Με επιστολή της προς τον Ευ. Βενιζέλο.
Την εξαίρεση των ΑμεΑ και των οικογενειών τους από το μέτρο για την εργασιακή εφεδρεία αξιώνει με επιστολή της προς τον υπουργό οικονομικών Ε. Βενιζέλο η εθνική συνομοσπονδία ΑμεΑ , χαρακτηρίζοντας την εφαρμογή του μέτρου σε ότι ειδικά αφορά τον κοινωνικό χώρο των ΑμεΑ “ειδεχθές έγκλημα”.
Όπως επισημαίνεται στην επιστολή της συνομοσπονδίας , στην σχετική εγκύκλιο για την εφαρμογή του μέτρου που έχει αποσταλεί “δεν γίνεται ουδεμία αναφορά για την εξαίρεση των εργαζομένων που ανήκουν στην ευπαθή ομάδα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους”. Αντίθετα, “η εγκύκλιος αυτή αποστέλλεται σε δεκάδες φορείς ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες στα άτομα με βαριές και πολλαπλες αναπηρίες”.
Εξηγώντας το “ειδεχθές” της όλης κατάστασης η ΕΣΑμεΑ τονίζει ότι “ζητείται από φορείς, που στο πλείστο των περιπτώσεων είναι υποστελεχωμένοι ή το προσωπικό τους εργάζεται για μήνες απλήρωτο, να προβούν σε μία κα’ αρχή αποτίμηση πλεονάζοντος προσωπικού”. Και ακολούθως δηλώνει: “Με την ίδια εγκύκλιο ζητείται από φορείς μεγάλων Οργανισμών που έχουν στο εργατικό τους δυναμικό ΑμεΑ και συγγενείς ΑμεΑ Α΄ Βαθμού να προβούν ομοίως σε μία κατ’ αρχήν αποτίμηση του πλεονάζοντος προσωπικού τους, χωρίς να εξαιρούνται με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο οι εργαζόμενοι ΑμεΑ και εργαζόμενοι γονείς/κηδεμόνες/σύζυγοι ΑμεΑ, από αυτό το μέτρο”.
Στην κορύφωση της επιστολής η συνομοσπονδία αναρωτιέται, ρωτά, κρίνει και υπενθυμίζει: “Διερωτόμαστε εάν οι λειτουργοί της Πολιτείας γνωρίζουν την κοινωνική και ατομική πραγματικότητα και τα πραγματικά δεδομένα που ισχύουν στην πιο ευάλωτη και ευπαθή ομάδα του πληθυσμού. Πως είναι δυνατό να ζητάς αποτίμηση του πλεονάζοντος προσωπικού από ένα χώρο που απεγνωσμένα καταγγέλει την διαρκή υποβάθμιση και στελέχωσή του; Πως είναι δυνατό να μην εξαιρείς από το μέτρο αυτό εκείνες τις οικογένειές που σε όλο το βίο τους έχουν ένα τουλάχιστο μέλος τους άνεργο για λόγους αναπηρίας. Θυμίζουμε οικογένειες που ο ένας εκ των δύο γονέων είναι άνεργος γιατί δεν υπάρχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες για το παιδί τους με βαριά αναπηρία. Θυμίζουμε τις εκατοντάδες οικογένειές που έχουν τα μέλη τους με αναπηρία μακροχρόνια άνεργα. Θυμίζουμε τις απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται τα ίδια τα άτομα με αναπηρία λόγω έλλειψης υποστηρικτικών συνοδευτικών υπηρεσιών. Θυμίζουμε τις ελλείψεις στο υποστηρικτικό πλαίσιο των εργαζόμενων γονέων ατόμων με βαριές αναπηρίες που τείνει να καταργηθεί με τις νέες επιχειρησιακές συμβάσεις”.
Την εξαίρεση των ΑμεΑ και των οικογενειών τους από το μέτρο για την εργασιακή εφεδρεία αξιώνει με επιστολή της προς τον υπουργό οικονομικών Ε. Βενιζέλο η εθνική συνομοσπονδία ΑμεΑ , χαρακτηρίζοντας την εφαρμογή του μέτρου σε ότι ειδικά αφορά τον κοινωνικό χώρο των ΑμεΑ “ειδεχθές έγκλημα”.
Όπως επισημαίνεται στην επιστολή της συνομοσπονδίας , στην σχετική εγκύκλιο για την εφαρμογή του μέτρου που έχει αποσταλεί “δεν γίνεται ουδεμία αναφορά για την εξαίρεση των εργαζομένων που ανήκουν στην ευπαθή ομάδα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους”. Αντίθετα, “η εγκύκλιος αυτή αποστέλλεται σε δεκάδες φορείς ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες στα άτομα με βαριές και πολλαπλες αναπηρίες”.
Εξηγώντας το “ειδεχθές” της όλης κατάστασης η ΕΣΑμεΑ τονίζει ότι “ζητείται από φορείς, που στο πλείστο των περιπτώσεων είναι υποστελεχωμένοι ή το προσωπικό τους εργάζεται για μήνες απλήρωτο, να προβούν σε μία κα’ αρχή αποτίμηση πλεονάζοντος προσωπικού”. Και ακολούθως δηλώνει: “Με την ίδια εγκύκλιο ζητείται από φορείς μεγάλων Οργανισμών που έχουν στο εργατικό τους δυναμικό ΑμεΑ και συγγενείς ΑμεΑ Α΄ Βαθμού να προβούν ομοίως σε μία κατ’ αρχήν αποτίμηση του πλεονάζοντος προσωπικού τους, χωρίς να εξαιρούνται με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο οι εργαζόμενοι ΑμεΑ και εργαζόμενοι γονείς/κηδεμόνες/σύζυγοι ΑμεΑ, από αυτό το μέτρο”.
Στην κορύφωση της επιστολής η συνομοσπονδία αναρωτιέται, ρωτά, κρίνει και υπενθυμίζει: “Διερωτόμαστε εάν οι λειτουργοί της Πολιτείας γνωρίζουν την κοινωνική και ατομική πραγματικότητα και τα πραγματικά δεδομένα που ισχύουν στην πιο ευάλωτη και ευπαθή ομάδα του πληθυσμού. Πως είναι δυνατό να ζητάς αποτίμηση του πλεονάζοντος προσωπικού από ένα χώρο που απεγνωσμένα καταγγέλει την διαρκή υποβάθμιση και στελέχωσή του; Πως είναι δυνατό να μην εξαιρείς από το μέτρο αυτό εκείνες τις οικογένειές που σε όλο το βίο τους έχουν ένα τουλάχιστο μέλος τους άνεργο για λόγους αναπηρίας. Θυμίζουμε οικογένειες που ο ένας εκ των δύο γονέων είναι άνεργος γιατί δεν υπάρχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες για το παιδί τους με βαριά αναπηρία. Θυμίζουμε τις εκατοντάδες οικογένειές που έχουν τα μέλη τους με αναπηρία μακροχρόνια άνεργα. Θυμίζουμε τις απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται τα ίδια τα άτομα με αναπηρία λόγω έλλειψης υποστηρικτικών συνοδευτικών υπηρεσιών. Θυμίζουμε τις ελλείψεις στο υποστηρικτικό πλαίσιο των εργαζόμενων γονέων ατόμων με βαριές αναπηρίες που τείνει να καταργηθεί με τις νέες επιχειρησιακές συμβάσεις”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.