Δύσβατες και αφιλόξενες για ΑμεΑ είναι οι περισσότερες ελληνικές πόλεις

Είναι λυπηρό, αλλά είναι αλήθεια, δεν έχουμε μάθει ως λαός να σεβόμαστε τα άτομα με αναπηρία και κινητικά προβλήματα, στον τιτάνιο αγώνα που κάνουν, για να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική ζωή. Το αντίθετο μάλιστα, τα αναγκάζουμε,
παράλληλα με τα σημαντικά προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά, να δυσκολεύονται κατά την πρόσβασή τους σε κοινόχρηστους χώρους, σε πάρκα, πλατείες, πεζόδρομους, πεζοδρόμια και δημόσια κτίρια. Η κ. Καίτη Γιοβανοπούλου, πρόεδρος του Φιλανθρωπικού μη Κερδοσκοπικού Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ νομού Ημαθίας μίλησε με πίκρα στην "ΗΜΕΡΗΣΙΑ" για τα προβλήματα προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν τα άτομα με κινητικά και άλλα προβλήματα, σε δημόσιους χώρους.

"Ανάπηρες" οι περισσότερες ελληνικές πόλεις, αφιλόξενες για τα ΑμΕΑ. Πριν από λίγα χρόνια οι ράμπες ήταν άγνωστες στις πόλεις και η προσβασιμότητα ήταν ο μεγάλος Γολγοθάς, που είχαν ν' αντιμετωπίσουν τα άτομα με κινητικά προβλήματα, αλλά και οι γονείς και οι συνοδοί τους. Σήμερα στο πλαίσιο κάποιων έργων ανάπλασης έχουν σχεδιαστεί ράμπες, αλλά μόνο στο κέντρο της πόλης. Ευτυχώς υπάρχει πρόβλεψη και για τα άτομα με προβλήματα όρασης και έχουν τοποθετηθεί τα ειδικά πλακάκια - οδηγοί στα πεζοδρόμια. Στις εκτός κέντρου γειτονιές και συνοικίες οι ράμπες είναι ανύπαρκτες και τα παλιά πεζοδρόμια παραμένουν ως έχουν ακυρώνοντας την πρόθεση κάποιων ατόμων με πρόβλημα να μετακινηθούν, όπως μας είπε η πρόεδρος του Φιλανθρωπικού μη Κερδοσκοπικού Συλλόγου Γονέων ΑμεΑ νομού Ημαθίας.

Είναι αλήθεια! Ο σχεδιασμός που έχει γίνει στις περισσότερες ελληνικές πόλεις, είναι αμφίβολο αν καλύπτει τις ανάγκες όχι μόνο των ΑμεΑ, αλλά ακόμα και ενός υγιούς χρήστη. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι κοινόχρηστοι χώροι καταλαμβάνονται από μόνιμα ή κινητά μέσα. "Το αυτονόητο για σας, δηλαδή το να προσεγγίσετε με ασφάλεια και άνεση υποδομές, υπηρεσίες και αγαθά, είναι για τα άτομα με ειδικές ανάγκες πολλές φορές αδιανόητο. Δεν υπάρχουν ράμπες σε πολλά δημόσια κτίρια και πεζοδρόμια, αλλά και όταν υπάρχουν, τα έχουν καταλάβει αυθαίρετα και παράνομα αυτοκίνητα δίκυκλα. Η κυκλοφορία των παιδιών μας δεν είναι ανεμπόδιστη ούτε πάνω στα πεζοδρόμια, τα οποία έχουν καταλάβει τα τραπεζοκαθίσματα. Και βέβαια αναφέρομαι σε παράνομη χρήση τραπεζοκαθισμάτων, όχι μόνο στην επιφάνεια που ο εκάστοτε δήμος επιτρέπει την κάλυψή της, πως να μπορέσει να κινηθεί ένα άτομο με προβλήματα κινητικά ή με πρόβλημα όρασης, όταν η "αναρχία" είναι καθημερινό φαινόμενο", επισημαίνει μεταξύ άλλων η κ. Καίτη Γιοβανοπούλου.

Βέβαια προβλήματα στην ανεμπόδιστη κυκλοφορία όχι μόνο των ΑμεΑ, αλλά και μητέρων με καροτσάκια και ηλικιωμένων και ατόμων με καρδιακά προβλήματα και γιατί όχι και κάθε χρήστη κοινοχρήστων χώρων, δημιουργεί γενικά η εμπορική δραστηριότητα κάποιων, που απλώνουν τα τελάρα τους και την πραμάτειά τους, όπως και όπου τους βολεύει, χωρίς να σέβονται τον άλλο. Προβλήματα όμως εμφανίζονται και στις ειδικές θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ, που καταλαμβάνονται από ασυνείδητους οδηγούς. Όμως προβλήματα δημιουργούνται και από την έλλειψη των ειδικών τουαλετών σε κοινόχρηστους χώρους. Αυτά και άλλα πολλά προβλήματα προσπελασιμότητας για τα ΑμεΑ είναι αποτέλεσμα της έλλειψης κοινωνικής συνείδησης και σεβασμού στο συνάνθρωπό μας και στους νόμους του κράτους και ενισχύονται από την αδιαφορία και ατιμωρησία των αρμοδίων αρχών.

Πηγή: http://www.imerisia-ver.gr