Φανταστείτε ότι οδηγείτε στην Εθνική οδό με 120 χιλιόμετρα την ώρα σταθερά. Ξαφνικά ένα αυτοκίνητο που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα μπαίνει στη λωρίδα σας. Φρενάρετε ενστικτωδώς. Κοιτάτε στον καθρέφτη και ελπίζετε να προσπεράσετε. Το μόνο που βλέπετε είναι μια ατέλειωτη σειρά αυτοκινήτων και τότε συνειδητοποιείτε ότι είστε κολλημένοι και παγιδευμένοι. Σε αυτά τα δευτερόλεπτα που μεσολαβούν έχετε μια επιλογή: μπορείτε να σφίξετε το τιμόνι, να σανιδώσετε το γκάζι και να εκδικηθείτε τον άλλο οδηγό με προσπέραση ή να πάρετε μια βαθιά ανάσα, να καθήσετε άνετα στη θέση σας και να πείτε στον εαυτό σας ότι η εκδίκηση και ο θυμός δεν πρόκειται να σας κάνουν να φθάσετε στον προορισμό σας γρηγορότερα. Αντίθετα ο θυμός και η εκδίκηση μπορεί να αποβούν μοιραία.
Γιατί όμως υπάρχει σε τέτοιο βαθμό θυμός και εχθρικότητα στο τιμόνι; Ξεκινώντας με έναν γενικό ορισμό του θυμού, βλέπουμε ότι είναι ένα συναίσθημα που επικεντρώνεται στο αίσθημα απώλειας του ελέγχου των πραγμάτων και των καταστάσεων γύρω μας. Το κόκκινο φανάρι, η κίνηση, ο οδηγός που «χώνεται» ή αυτός που δεν βγάζει φλας αποτελούν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούμε να αλλάξουμε, βρίσκουμε ιδιαίτερα εκνευριστικές και προκαλούν ένταση και επιθετικότητα. Επιθετικότητα είναι η συναισθηματική εκείνη κατάσταση που προκύπτει ως άμεσο αποτέλεσμα του να μην αποδεχόμαστε αυτό που δεν γίνεται να αλλάξει. Η κυκλοφορία στη Μεσογείων είναι κολλημένη, τα έργα στην Κηφισιάς δημιουργούν μποτιλιάρισμα και αυτές είναι καταστάσεις που κανένας οδηγός δεν μπορεί να αλλάξει (ακόμη και αν ελιχθεί από τη μία λωρίδα στην άλλη ώστε να βρεθεί δύο θέσεις πιο μπροστά από ό,τι ήταν).
Από την άλλη, το στρες θα χάσω μια σημαντική συνάντηση λόγω κίνησης;
Kαι η βιασύνη του να βρεθεί κανείς στον προορισμό του μια ώρα αρχύτερα συντελούν στην αύξηση του εκνευρισμού. Με την παράταση αυτών των έντονα αρνητικών συναισθημάτων και τη συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει άμεση λύση του κυκλοφοριακού εκείνη τη στιγμή ο οδηγός χάνει τη ψυχολογική του ικανότητα να χειρίζεται αγχογόνες καταστάσεις και αυτό οδηγεί στην απώλεια του αυτοελέγχου.
Η επιθετικότητα εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, από επίμονο κορνάρισμα, χειρονομίες, βρισιές ως και ξυλοδαρμό του άλλου οδηγού ή βανδαλισμό του αυτοκινήτου του. Σε γενικές γραμμές, ένας οδηγός θα επιδείξει επιθετική συμπεριφορά αν πάρει τη συμπεριφορά των άλλων οδηγών προσωπικά και, για παράδειγμα, πιστέψει ότι αυτός που του κορνάρισε το έκανε επίτηδες και τον έβαλε προσωπικά στο στόχαστρο για να μειώσει τις οδηγητικές του ικανότητες. Μια υγιής στάση ζωής στο τιμόνι είναι να μην παίρνει κανείς προσωπικά την κακή οδήγηση κάποιου άλλου, η οποία μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δυο ανεξέλεγκτους παράγοντες, όπως το ότι είχε μια δύσκολη μέρα με τα παιδιά, το στρες ενός διαζυγίου ή μια αγχωτική εργασία. Παρ' όλα αυτά ορισμένοι οδηγοί είναι πιο επιρρεπείς στον θυμό και στην επιθετικότητα. Οι οδηγοί που είναι δογματικοί και επιθυμούν να ασκούν έλεγχο γύρω τους θέλουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων και των οδηγών γύρω τους, να συμμορφώνονται στις προσδοκίες τους. Οταν κάτι πάει στραβά, αυτά τα άτομα με Α τύπο προσωπικότητας έχουν δυσκολία στο να χαλιναγωγήσουν τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις τους.
Ολα τα παραπάνω εντείνονται και μεγεθύνονται εν όψει της μαζικής εξόδου των πασχαλινών διακοπών. Κατ' αρχήν, κανένας δεν πρέπει να συγχέει τη διαδρομή που οδηγεί στον τόπο των διακοπών με τις διακοπές καθαυτές. Η διαδρομή είναι εξίσου σημαντική, μια και από αυτήν εξαρτάται η έκβαση των διακοπών. Η ψυχολογική κατάσταση του οδηγού κατά τη διαδρομή και η επικέντρωσή του στην ασφάλεια παίζουν σε μεγάλο βαθμό καθοριστικό ρόλο για το πώς θα περάσει κανείς στη συνέχεια. Την αντίφαση ανάμεσα στη συμπεριφορά στο τιμόνι και αυτή στις διακοπές παρατήρησε μια ελληνοαμερικανίδα ψυχολόγος το περασμένο καλοκαίρι: «Εσείς οι Ελληνες είστε στ' αλήθεια παράξενοι: τρέχετε σαν τρελοί στον δρόμο για να φτάσετε στην παραλία και να καθήσετε με τις ώρες χωρίς να κάνετε τίποτε».
Το δράμα του σύγχρονου οδηγού είναι ότι το αυτοκίνητο ενεργεί πάνω στον άνθρωπο σαν καθρέφτης της προσωπικότητάς του. Αντί να προσέχει κανείς μόνο τον τρόπο που οδηγεί, καλό θα ήταν να προσέξει και την εν γένει συμπεριφορά του.
* Ασκήσεις υπομονής
Στρατηγικές για την αποφυγή του θυμού και της επιθετικότητας στον δρόμο:
* Πάρτε αργές και βαθιές αναπνοές μειώνουν την πιθανότητα μιας ασυλλόγιστης αντίδρασης καθώς βάζει φρένο στον άνθρωπο και τον βοηθάει να σκεφτεί λογικά αντί να αντιδράσει παρορμητικά.
* Μιλήστε στον εαυτό σας η τεχνική του να πείτε στον εαυτό σας τι σημασία έχει για εσάς η συγκεκριμένη κατάσταση, του να επαναλάβετε «ο άλλος οδηγός και η συμπεριφορά του δεν έχουν καμία σημασία στη ζωή μου» βοηθάει να διατηρήσετε την ηρεμία και την ψυχραιμία σας.
* Μην παίρνετε την κακή οδήγηση των άλλων προσωπικά το πιο πιθανό είναι ότι ο άλλος οδηγός έχει μια άσχημη μέρα και επικεντρώνεται σε αυτό και όχι σε εσάς.
* Επικεντρωθείτε σε κάτι άλλο ακούστε μουσική ή σκεφθείτε κάτι θετικό και όμορφο.
Πηγή: http://www.boro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.