«Οι γυναίκες πρέπει να συμμετέχουν πολιτικά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής»

Αν και πέρασαν εξήντα ολόκληρα χρόνια από τότε που η πρώτη γυναίκα βουλευτής μπήκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, παρά ταύτα η εκπροσώπηση των γυναικών στη Βουλή ακόμα και σήμερα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα (21% στην Ελλάδα), ενώ η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην πολιτική ζωή καταγράφεται και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αυτό ήταν και το θέμα -«Περισσότερες γυναίκες στην ευρωπαϊκή πολιτική – περισσότερες γυναίκες το 2014» (More Women in European Politics)- ενός ευρωπαϊκού προγράμματος που έχει στόχο την ανάδειξη γυναικών στην πολιτική και το οποίο αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια διακρατικής συνάντησης δύο ημερών, όπου συμμετείχαν εταίροι από 14 χώρες: Βέλγιο, Βουλγαρία, Ελλάδα, Εσθονία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σλοβενία, Λιθουανία, Σουηδία, Σλοβακία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρουμανία και Λετονία.

Εκπρόσωποι και φορείς από τις 14 χώρες συγκεντρώθηκαν στο Ταλίν της Εσθονίας και, στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού διαλόγου, συζήτησαν και αντάλλαξαν απόψεις, με σκοπό την ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική και ιδιαίτερα στην ευρωπαϊκή πολιτική. Ο κάθε εκπρόσωπος ανέφερε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη χώρα του, τα οποία τις εμποδίζουν να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική, ενώ συζητήθηκε μια στρατηγική-καμπάνια που θα πρέπει να ακολουθήσει ο κάθε εταίρος σε τοπικό επίπεδο, με στόχο την προσέλκυση των γυναικών στην πολιτική σκηνή. Στο πλαίσιο αυτής της καμπάνιας, στις 22 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί ημερίδα στην Αθήνα στο ξενοδοχείο «Τιτάνια» με θέμα «Γυναίκες στην πολιτική εν μέσω οικονομικής κρίσης».
Φορέας υλοποίησης του προγράμματος στην Ελλάδα είναι το Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού. Από τη χώρα μας ταξίδεψε στην Εσθονία και έλαβε μέρος στη συνάντηση η διευθύντρια των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) του Δήμου Δάφνης-Υμηττού και μέλος του Δ.Σ. της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (ΚΟΑ), Χριστίνα Κόκοτα, μητέρα ενός παιδιού μόλις μερικών μηνών, η οποία μίλησε στην «Εφ.Συν.» τόσο για τη συνάντηση στο Ταλίν όσο και για τις δικές της σκέψεις και απόψεις σχετικά με το θέμα.

→Η εκπροσώπηση των γυναικών στο ελληνικό Κοινοβούλιο είναι μόνο 21%

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Στη Χριστίνα Παπασταθοπούλου

• Ποια ήταν η θέση της Ελλάδας στη συνάντηση στο Ταλίν;

Η παρουσίαση της χώρας μας επικεντρώθηκε στην πρακτική των κομμάτων για την ενθάρρυνση της συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική. Και κοινό συμπέρασμα ήταν ότι έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο, καθώς η εκπροσώπηση των γυναικών στο ελληνικό Κοινοβούλιο είναι μόνο 21%. Αντίθετα, η Σουηδία εκπροσωπείται στο Ευρωκοινοβούλιο από 9 γυναίκες και 11 άντρες και από τους 24 υπουργούς της κυβέρνησης της χώρας, οι 13 είναι γυναίκες. Το 54% δηλαδή και όλα αυτά χωρίς ποσόστωση.

• Πώς κατά τη γνώμη σας θα μπορούσε να ανέβει το 21%;

Πρέπει να συνδεθεί η δράση των γυναικών με τα κόμματα. Ξέρετε, πολλές είναι οι γυναίκες σήμερα που ασχολούνται με τον ακτιβισμό σε συλλόγους κοινωνικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα τώρα με την κρίση, αλλά και σε οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην ενδοοικογενειακή βία για παράδειγμα, αλλά τελικά προσφέρουν εθελοντική εργασία, χωρίς ποτέ να αναδεικνύεται η δράση τους και φυσικά δεν φτάνουν σε ηγετικές θέσεις.

