«Θέατρο παραλόγου» χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ), την περιπέτεια της σερραίας ασθενούς Δ.Κ. στην προσπάθειά της να πάρει επίδομα που εκ του νόμου δικαιούται, έχοντας βεβαιωμένο ποσοστό αναπηρίας 70% και μόνιμη σπαστική παραπάρεση.
Αιχμές με νόημα
Μάλιστα η Ομοσπονδία, στην επιστολή της τόσο προς τον κ. Γεράσιμο Βουδούρη, Πρόεδρο του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), τον Υπουργό Εργασίας κ. Γιώργο Κουτρουμάνη, όσο και προς την ηγεσία του Υπ. Υγείας κ.κ. Ανδρέα Λοβέρδο Υπουργό και Γ. Κουτσούκο & Μάρκο Μπόλαρη Υφυπουργούς,
αφήνει σαφέστατες αιχμές πως η περιπέτεια της ασθενούς πιθανόν να οφειλόταν στο ότι η κ. Δ.Κ. πριν αιτηθεί του επιδόματος «δεν πέρασε πρώτα από το εξωτερικό ιατρείο της γιατρού της Β/θμιας στη Θεσσαλονίκη, όπως της είπαν εκ των υστέρων»!
Σύμφωνα με την επιστολή της Ομοσπονδίας ατόμων με ΣΚΠ, την οποία υπογράφουν ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Θεοδωράκης και η Γ.Γ. κ. Γεωργία Λαύκα, τέσσερα χρόνια μετά τη διάγνωση της ασθένειας, η κ. Δ.Κ. παρουσίασε σπαστικότητα και κινητικά προβλήματα που γνωματεύθηκαν τόσο από γιατρούς του Νοσοκομείου Σερρών όσο και του Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης με σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων, μαγνητικών τομογραφιών και φυσικά με νέες φαρμακευτικές αγωγές, που αναγράφονται στο βιβλιάριο ασθενείας της.
Το ιστορικό
Το 2007 με ομόφωνη απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής του ΟΑΕΕ Σερρών, η αναπηρία της προσδιορίζεται στο 70% και καλείται άμεσα στη Β/θμια Επιτροπή της Θες/νίκης για την έγκριση του εξωιδρυματικού επιδόματος που δικαιούται εκ του νόμου.
Μία νέα υποτροπή (βεβαιωμένη από τις εξετάσεις στο Παπαγεωργίου), επιδεινώνει εντωμεταξύ το ήδη υπάρχον πρόβλημά της και φτάνει ενώπιον των μελών του οργάνου, υποβασταζόμενη από τον σύζυγό της.
Κι εκεί, σύμφωνα με την καταγγελία της Ομοσπονδίας ατόμων με ΣΚΠ, ξεκινάει η περιπέτεια.
---------------------------------------------------------
Διαβάστε πως περιγράφεται στην επιστολή:
«Η εικόνα τής βάδισής της την περίοδο εκείνη (όπως και τώρα που φοράει πλέον νάρθηκες στα πόδια) σαφώς ήταν κακή.
Στην επιτροπή πήγε υποβασταζόμενη από το σύζυγό της για να μην πέσει κάτω. Όταν μπήκε μέσα, η γιατρός αφού την κοίταξε καλά πώς περπατούσε, θεώρησε υποχρέωσή της να της κάνει κάποια «έξυπνη ερώτηση», κι αυτή ήταν: πώς πάει στην τουαλέτα όταν είναι μόνη στο σπίτι!
Αλήθεια, χρειαζόταν απάντηση από ένα άτομο που έχει εμφανέστατα και ιατρικά βεβαιωμένα κινητικά προβλήματα; Φυσικά, όσο περιττό κι αν φαίνεται, η ασθενής είπε ότι πιάνεται από τις καρέκλες, τον τοίχο του σπιτιού της και σιγά σιγά πάει μόνη της. Ενημέρωσε δε, αν και δεν χρειαζόταν, ότι για τις ανάγκες του σπιτιού υπάρχει μια κυρία που την βοηθάει.
Δυστυχώς όπως αποδείχθηκε, αυτό ήταν το μεγάλο της λάθος. Προφανώς, θα έπρεπε να πει, κατά την άποψη της επιτροπής, ότι φωνάζει τα παιδιά της από το σχολείο ή τον άνδρα της από τη δουλειά ή φοράει πάνες ή κάθεται στο κρεβάτι λερωμένη, νηστική και διψασμένη!!!
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, η απόφαση της επιτροπής ήταν αρνητική!!! Δηλαδή, κατά την επιτροπή, έχει αυτόνομο βάδισμα και μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνη της, άσχετα εάν το ένα πόδι της πάει από εδώ και το άλλο από εκεί…».
