Πώς θα ξεπεράσω τη φοβία του οδοντιάτρου;

“Ο John Gamba ήταν 9 χρονών όταν ένας οδοντίατρος δεν έκανε σωστή ένεση αναισθητική και χτύπησε νεύρο. Το αποτέλεσμα ήταν ένας δια βίου φόβος απέναντι στον οδοντίατρο που κορυφώθηκε στη δεκαετία των 20 ετών του, όταν σταμάτησε να πηγαίνει στον οδοντίατρο. “Δεν μπορούσα να περάσω ούτε με το αυτοκίνητο μπροστά από το ιατρείο.” λέει ο ίδιος.

Ο Gamba ήταν 38 χρονών όταν ένας γομφίος του άρχιζε να χαλάει προκαλώντας συνεχή πόνο. Ήταν πολύ πιο εύκολο γι’ αυτόν να αντέξει τον πόνο, από το να πάει στον οδοντίατρο. Όταν ο πόνος του Gamba εντάθηκε έψαξε να βρει υποστήριξη σε άλλα άτομα σε φόβο για τον οδοντίατρο. Μίλησε μαζί τους και έμαθε για έναν οδοντίατρο ο οποίος ο οποίος φημιζόταν για την ικανότητά του να χειρίζεται φοβισμένους ασθενείς. Έτσι ο Gamba πήρε τελικά την αναγκαία οδοντιατρική φροντίδα που χρειαζόταν και απέκτησε δύναμη ελπίδα και θάρρος μέσα από αυτή την εμπειρία, όπως λέει και ο ίδιος. Τι ακριβώς έκανε αυτός ο οδοντίατρος;

Γράφει ο Alfred D. Wyatt, καθηγητής Οδοντιατρικής στο Medical College of Georgia School of Dentistry.

Η φοβία του οδοντιάτρου είναι πολύ συνηθισμένη στον γενικό πληθυσμό. Μπορεί να μας προκαλέσει πολλά προβλήματα στοματικής υγιεινής και το πιο συχνό αυτών; Η ουλίτιδα. Δεν είναι μόνο οι σωματικές παθήσεις όμως που ταλαιπωρούν τον φοβισμένο ασθενή. Η ζωή του μέσα στον πόνο μπορεί να γίνει πολύ δυσλειτουργική! Ευτυχώς πολλοί οδοντίατροι είναι ειδικά εκπαιδευμένοι στο χειρισμό τέτοιων ασθενών. Αλλά αν το πρόβλημα παραμένει, τότε η λύση πρέπει να αναζητηθεί στον ειδικό ψυχικής υγείας. Αλήθεια, που οφείλεται ο φόβος του οδοντιάτρου και πώς αντιμετωπίζεται;

Οι “ρίζες” του προβλήματος

Το 8% των Αμερικανών αποφεύγει συστηματικά τον οδοντίατρο από φόβο εκτιμά ο P. Milgrom, διευθυντής του Πανεπιστημίου του Σιάτλ. Ένα υψηλότερο ποσοστό, ίσως 20%, βιώνει αρκετό άγχος και πηγαίνει στον οδοντίατρο μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο.

Το οδοντιατρείο του Milgrom ειδικεύεται σε φοβισμένους ασθενείς. Περίπου τα δύο τρίτα από αυτούς σχετίζουν το φόβο τους με μία παλιά κακή εμπειρία στο γραφείο του οδοντιάτρου. Οι υπόλοιποι αντιμετωπίζουν αγχώδεις διαταραχές, ή κατάχρηση ουσιών ή μετατραυματικό στρες που σε συνδυασμό με τη φόβία για τον οδοντίατρο τους αποτρέπουν από την τακτική επίσκεψη.

Πού οφείλεται η φοβία του οδοντιάτρου;

Η φοβία των οδοντιάτρων δεν απορρέει τόσο από την εμπειρία του πόνου, όσο με την έλλειψη ελέγχου που βιώνουν οι ασθενείς, λέει η ψυχολόγος Ellen Rodino. “Στην καρέκλα του οδοντιάτρου δεν μπορείς να μιλήσεις ούτε να απαντήσεις και αυτό δημιουργεί άγχος σε πολλούς ανθρώπους, επειδή αισθάνονται ότι δεν έχουν τον έλεγχο της κατάστασης”.