• Ποια πιστεύετε ότι είναι σήμερα τα εμπόδια που κρατούν εκτός πολιτικής ενασχόλησης τις γυναίκες;

Στη συνάντηση στο Ταλίν καταλήξαμε ότι, παρά τις ιστορικοκοινωνικές διαφορές των εθνών που διαμορφώνουν το πολιτικό σύστημα σε κάθε χώρα, παντού υπάρχουν τρία βασικά εμπόδια που δεν αφήνουν μια γυναίκα να ασχοληθεί με την πολιτική: 1) η οικογενειακή κατάσταση, 2) το εισόδημα και 3) η αυτοπεποίθηση. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης παρουσιάστηκε μια έρευνα από το βρετανικό Κοινοβούλιο σύμφωνα με την οποία το 45% των γυναικών και το 28% των αντρών πολιτικών δεν έχουν παιδιά. Σας το αναφέρω επειδή το στοιχείο αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένα «ασυμβίβαστο» μεταξύ οικογενειακής ζωής και πολιτικής καριέρας.

• Εκτιμάτε ότι η οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι ένα επιπλέον εμπόδιο για τις γυναίκες;

Η οικονομική κρίση μπορεί να είναι ένα επιπλέον εμπόδιο για τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική, καθώς πλήττεται το εισόδημά τους και προτεραιότητα έχει η επιβίωση. Την ίδια στιγμή όμως, τα εμπόδια, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία, λειτουργούν καταλυτικά. Το κοινό αίσθημα δυσαρέσκειας συσπειρώνει και οργανώνει τους ανθρώπους προκειμένου να προστατευθούν. Με αυτή την έννοια η κρίση μπορεί να είναι και αιτία ενδυνάμωσης της επιθυμίας των γυναικών να ασχοληθούν με την πολιτική. Αλλωστε, τα σημερινά δεδομένα της κρίσης επιβάλλουν την πολιτική αφύπνιση όλων των πολιτών, πόσο μάλλον των γυναικών που πάντα οι δράσεις τους στα κοινά -έστω και άτυπα- ήταν παράγοντας ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.

• Πώς κατά τη γνώμη σας θα μπορούσαν να ξεπεραστούν όλα αυτά τα «εμπόδια»;

Θα πρέπει κατ” αρχάς να ενισχυθεί η πολιτική συνείδηση των γυναικών και να ενθαρρυνθεί η ενεργός συμμετοχή τους στην πολιτική. Αυτό είναι ένα ζητούμενο που αφορά την εκπαίδευση, τα σχολεία, τη στάση και τον λόγο των πολιτικών, των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνδρες, και την ενεργός υποστήριξη των κομμάτων, χρηματοδοτώντας και στηρίζοντας καμπάνιες πολιτικών γυναικών. Ετσι κι αλλιώς η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική είναι ένα σύνθετο θέμα, καθώς ακουμπάει και σε μακροχρόνιες αντιλήψεις της κοινωνίας σχετικά με τις δυνατότητες εξέλιξης της καριέρας της γυναίκας και σε μια παγιωμένη εικόνα της γυναίκας πολιτικού, η οποία δεν ανατρέπεται εύκολα.

• Η μέχρι τώρα πορεία σας δείχνει ότι σας ενδιαφέρει η πολιτική. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε προς αυτόν τον δρόμο;

Αντιλήφθηκα την αξία της συμμετοχής στα κοινά μέσα από τον αγώνα μου για την καθιέρωση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Παιδιών με Αναπηρία (ΚΔΑΠ) στην ελληνική κοινωνία. Πίστεψα στην αξία αυτής της προνοιακής δομής και πάλεψα σκληρά και από τη θέση της προέδρου των εργαζομένων, όταν αυτά απειλήθηκαν με λουκέτο το 2007. Μαζί με τους συναδέλφους μου καταφέραμε να πείσουμε την πολιτική ηγεσία για την αναγκαιότητα αυτής της πρωτοποριακής δομής που στηρίζει την ελληνική οικογένεια με δωρεάν απογευματινή απασχόληση επιμορφωτικού χαρακτήρα για όλα τα παιδιά. Μέσα από αυτή τη διαδικασία που διήρκεσε χρόνια συνειδητοποίησα έμπρακτα τη σημασία της συμμετοχής και της παρέμβασης στα πράγματα που μας αφορούν.

• Το 2014 έχουμε ευρωεκλογές. Τι θα λέγατε στις γυναίκες και δη στις εργαζόμενες και μητέρες όπως εσείς;

Η ψήφος μας στις ευρωεκλογές είναι καθοριστική και σημαντική. Οι σημαντικές μάχες για τη ζωή και την καθημερινότητά μας δίνονται πλέον στις Βρυξέλλες, καθώς εκεί είναι το κέντρο λήψης αποφάσεων. Θα τις παρότρυνα να αφυπνιστούν και να συμμετέχουν πολιτικά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Η πολιτική εξάλλου ξεκινάει από την ανατροφή των παιδιών μας και τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και φτάνει μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο.

Πηγή: http://www.efsyn.gr