Δικαιωμένη αδικαίωτη
Η κ. Δ.Κ. έκανε ένσταση φυσικά και η τριτοβάθμια Επιτροπή τη ΔΙΚΑΙΩΣΕ.
«Στη συνέχεια –αναφέρει η Ομοσπονδία-, όλες μαζί οι αποφάσεις πήγαν στο Διοικητικό Δικαστήριο (αν είναι δυνατόν!) αλλά η δεσμευτική γνώμη της γιατρού της δευτεροβάθμιας επιτροπής, όπως αποδείχθηκε ήταν πιο ισχυρή, με αποτέλεσμα να ζητείται από την ασθενή να επιστρέψει πίσω στον ΟΑΕΕ το ποσό των χρημάτων που της δόθηκαν εκείνο το διάστημα.
Δεν μπορεί άλλωστε να δικαιωθεί ένα άτομο με κινητικά προβλήματα αλλά η δευτεροβάθμια επιτροπή του ΟΑΕΕ.
Έπρεπε να πάει πρώτα στο εξωτερικό ιατρείο της γιατρού της δευτεροβάθμιας στη Θεσ/νίκη, όπως της είπαν εκ των υστέρων.
Το παράλογο είναι πως τον επόμενο χρόνο, με τα ίδια χαρτιά και την ίδια περίπου κινητική κατάσταση, η απόφαση της Β/θμιας ήταν θετική!
Υπήρχαν βέβαια άλλοι γιατροί στην Επιτροπή, που σχολίασαν τα γεγονότα γελώντας…»!
Ζητάει παρέμβαση αποκατάστασης
Η Ομοσπονδία, καταλήγει την επιστολή της εκφράζοντας την οργή της για το γεγονός, επισημαίνοντας πως τέτοιες συμπεριφορές δημιουργούν επιβαρυντική για την υγεία των ασθενών με ΣΚΠ ψυχολογική φόρτιση, αλλά και δυσβάστακτη οικονομική ταλαιπωρία.
Τέλος, αναρωτιέται «πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν στις επιτροπές γιατροί που δεν ξέρουν να αξιολογούν την κατάσταση των ασθενών και, το κυριότερο, δεν γνωρίζουν τους νόμους» και ζητά από τους Υπουργούς να παρέμβουν «ώστε να σταματήσει αυτό το γελοίο παιχνίδι που παίζουν οι γιατροί των επιτροπών (όχι βέβαια όλοι) στους ασφαλισμένους με προβλήματα που δημιουργούνται από την ασθένειά τους».
Αιχμές με νόημα
Μάλιστα η Ομοσπονδία, στην επιστολή της τόσο προς τον κ. Γεράσιμο Βουδούρη, Πρόεδρο του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), τον Υπουργό Εργασίας κ. Γιώργο Κουτρουμάνη, όσο και προς την ηγεσία του Υπ. Υγείας κ.κ. Ανδρέα Λοβέρδο Υπουργό και Γ. Κουτσούκο & Μάρκο Μπόλαρη Υφυπουργούς,
αφήνει σαφέστατες αιχμές πως η περιπέτεια της ασθενούς πιθανόν να οφειλόταν στο ότι η κ. Δ.Κ. πριν αιτηθεί του επιδόματος «δεν πέρασε πρώτα από το εξωτερικό ιατρείο της γιατρού της Β/θμιας στη Θεσσαλονίκη, όπως της είπαν εκ των υστέρων»!
Σύμφωνα με την επιστολή της Ομοσπονδίας ατόμων με ΣΚΠ, την οποία υπογράφουν ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Θεοδωράκης και η Γ.Γ. κ. Γεωργία Λαύκα, τέσσερα χρόνια μετά τη διάγνωση της ασθένειας, η κ. Δ.Κ. παρουσίασε σπαστικότητα και κινητικά προβλήματα που γνωματεύθηκαν τόσο από γιατρούς του Νοσοκομείου Σερρών όσο και του Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης με σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων, μαγνητικών τομογραφιών και φυσικά με νέες φαρμακευτικές αγωγές, που αναγράφονται στο βιβλιάριο ασθενείας της.
Το 2007 με ομόφωνη απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής του ΟΑΕΕ Σερρών, η αναπηρία της προσδιορίζεται στο 70% και καλείται άμεσα στη Β/θμια Επιτροπή της Θες/νίκης για την έγκριση του εξωιδρυματικού επιδόματος που δικαιούται εκ του νόμου.
Μία νέα υποτροπή (βεβαιωμένη από τις εξετάσεις στο Παπαγεωργίου), επιδεινώνει εντωμεταξύ το ήδη υπάρχον πρόβλημά της και φτάνει ενώπιον των μελών του οργάνου, υποβασταζόμενη από τον σύζυγό της.
