Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορώ να τα καταφέρω;

Τα θετικά της χαμηλής αυτοεκτίμησης

Έχουν την αποδοχή των άλλων

Είναι κάτι που ενδιαφέρει πάρα πολύ τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και προσπαθούν να πετύχουν με κάθε τρόπο.

Κάνουν υποχωρήσεις, συμβιβασμούς, προκειμένου να έχουν την αποδοχή των άλλων, αποφεύγουν τις αντιπαραθέσεις. Πολύ συχνά μάλιστα, οι άλλοι εκτιμούν περισσότερο τη δική τους μετρημένη συμπεριφορά παρά τις «μεγαλοστομίες» των ατόμων με υψηλή αυτοεκτίμηση. Δίνουν μεγάλη προσοχή στη γνώμη των άλλων, και έτσι διακρίνουν εύκολα τι προσδοκούν από εκείνους, ακούνε τους άλλους.

Μπορεί, λοιπόν, το άτομο με χαμηλή αυτοκεκτίμηση να έχει την αποδοχή, την εκτίμηση και την υποστήριξη των άλλων, εφόσον βέβαια δεν βρίσκεται σ’ένα χώρο ανταγωνιστικό, όπου επικρατεί πάντα ο ισχυρότερος.

Ακούνε τη συμβουλή και την αντίθετη άποψη

Τους αρέσει να ακούνε τις συμβουλές των άλλων, για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει, λοιπόν, και θετικά χαρακτηριστικά: Kερδίζουν την αποδοχή των άλλων χάρη στη μετριοφροσύνη τους, ακούνε τη διαφορετική άποψη, κι έτσι μπορούν να σχηματίσουν συνολική εικόνα για μια κατάσταση, εργάζονται σκληρά για να καλύψουν τα κενά που δημιουργεί η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους.

Αφού αναφερθήκαμε στα θετικά της χαμηλής αυτοεκτίμησης, σας παραθέτουμε παρακάτω ένα παράδειγμα ατόμου με χαμηλή αυτοεκτίμηση που διέπρεψε:

Σ’όλη του τη ζωή, ο Δαρβίνος ήταν εξαιρετικά μετριόφρων και φρόντιζε να μη έρχεται ποτέ σε σύγκρουση με τους άλλους: Σπούδασε ιατρική, παρ’όλο που δεν μπορούσε να αντικρίζει το αίμα, μόνο και μόνο γιατί του το επέβαλε ο πατέρας του΄ οι σύγχρονοι του μιλούν για έναν πολύ ταπεινό άνθρωπο, που πρόσεχε να μην προβάλλει τους άλλους.

Όταν επέστρεψε αυτό από τα νησιά Γκαλαπάγκος, όπου είχε συλλέξει πολύ σημαντικά ευρήματα, δεν προσπάθησε να τα εκμεταλλευτεί για να προβάλει τον εαυτό του, αλλά αποτραβήχτικε στην έξοχη μαζί με τη γυναίκα του.

Είχε ήδη καταλήξει στα βασικά συμπεράσματα της θεωρίας του για την εξέλιξη των ειδών, προτίμησε όμως να μην τα ανακοινώσει και να συνεχίσει τις έρευνες του για 10 ολόκληρα χρόνια.

Μόνον όταν έμαθε ότι κάποιος πολύ νεότερός του, ο φυσιοδίφης Ουάλας, ετοιμαζόταν να δημοσιεύσει μια θεωρία παρόμοια με τη δική του, τότε μόνο τόλμησε να δημιοσει το 1859, αφού ζήτησε τη γνώμη φίλων του, το περίφημο άρθρο σχετικά με τη καταγωγή των ειδών.

Όταν οι πολέμιοι του πέρασαν στην αντεπίθεση, άφησε τους φίλους του, που ήταν πιο δυναμικοί και πιο διάσημοι από εκείνον, να αναλάβουν την υπεράσπισή του.

Ένας άνθρωπος εξαιρετικά μετριόφρων (επομένως και με χαμηλή αυτοεκτίμηση) προκάλεσε λοιπόν, μια από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις που έγιναν ποτέ στον επιστημονικό χώρου.

Πηγή: http://www.boro.gr