Η κλασσική "βόλτα" στο λιμάνι θα υπέθετε κανείς ότι είναι ο "παράδεισος" για άτομα με κινητικά προβλήματα. Δεν είναι όμως. Ακόμη κι εκεί τα αυτοκίνητα "καβαλούν" το κράσπεδο παρκάροντας άναρχα. Σε κανένα σημείο του λιμανιού δεν υπάρχει πρόβλεψη λωρίδας για τυφλούς, ούτε φυσικά για άτομα με κινητικά προβλήματα. Οι θέσεις πάρκινγκ που έχουν δημιουργηθεί πίσω από την πλευρά των εκδοτηρίων, τα άτομα που χρησιμοποιούν αμαξίδιο μας είπαν ότι απλά "υπάρχουν για να υπάρχουν". Μια θέση πάρκινγκ για είναι χρηστική, λένε οι ίδιοι, πρέπει να έχει μεγαλύτερο πλάτος και μήκος, έτσι ώστε τα άτομα που έχουν κινητικά προβλήματα να μπορούν να βάζουν και να βγάζουν το αμαξίδιο που τους μεταφέρει ή να διευκολύνουν στους χειρισμούς του το συνοδό τους. Προβλήματα υπάρχουν ακόμη και σε θέσεις parking που έχουν τοποθετηθεί στο σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης και προορίζονται για ΑμεΑ. Σε κάποιες περιπτώσεις η τοποθέτηση έχει γίνει στην αριστερή πλευρά του δρόμου.
Ο "Καιάδας" της Αίγινας μας ακολουθεί στις Δημοτικές και Δημόσιες Υπηρεσίες, αφού στα κτίριά τους δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόβλεψη, με εξαίρεση το κτήριο του ΚΕΠ. Το Δημαρχείο, η ΔΕΗ, η ΔΟΥ, τα ΕΛΤΑ είναι παντελώς απροσπέλαστα. Και αν σε κάποια από αυτά τα κτίρια θα έπρεπε να υπάρξει χρηματική επένδυση προκειμένου να επιτραπεί η πρόσβαση για άτομα με κινητικά προβλήματα ή με προβλήματα όρασης, στα περισσότερα νεόδμητα κτίρια μια μικρή τροποποίηση θα ήταν αρκετή. Σημειώνουμε ότι οι δημόσιες υπηρεσίες τουλάχιστον, είναι υποχρεωμένες να διευκολύνουν την πρόσβαση στα άτομα με κινητικά προβλήματα. Όμοια είναι τα προβλήματα και στα καταστήματα των τραπεζών. Ομοίως και η κατάσταση στους αρχαιολογικούς ή αθλητικούς χώρους, απλά απαράδεκτη. Λακκούβες, μηχανάκια, έλλειψη ευαισθησίας συμπληρώνουν τα προβλήματα σε κάθε είδους μετακίνηση των ΑμεΑ στην Αίγινα.
Οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα είναι τελικά "παιδιά ενός κατώτερου θεού". Ακόμη και στις οργανωμένες πλαζ, δεν υπάρχει πρόβλεψη για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι θα έπρεπε να υπάρχουν ειδικές ξύλινες ράμπες που να επιτρέπουν την κίνηση των αμαξιδίων. Δεν υπάρχουν όμως. Κι επειδή τα άτομα με κινητικά προβλήματα είναι ενός "κατώτερου θεού" δεν υπάρχουν οι αναγκαίες συνθήκες ούτε στους εκκλησιαστικούς χώρους. Εξαίρεση αποτελεί ο ενοριακός ναός του Αγίου Νικολάου, και η "Παναγίτσα" όπου στην πλαϊνή είσοδο υπάρχει ράμπα. Στον Άγιο Νεκτάριο υπάρχει ράμπα, όμως πριν από αυτή υπάρχουν σκαλιά.
Ο κατάλογος των παραλήψεων που απομονώνει τα ΑμεΑ του νησιού είναι τεράστιος και πραγματικά "ασήκωτος". Το ρεπορτάζ είναι μια απλή αναφορά, σε σχέση με τα όσα υπάρχουν και όσα πρέπει να γίνουν. Σημειώνουμε ότι κάτοικοι του νησιού με κινητικά και άλλα προβλήματα συμμετέχουν κανονικά στην παραγωγική διαδικασία, προσπαθούν να είναι ενεργά μέλη, παρά το γεγονός ότι η ίδια η κοινωνία, με τον τρόπο της, τους το απαγορεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.