Κι εκεί, σύμφωνα με την καταγγελία της Ομοσπονδίας ατόμων με ΣΚΠ, ξεκινάει η περιπέτεια.
---------------------------------------------------------
Διαβάστε πως περιγράφεται στην επιστολή:
«Η εικόνα τής βάδισής της την περίοδο εκείνη (όπως και τώρα που φοράει πλέον νάρθηκες στα πόδια) σαφώς ήταν κακή.
Στην επιτροπή πήγε υποβασταζόμενη από το σύζυγό της για να μην πέσει κάτω. Όταν μπήκε μέσα, η γιατρός αφού την κοίταξε καλά πώς περπατούσε, θεώρησε υποχρέωσή της να της κάνει κάποια «έξυπνη ερώτηση», κι αυτή ήταν: πώς πάει στην τουαλέτα όταν είναι μόνη στο σπίτι!
Αλήθεια, χρειαζόταν απάντηση από ένα άτομο που έχει εμφανέστατα και ιατρικά βεβαιωμένα κινητικά προβλήματα; Φυσικά, όσο περιττό κι αν φαίνεται, η ασθενής είπε ότι πιάνεται από τις καρέκλες, τον τοίχο του σπιτιού της και σιγά σιγά πάει μόνη της. Ενημέρωσε δε, αν και δεν χρειαζόταν, ότι για τις ανάγκες του σπιτιού υπάρχει μια κυρία που την βοηθάει.
Δυστυχώς όπως αποδείχθηκε, αυτό ήταν το μεγάλο της λάθος. Προφανώς, θα έπρεπε να πει, κατά την άποψη της επιτροπής, ότι φωνάζει τα παιδιά της από το σχολείο ή τον άνδρα της από τη δουλειά ή φοράει πάνες ή κάθεται στο κρεβάτι λερωμένη, νηστική και διψασμένη!!!
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, η απόφαση της επιτροπής ήταν αρνητική!!! Δηλαδή, κατά την επιτροπή, έχει αυτόνομο βάδισμα και μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνη της, άσχετα εάν το ένα πόδι της πάει από εδώ και το άλλο από εκεί…».
Η κ. Δ.Κ. έκανε ένσταση φυσικά και η τριτοβάθμια Επιτροπή τη ΔΙΚΑΙΩΣΕ.
«Στη συνέχεια –αναφέρει η Ομοσπονδία-, όλες μαζί οι αποφάσεις πήγαν στο Διοικητικό Δικαστήριο (αν είναι δυνατόν!) αλλά η δεσμευτική γνώμη της γιατρού της δευτεροβάθμιας επιτροπής, όπως αποδείχθηκε ήταν πιο ισχυρή, με αποτέλεσμα να ζητείται από την ασθενή να επιστρέψει πίσω στον ΟΑΕΕ το ποσό των χρημάτων που της δόθηκαν εκείνο το διάστημα.
Δεν μπορεί άλλωστε να δικαιωθεί ένα άτομο με κινητικά προβλήματα αλλά η δευτεροβάθμια επιτροπή του ΟΑΕΕ.
Έπρεπε να πάει πρώτα στο εξωτερικό ιατρείο της γιατρού της δευτεροβάθμιας στη Θεσ/νίκη, όπως της είπαν εκ των υστέρων.
Το παράλογο είναι πως τον επόμενο χρόνο, με τα ίδια χαρτιά και την ίδια περίπου κινητική κατάσταση, η απόφαση της Β/θμιας ήταν θετική!
Υπήρχαν βέβαια άλλοι γιατροί στην Επιτροπή, που σχολίασαν τα γεγονότα γελώντας…»!
Η Ομοσπονδία, καταλήγει την επιστολή της εκφράζοντας την οργή της για το γεγονός, επισημαίνοντας πως τέτοιες συμπεριφορές δημιουργούν επιβαρυντική για την υγεία των ασθενών με ΣΚΠ ψυχολογική φόρτιση, αλλά και δυσβάστακτη οικονομική ταλαιπωρία.
Τέλος, αναρωτιέται «πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν στις επιτροπές γιατροί που δεν ξέρουν να αξιολογούν την κατάσταση των ασθενών και, το κυριότερο, δεν γνωρίζουν τους νόμους» και ζητά από τους Υπουργούς να παρέμβουν «ώστε να σταματήσει αυτό το γελοίο παιχνίδι που παίζουν οι γιατροί των επιτροπών (όχι βέβαια όλοι) στους ασφαλισμένους με προβλήματα που δημιουργούνται από την ασθένειά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.