατά της Βίας».
Αξιοσημείωτο είναι και το προφίλ των γυναικών που υφίστανται βίαιες συμπεριφορές κάθε είδους. Όπως το σκιαγράφησε η πρόεδρος της Εταιρείας για τον Κοινωνικό Αποκλεισμό και την Ψυχική Υγεία (ΕΚΑΨΥ), Χρυσάνθη Ζαφειράτου, πρόκεται για γυναίκες, κυρίως απόφοιτες λυκείου με μέσο όρο ηλικίας τα 40-45 έτη.
«Οι γυναίκες αυτές υφίστανται βία είτε σωματική, είτε ψυχική και συναισθηματική, είτε οικονομική και κοινωνική. Όλα αυτά μπορούν να υπάρχουν μαζί. Εμείς τα ψάχνουμε όλα, δεν μας ενδιαφέρει αν κάποιος έχει εντοπίσει μόνος του μόνο τη σωματική βία γιατί είναι πιο εμφανής. Πχ η πρόσβαση στα χρήματα. Όταν μία κυρία έχει τα έσοδά της από το μισθό της και έχει την ψυχολογία ότι συνεισφέρει στην οικογένειά της δεν μπορεί να καταλάβει ότι από πίσω υπάρχει ένας μηχανισμός προσωπικής στέρησης. Μπορεί να το ζει αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό είναι σχεδιασμένο γιατί μπορεί να κρύβεται» εξήγησε η κ. Ζαφειράτου σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ .
Απόδειξη αποτελούν άλλωστε τα ποσοστά καταγγελιών. Στη Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο 100 έως 150 γυναίκες θύματα βίας απευθύνονται στο Κέντρο Κοινωνικής Υποστήριξης Γυναικών της Εταιρείας για τον Κοινωνικό Αποκλεισμό και την Ψυχική Υγεία (ΕΚΑΨΥ), ενώ σύμφωνα με την κ. Ζαφειράτου, στο κέντρο Κοινωνικής Υποστήριξης έχουν απευθυνθεί, από το 1998 μέχρι σήμερα, συνολικά 2.780 άτομα εκ των οποίων τα μισά είναι γυναίκες που έχουν υποστεί βία.
«Το φαινόμενο είναι υπαρκτό σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης άρα και στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να πω ότι στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο επικίνδυνα τα πράγματα. Σε άλλες χώρες βλέπουμε βία όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και ανάμεσα σε πολίτες οι οποίοι επιτίθενται σε άλλους πολίτες. Εμείς είμαστε λίγο πιο περιορισμένοι και λόγω μικρής κλίμακας. Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλης κλίμακας για να είναι σοβαρό, ειδικά όταν αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου σε όλον τον κόσμο για τις γυναίκες, με δεύτερη αιτία τον καρκίνο».
Ειδικά στις μέρες μας, λόγω οικονομικής κρίσης, οι άνθρωποι παρουσιάζονται σίγουρα πιο ευερέθιστοι και η ατμόσφαιρα γύρω μας χαρακτηρίζεται εν γένει εκρηκτική. Εύλογα λοιπόν συμπεραίνει κανείς, διευκρινίζει η κ. Ζαφειράτου, πως όταν κάποιος εκτός από ευερέθιστος είναι και κακόβουλος, τα πράγματα περιπλέκονται και ο κίνδυνος βίαιης συμπεριφοράς είναι μεγαλύτερος.
Για του λόγου το αληθές η ειδικός αναφέρει και δυο ακραία παραδείγματα. Η πρώτη περίπτωση ήταν αυτή μιας 50χρονης δικαστικής υπαλλήλου που ο σύζυγός της επιχείρησε να της προκαλέσει ατύχημα ενώ οδηγούσε στην εθνική οδό, μια οργανωμένη δηλαδή απόπειρα δολοφονίας την οποία η ίδια δυσκολευόταν να αντιληφθεί. Η δεύτερη μιας άλλης γυναίκας που την κυνηγούσε ο σύζυγός της στην γειτονιά κρατώντας όπλα και η γυναίκα κατάφερε να σωθεί μόνο όταν τον αφόπλισαν οι γείτονες.
Εξηγώντας το λόγο για τον οποίον οι γυναίκες δεν απομακρύνονται από τα άτομα που τους ασκούν βία η κ. Ζαφειράτου διευκρινίζει: «Η αυτόματη αντίδραση στην επίθεση είναι το πάγωμα καθώς και η αίσθηση πως αυτοί που έχουμε δίπλα μας είναι αδύνατο να είναι κακόβουλοι. Πορευόμαστε με μια καλή προαίρεση να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, οπότε σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ο άνθρωπος ο ερωτευμένος αυτός που αγαπάει κλπ μπορεί να είναι κακόβουλος. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το ανέχονται είναι επειδή είναι συνεχές. Το συνεχές αποδυναμώνει τον άνθρωπο γιατί είναι συστηματικό και οργανωμένο».
Η βία είναι ένα οργανωμένο σχέδιο υποδούλωσης του άλλου, όπως υπογραμμίζει η κ. Ζαφειράτου, οπότε έχει και την ανάλογη μεθοδολογία για να δημιουργεί και την ανάλογη αντίδραση στον άνθρωπο. «Πρέπει όλοι μας και ο ίδιος ο άνθρωπος που υφίσταται βία να κατανοήσει τη διαδικασία ή να το προλάβει, να ξέρει ότι υπάρχουν τέτοιες συνθήκες στη ζωή και να τις αποφεύγει ή αν το αντιληφθεί σύντομα μέσα στον πρώτο - δεύτερο μήνα της σχέσης να τη διακόψει γιατί αν δεν το κάνει σε αυτό το διάστημα μετά το πιο πιθανό είναι να χρειαστεί τουλάχιστον 15 χρόνια για να βρει το κουράγιο να ξεφύγει από την δυναμική της θυματοποίησης στην οποία μπαίνει όσο περνά ο καιρός»...
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.