Πολλές φορές υπεύθυνοι για τη φοβία του οδοντιάτρου είναι και οι ίδιοι οι γιατροί που δημιουργούν άγχος στους ασθενείς, νομίζοντας ότι όλοι έχουν τα ίδια όρια αντοχής του πόνου. “ Αν όλοι οι οδοντίατροι ήταν πολύ προσεκτικοί με τον έλεγχο του πόνου, θα αποφεύγαμε τα περιστατικά τρόμου…”, αναφέρει ο Milgrom.

Πώς αντιμετωπίζουμε τη φοβία του οδοντιάτρου;

Ορισμένοι γιατροί που εξειδικεύονται στην θεραπεία ασθενών που φοβούνται, δημιουργούν ένα περιβάλλον που δεν μοιάζει με ιατρείο. Ένας οδοντίατρος για παράδειγμα έχει το ιατρείο του σ’ ένα ανακαινισμένο ανεμόμυλο, ενώ το δωμάτιο θεραπείας έχει θέα ένα καταρράκτη. Η αίθουσα αναμονής έχει τζάκι και χαλαρωτικές φωτογραφίες, αντί για τις συνηθισμένες φωτογραφίες ασθενειών των ούλων. Έτσι οι φωτογραφίες έχουν κατευναστική επίδραση στην ψυχολογία των ασθενών. Ο Jack Bynes ειδικεύεται στους φοβισμένους ασθενείς γιατί και ο ίδιος προσπάθησε να ξεπεράσει της φοβίες του, όταν εκπαιδευόταν για να γίνει οδοντίατρος.

Ο Bynes υποδέχεται τους ασθενείς στο γραφείο του και όχι στην οδοντιατρική καρέκλα και τους λέει ότι μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, δίνοντάς τους έτσι τον έλεγχο στα χέρια τους. Στα 40 χρόνια, αναφέρει, μόνο ένας έχει φύγει.

Οι καλύτεροι οδοντίατροι χρησιμοποιούν τέτοιες απλές μεθόδους για να ενισχύσουν το αίσθημα ελέγχου των ασθενών:
Εξηγούν ευγενικά τι πρόκειται να νιώσει ο ασθενής στη συνέχεια.
Ζητούν συχνά από τον ασθενή άδεια για να συνεχίσουν.
Δίνουν στον ασθενή τη δυνατότητα να σταματήσει τη διαδικασία ανά πάσα στιγμή.
Κάνουν διαλείμματα, όταν τους ζητηθεί.

Σε κάθε περίπτωση ζητήστε να μιλήσετε με τον οδοντίατρο για τους φόβους σας, πριν βρεθήκε στην καρέκλα του.

Μερικές συμβουλές αυτοβοήθειας.

Ακόμη και αν το μυαλό σας σας λέει ότι όλα θα πάνε μια χαρά, το σώμα σας μπορεί να εξακολουθεί να φοβάται την καρέκλα του οδοντιάτρου. Εδώ είναι μερικές συμβουλές που μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε το φόβο σας:

• Πηγαίνετε στην πρώτη επίσκεψη με κάποιον που εμπιστεύεστε, κάποιον κοντινό συγγενή που δεν φοβάται τον οδοντίατρο.
• Αναζητήστε κάτι που θα αποσπάσει την προσοχή σας όταν βρίσκεστε στην καρέκλα του οδοντιάτρου. “Ακούστε την αγαπημένη σας μουσική με ακουστικά, η βρείτε ένα γιατρό που έχει τηλεόραση στην αίθουσα θεραπείας”, προτείνει ο Milgrom.
• Δοκιμάστε τεχνικές χαλάρωσης, όπως μια μεγάλες βαθιές ανάσες με εισπνοή από τον θώρακα.
• Αν δεν μπορείτε ωστόσο με τίποτα να πάτε στον οδοντίατρο, ίσως να πρέπει να δοκιμάσετε να συνομιλήσετε με έναν ψυχολόγο πριν από την επίσκεψή σας.

Πηγή: http://boro.gr