Μουσικές που έμειναν στην αφάνεια

Εσείς γνωρίζετε καμία μπάντα να παίζει romo ή shroomadelica; Μάθετε για τα μουσικά είδη που ποτέ δεν κατάφεραν να ευδοκιμήσουν και μπάντες που έμειναν για πάντα καλά κρυμμένα μυστικά λίγων και εκλεκτών.

Το New wave του new wave

Εμφανίστηκε γύρω στο 1994, την εποχή που το grunge κίνημα άρχιζε να φθείρεται. Ο όρος εφευρέθηκε από τρεις Βρετανούς μουσικογραφιάδες που αγαπούσαν το new wave και τους Blondie και τους Talking Heads, όταν αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους ανεξάρτητη δισκογραφική, τη Fierce Panda και να κυκλοφορήσουν δουλειές συγκροτημάτων όπως οι These Animal Men και Blessed Ethel. Το όνομα που αποφάσισαν να δώσουν στη μουσική τους, ήταν και τεράστιο και το κοινό φάνηκε να μην ενθουσιάζεται από το «εύρημα» των τριών φίλων.

Romo

Το 1995 το κίνημα της Britpop είχε αρχίσει να πνέει τα λοίσθια. Μία νέα μόδα ξεκίνησε όμως από τα underground στέκια του Λονδίνου, με αγόρια που εμφανίζονταν επί σκηνής με τόνους make-up και ένα keyboard αγκαλιά. Οι πιο γνωστοί του εκπρόσωποι ήταν οι Orlando και οι Plastic Fantastic. Το romo ήταν ουσιαστικά ένας πρόγονος του electroclash, με πολλά pop στοιχεία. Δεν ήταν και τόσο κακό τελικά, αλλά το εγχείρημα δεν ευδοκίμησε.

Skunk Rock

Ήρθε να χτυπήσει την r&b και την εύπεπτη pop των Destiny’s Child και του Craig David, στα τέλη της του ’90. Με μπάντες όπως οι Campag ( που έγιναν και εξώφυλλο στο ΝΜΕ), Regular Fries, Lo-Fidelity Allstars, το κίνημα σημείωσε μια κάποια επιτυχία, χάρη στο hype που δημιουργήθηκε από τον μουσικό Τύπο της εποχής. Το όνομα δε, προήλθε από την πιθανή αγάπη των μελών του να καπνίζουν skunk.

Shroomadelica

Από τo Liverpool ξεκίνησε αυτό το κίνημα, που από τις τάξεις του ξεχώρισαν οι Coral και οι Zutons. Πολλά παραισθησιογόνα, σαφείς επιρροές από τον Captain Beefheart και μια μάλλον εύθυμη και ανεύθυνη αντιμετώπιση της ζωής γέννησαν ένα είδος που δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης.

No name

Αυτό το ευφάνταστο όνομα μουσικού είδους, φιλοξενούσε στους κόλπους του συγκροτήματα όπως οι The Eighties Matchbox B-line Disaster, Ikara Colt και Mclusky. Τα βασικά στοιχεία ήταν κιθάρες, ψαγμένοι στίχοι και μπλαζέ ύφος. Πριν απορροφηθεί και αυτό από τον όρο indie rock, προσέφερε μερικές καλές στιγμές, έκανε μεγάλο ντόρο στους δημοσιογράφους που θεώρησαν ότι ανακάλυψαν το επόμενο μεγάλο κίνημα, αλλά όλα αυτά ξεχάστηκαν όσο γρήγορα ήρθαν στο προσκήνιο, αφού οι δισκογραφικές δεν το υποστήριξαν, παρατώντας μπάντες που θα μπορούσαν να γίνουν μεγάλες με τα πρώτα σημάδια αποτυχίας.


Πηγή: http://www.enikos.gr