Από τα 20.000 ζευγάρια στη χώρα που υπολογίζεται ότι θέλουν να τεκνοποιήσουν και δεν μπορούν με φυσιολογικό τρόπο μόνο ελάχιστοι μπορούν να καταφύγουν σε ένα κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σκεπτόμενοι το κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν τελικά από την τσέπη τους για να γλιτώσουν τις καθυστερήσεις και τους αποκλεισμούς.
Ως εκ τούτου, στην Ελλάδα το 2012 έγιναν μόνο 12.000 κύκλοι εξωσωματικής και τελικά μόλις 3.000 γεννήσεις παιδιών που συνελήφθησαν με τον τρόπο αυτό. Και δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι το 2012 οι γεννήσεις γενικά στη χώρα μειώθηκαν κατά 6.000 σε σχέση με το 2011.
Ο νόμος προβλέπει ότι όποια γυναίκα από 18 έως 50 ετών επιθυμεί να υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση στη χώρα μας μπορεί να το κάνει είτε με δικά της ωάρια είτε με δωρεά ωαρίου από άλλη γυναίκα είτε με δωρεά σπέρματος από "τράπεζα" (αν δεν έχει σύζυγο ή εκείνος έχει ιατρικό πρόβλημα) είτε με τη βοήθεια άλλης, παρένθετης, μητέρας αν η ίδια δεν μπορεί να κυοφορήσει. Ο ΕΟΠΥΥ ωστόσο δεν ακολουθεί το νόμο.
Αν μια γυναίκα ασφαλισμένη στον οργανισμό, είναι ανύπανδρη, δεν μπορεί να καταθέσει τα δικαιολογητικά και τις εξετάσεις που προβλέπονται για να πάρει τη σχετική επιδότηση από τα ταμείο της. Ούτε μπορεί να λάβει χρήματα από τον ΕΟΠΥΥ μια γυναίκα που θα κυοφορήσει το έμβρυο μιας ασφαλισμένης (παρένθετη) παρότι το κόστος θα επιβαρύνει ασφαλισμένη στον ΕΟΠΥΥ.
Και βέβαια, για να λάβει χρήματα από τον οργανισμό μια γυναίκα που για προσωπικούς λόγους επιθυμεί να υποβληθεί στη μισή διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης για να καταψύξει τα ωάριά της, θα περάσουν ακόμα δεκαετίες.
Πηγή: http://www.enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.