Το δράμα που ζει μια 43χρονη καρκινοπαθής η οποία μετά από αλλεπάλληλα χειρουργεία δεν μπορεί να εργαστεί και αντιμετωπίζει τώρα και σοβαρό πρόβλημα με την ασφάλισή της (ο ΕΟΠΥΥ την καλύπτει μόνο για την ασθένειά της και για τίποτα άλλο) περιγράφει η ίδια: Τι φταίω που αρρώστησα; διερωτάται και καταλήγει: Τι κράτος είναι αυτό που δεν μπορεί να με καλύψει, ενώ τόσα χρόνια μου έκαναν κρατήσεις για να έχω περίθαλψη. Ποια περίθαλψη; Mα αν πάθω κάτι χειρότερο, αυτό θα είναι ο θάνατος και τότε δεν χρειάζομαι την περίθαλψη !.
Όπως σημειώνει η 43χρονη, η οποία δεν επιθυμεί την δημοσιοποίηση του ονόματός της, από τη στιγμή δεν μπορεί να εργαστεί (δούλευε στον χώρο του τουρισμού), δεν έχει ένσημα για να ανανεώσει το βιβλιάριο ασθενείας της, ούτε της ανήλικης κόρης της. Για το λόγο αυτό προσκόμισε όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά στον ΕΟΠΥΥ και της έβγαλαν 80% αναπηρία για 1 χρόνο.
Ωστόσο στον ΕΟΠΥΥ της είπαν ότι πρέπει να της υπογράψει γιατρός στο βιβλιάριο της και μόνο για περιθώριο 3 μηνών (και να κάνει την ίδια δουλειά κάθε 3 μήνες) αλλά μόνο για την περίπτωση του καρκίνου παρά το γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα πάσχει και από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Επιπλέον την ανήλικη κόρη της υποχρεούται να την ασφαλίσει στην Πρόνοια, αν θέλει να έχει το παιδί της ασφάλεια.
Για την απίστευτη ταλαιπωρία που υφίσταται λόγω του συστήματος ασφάλισης, η ίδια στην επιστολή απόγνωσής της στην εφημερίδα Πατρίς αναφέρει:
Είμαι κάτοικος Ηρακλείου και πέρυσι, ακριβώς πριν 1 χρόνο, αρρώστησα με καρκίνο τραχήλου της μήτρας και στο νοσοκομείο μέσα διεγνώσθη και καρκίνος του στήθους. Διαφορετική περίπτωση η μια από την άλλη ... Εγχειρίστηκα λοιπόν (έκανα ολική αφαίρεση για την περίπτωση του τραχήλου), αφαίρεσα τον όγκο στο στήθος και επίσης αφαίρεσα και τους λεμφαδένες από την αριστερή μασχάλη.
Μετά από ένα χρόνο λοιπόν που έκανα χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, ξεχωριστά για την κάθε περίπτωση, μου είπαν οι γιατροί ότι για αρκετό χρονικό διάστημα δεν θα μπορώ να εργαστώ. Εργαζόμουν ως εποχική υπάλληλος σε ξενοδοχεία, σε καταστήματα σίτισης και στο αεροδρόμιο. Όπως καταλαβαίνετε το είδος της δουλειάς δεν μου επιτρέπει να εργαστώ ... Δεν μπορώ να σηκώσω βάρη ή να στέκομαι πολλή ώρα κ.λπ. Και δεν συζητάμε ότι είναι εύκολο να βρει κανείς δουλειά γραφείου. Είμαι 43 χρονών κι έχω δύο κόρες από τις οποίες η μία είναι ανήλικη. Ποιος θα με πάρει για γραμματέα; Αστείο!
