Περί εθελοντικής αιμοδοσίας

Τα τελευταία χρόνια οι δήμοι διαφόρων προαστίων της Αθήνας διενεργούν εθελοντικές αιμοδοσίες. Παρά τις σχετικές ενημερώσεις όμως στα σχολεία, στους δήμους και στις εκκλησίες μέσω διαφημιστικών μηνυμάτων ή αφισών που αναρτούνται στις κολώνες και στους τοίχους των εκάστοτε δήμων οι άνθρωποι διστάζουν να δώσουν λίγο από το αίμα τους για τον συνάνθρωπο τους, είτε γιατί φοβούνται την βελόνα, είτε από άγνοια είτε τέλος από αμέλεια, γιατί αυτός που βρίσκεται σε κίνδυνο δεν είναι ο δικός τους άνθρωπος.

Ωστόσο αν αναλογιστούμε όλοι, πως το αίμα δεν είναι ορυκτό, όπως ο χρυσός, το ασήμι, ή το πετρέλαιο για να βγαίνει σε αφθονία από την γη ούτε είναι αγαθό όπως το οξυγόνο, το άζωτο, ή το υδρογόνο για να υπάρχει στην φύση τότε θα καταλάβουμε πως μόνο αν δώσουμε μια φιάλη αίμα από το σώμα μας όπου είναι και ο μοναδικός τόπος παραγωγής του ζωογόνου αυτού υγρού δεν μπορούμε παρά μόνο καλό να κάνουμε τόσο προς τον συνάνθρωπο μας όσο και στον ίδιο μας τον εαυτό. 

Εξάλλου όπως λέει και η σχετική διαφήμιση ο άνθρωπος αναπαράγει μια φιάλη αίμα μέσα σε δέκα λεπτά. Επομένως με την εθελοντική αιμοδοσία δίνουμε απλά δέκα λεπτά από τον χρόνο μας. Δέκα λεπτά που όμως μπορούν να σώσουν μια παιδική ή μια ενήλικη ζωή. Γιατί κάθε ανθρώπινη ζωή κοστίζει πολύ περισσότερο από όλο τον χρυσό και όλο το πετρέλαιο της γης. 

Άλλωστε αν όλοι οι έλληνες κάνουμε την απλή σκέψη πως το αίμα που δώσαμε σήμερα μπορεί αύριο να χρησιμοποιηθεί για την σωτηρία του δικού μας ανθρώπου τότε πολύ πιο εύκολα θα απλώσουμε το χέρι για να μας πάρουν μια φιάλη από το αίμα μας. 

Κι αν κάνουμε την απλή σκέψη πως είμαστε δέκα εκατομμύρια έλληνες. Αν απ’ αυτούς τα οχτώ εκατομμύρια δίνουν δυο φορές τον χρόνο αίμα τότε η Ελλάδα θα μπορέσει να σώσει όχι μόνο τους έλληνες αλλά και τον οποιονδήποτε χρειαστεί αίμα και βρεθεί κατά τύχη στην χώρα μας. 

Γι’ αυτό λοιπόν αδέλφια μας ας δώσουμε όλοι μαζί από μια φιάλη αίμα κάθε έξι μήνες κι ας παραδώσουμε στα παιδιά μας μια κοινωνία αγάπης όπου ο ένας θα σκέφτεται και θα νοιάζεται τον άλλον. Εξάλλου αυτά ήταν κι τα λόγια του Χριστού: Αγαπάτε Αλλήλους. Φτάνει πια ο ωχαδερφισμός, ο ανταγωνισμός και η ζήλια του ενός προς τον άλλον. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε εξαίρετα πράγματα, κι ένα απ’ αυτά είναι το να σώσουμε ζωές.. Ας γίνουμε λοιπόν εθελοντές αιμοδότες κι ας αφήσουμε την αγάπη να ξεχειλίσει από μέσα από την ψυχή μας . 

Μια αγάπη χριστιανική και ανιδιοτελής που θα βοηθήσει όλους τους συνανθρώπους μας και πάνω από όλα εμάς να νιώσουμε αγαλλίαση. Γιατί η προσφορά στον άνθρωπο είναι η μεγαλύτερη ψυχική απόλαυση. Η μεγαλύτερη αρετή. 

 
Δώστε λοιπόν λίγο αίμα. Δώστε και σώστε μια ζωή. Ενός παιδιού ή ενός γέροντα ότι κι αν σώσετε στο τέλος θα είσαστε υπερήφανοι για την πράξη σας και θα έχετε καθαρή την συνείδηση σας πως δεν αγνοήσατε τα παρακάλια για βοήθεια.
Κι δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο για τον άνθρωπο από το να κοιμάται ήσυχος τα βράδια. Γι΄ αυτό λοιπόν πάλι θα στο ξαναπώ: Δώσε μια φιάλη αίμα και σώσε μια ζωή. Δεν παράγεται πουθενά αλλού εκτός από το σώμα μας. Δεν πονά, και δεν είναι καθόλου χρονοβόρο. Μόνο δέκα λεπτά αρκούν για να σωθεί ένας άνθρωπος. Μην το καθυστερείς.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