Το θέμα είναι ότι αφού δεν μπορώ να εργαστώ δεν έχω κι ένσημα ν' ανανεώσω το βιβλιάριο ασθενείας ούτε το δικό μου ούτε της ανήλικης κόρης μου, για το λόγο δε της ασθένειάς μου, στο ΙΚΑ στο οποίο ήμουν ασφαλισμένη μέχρι τώρα, αφού προσκόμισα όλα τα δικαιολογητικά, μου έβγαλαν 80% αναπηρία για ένα χρόνο. Δεν έχω από κάπου αλλού πόρους διότι είμαι χωρισμένη και με φιλοξενεί ο πατέρας μου με την μικρή σύνταξη που παίρνει ... Κάνει ό,τι μπορεί.
Τέλος πάντων, εγώ ακόμα τρέχω κάθε λίγο στους γιατρούς για τον τακτικό μου έλεγχο (κάθε 3 μήνες), ενώ λόγω ιστορικού αλλά και από την ταλαιπωρία των θεραπειών όλο αυτό το διάστημα πάσχω και από ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Μου είπαν λοιπόν στο ΙΚΑ ότι πρέπει να μου υπογράψει γιατρός στο βιβλιάριο μου και ΜΟΝΟ με περιθώριο 3 μηνών - θα πηγαίνω δηλ. κάθε 3 μήνες να κάνω αυτή τη δουλειά - από την ασθένεια την οποία πάσχω για να το σφραγίσει κι ο ελεγκτής και να θεωρηθεί το βιβλιάριο μου ΜΟΝΟ για 3 μήνες και ΜΟΝΟ για την περίπτωση του καρκίνου ! Δηλαδή όπως μου είπε και ο υπ/ντής του ΙΚΑ στον Εσταυρωμένο: Εάν βγείτε τώρα έξω και χτυπήσετε ή πάθετε κάτι ΔΕΝ σας καλύπτει το ΙΚΑ. Είμαστε σοβαροί; Δηλαδή του λέω: Τι μπορώ να κάνω για να είμαι για τα πάντα ασφαλισμένη; και μου απαντάει Μόνο με τα ένσημα όπως όλος ο κόσμος! Και την ανήλικη κόρη μου πρέπει να την ασφαλίσω στην Πρόνοια! Έστω για τους 3 μήνες που μου θεώρησαν το δικό μου βιβλιάριο ΔΕΝ ισχύει και για το παιδί μου (που το ασφαλίζω εγώ τόσα χρόνια γιατί δεν έχει καμία επαφή ο πατέρας). ΜΑ ΑΝ ΕΙΧΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΩ, ΘΑ ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΕΤΕ ΓΙΑ 3 ΜΗΝΕΣ; ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ; Και δεν φταίει ο υπ/ντής εκεί στο ΙΚΑ, ίσα -ίσα που ήταν πολύ ευγενικός ο άνθρωπος, η οργή μου είναι για το καθεστώς που ισχύει ... Είναι κράτος αυτό;
Αν δηλαδή κάποιος από αυτούς που μας κυβερνάνε ή κάποιος δικός τους, ήταν στη θέση μου αυτό θα του έλεγαν; ΔΕΝ νομίζω! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ! ΦΤΑΝΕΙ! Tι θα κάνω δηλαδή εγώ τώρα; Δε μου φτάνει το πρόβλημα μου κι όσα έχω περάσει και περνάω ακόμα, θα έχω και τις ανευθυνότητες ενός ανύπαρκτου κράτους; E, OXI! Και στο ρευματολόγο που πρέπει να με δει ξανά, γιατί δεν μπορώ να περπατήσω απ' τους πόνους, δεν μπορώ να πάω γιατί δεν με καλύπτει ο φορέας απ' όπου τόσα χρόνια μου έκαναν τις κρατήσεις για να έχω λέει περίθαλψη... Ποια περίθαλψη; Μα αν πάθω κάτι χειρότερο λόγω καρκίνου, θα είναι ο θάνατος μόνο ... οπότε τότε δεν την χρειάζομαι την περίθαλψη! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ δε θα πάρω. Θέλω να καταγγείλω αυτό το θέμα μήπως βοηθήσω κι άλλους ανθρώπους σε παρόμοια θέση. Ευχαριστώ που μ' ακούσατε και συγγνώμη για την πολυλογία αλλά είναι η αγανάκτηση.
Πηγή: http://www.prismanews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.