Η λέξη «τώρα» ή η λέξη «αμέσως» μεταφέρει περισσότερες πληροφορίες;
Η λέξη «αμέσως» είναι η απάντηση και αυτό επειδή είναι μεγαλύτερη. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μια νέα μελέτη Αμερικανών γνωσιακών επιστημόνων, οι οποίοι ανέλυσαν τη χρήση των λέξεων σε 11 ευρωπαϊκές γλώσσες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μήκος των λέξεων σχετίζεται πιο στενά με το πληροφοριακό περιεχόμενό τους από όσο με το πόσο συχνά χρησιμοποιούνται.
Οι ερευνητές του Τμήματος Εγκεφάλου και Γνωσιακών Επιστημών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, υπό τον Στέβεν Πιανταντόζι, που δημοσίευσαν τη σχετική έρευνα στα «Πρακτικά» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α. (PNAS), σύμφωνα με το περιοδικό «Nature», χρησιμοποιώντας τη «θεωρία των πληροφοριών», ανατρέπουν ουσιαστικά την αντίληψη των γλωσσολόγων, ότι το μήκος μιας λέξης σχετίζεται περισσότερο με το πόσο συχνά χρησιμοποιείται και ότι οι πιο σύντομες λέξεις (με τα λιγότερα γράμματα) χρησιμοποιούνται πιο συχνά, γι' αυτό και είναι πιο μικρές.
Τη θεωρία αυτή πρότεινε για πρώτη φορά, στη δεκαετία του '30, ο γλωσσολόγος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τζορτζ Κίνγκσλεϊ Ζιπφ, ο οποίος πίστευε ότι η σχέση ανάμεσα στο μήκος μιας λέξης και στη συχνότητα χρήσης της πηγάζει από μια ενστικτώδη ανάγκη των ανθρώπων να ελαχιστοποιήσουν τον χρόνο και την απαιτούμενη προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλουν για να μιλήσουν και να γράψουν.
Τώρα, οι ερευνητές του ΜΙΤ έρχονται να υποστηρίξουν ότι, προκειμένου να μεταδώσουν μια ορισμένη ποσότητα πληροφοριών, οι άνθρωποι θεωρούν ενστικτωδώς πιο αποδοτικό να μικρύνουν το μήκος των λιγότερο πληροφοριακών (και συνεπώς των πιο προβλέψιμων) λέξεων, παρά όσων λέξεων χρησιμοποιούνται συχνότερα. Ο Πιανταντόζι ισχυρίζεται ότι το μήκος των λέξεων σχετίζεται περισσότερο με το πόσες πληροφορίες μεταφέρουν παρά με το πόσο συχνά χρησιμοποιούνται.
Για «μελέτη-ορόσημο» έκανε λόγο ο γλωσσολόγος Ρότζερ Λέβι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια -Σαν Ντιέγκο, που εκτιμά ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο άλμα των τελευταίων 75 ετών, από την εποχή της θεωρίας του Ζιπφ, όσον αφορά στο πώς εξελίσσονται οι γλώσσες.
Ο Πιανταντόζι και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι η σχέση ανάμεσα στο μήκος των λέξεων και στο πληροφοριακό περιεχόμενό τους δείχνει ότι οι γλώσσες του πλανήτη είναι έτσι προσαρμοσμένες, ώστε να μεταδίδουν πληροφορίες με τον πιο αποδοτικό τρόπο, τόσο από γλωσσολογική όσο και από εγκεφαλική-γνωσιακή άποψη, πράγμα που βοηθά τόσο τον ομιλητή-συγγραφέα όσο και τον ακροατή-αναγνώστη. Επειδή οι πιο μικρές λέξεις μεταφέρουν λιγότερες πληροφορίες, όπως πιστεύουν οι Αμερικανοί επιστήμονες, η πυκνότητα των πληροφοριών σε μια φράση ή πρόταση εξομαλύνεται έτσι ώστε το «μήνυμα» των λέξεων να μεταδίδεται με σταθερό και όχι ακανόνιστο ρυθμό, με αποτέλεσμα η ίδια η δομή της γλώσσας να βοηθά στην επικοινωνία.
Οι ερευνητές του Τμήματος Εγκεφάλου και Γνωσιακών Επιστημών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, υπό τον Στέβεν Πιανταντόζι, που δημοσίευσαν τη σχετική έρευνα στα «Πρακτικά» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α. (PNAS), σύμφωνα με το περιοδικό «Nature», χρησιμοποιώντας τη «θεωρία των πληροφοριών», ανατρέπουν ουσιαστικά την αντίληψη των γλωσσολόγων, ότι το μήκος μιας λέξης σχετίζεται περισσότερο με το πόσο συχνά χρησιμοποιείται και ότι οι πιο σύντομες λέξεις (με τα λιγότερα γράμματα) χρησιμοποιούνται πιο συχνά, γι' αυτό και είναι πιο μικρές.
Τη θεωρία αυτή πρότεινε για πρώτη φορά, στη δεκαετία του '30, ο γλωσσολόγος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τζορτζ Κίνγκσλεϊ Ζιπφ, ο οποίος πίστευε ότι η σχέση ανάμεσα στο μήκος μιας λέξης και στη συχνότητα χρήσης της πηγάζει από μια ενστικτώδη ανάγκη των ανθρώπων να ελαχιστοποιήσουν τον χρόνο και την απαιτούμενη προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλουν για να μιλήσουν και να γράψουν.
Τώρα, οι ερευνητές του ΜΙΤ έρχονται να υποστηρίξουν ότι, προκειμένου να μεταδώσουν μια ορισμένη ποσότητα πληροφοριών, οι άνθρωποι θεωρούν ενστικτωδώς πιο αποδοτικό να μικρύνουν το μήκος των λιγότερο πληροφοριακών (και συνεπώς των πιο προβλέψιμων) λέξεων, παρά όσων λέξεων χρησιμοποιούνται συχνότερα. Ο Πιανταντόζι ισχυρίζεται ότι το μήκος των λέξεων σχετίζεται περισσότερο με το πόσες πληροφορίες μεταφέρουν παρά με το πόσο συχνά χρησιμοποιούνται.
Για «μελέτη-ορόσημο» έκανε λόγο ο γλωσσολόγος Ρότζερ Λέβι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια -Σαν Ντιέγκο, που εκτιμά ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο άλμα των τελευταίων 75 ετών, από την εποχή της θεωρίας του Ζιπφ, όσον αφορά στο πώς εξελίσσονται οι γλώσσες.
Ο Πιανταντόζι και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι η σχέση ανάμεσα στο μήκος των λέξεων και στο πληροφοριακό περιεχόμενό τους δείχνει ότι οι γλώσσες του πλανήτη είναι έτσι προσαρμοσμένες, ώστε να μεταδίδουν πληροφορίες με τον πιο αποδοτικό τρόπο, τόσο από γλωσσολογική όσο και από εγκεφαλική-γνωσιακή άποψη, πράγμα που βοηθά τόσο τον ομιλητή-συγγραφέα όσο και τον ακροατή-αναγνώστη. Επειδή οι πιο μικρές λέξεις μεταφέρουν λιγότερες πληροφορίες, όπως πιστεύουν οι Αμερικανοί επιστήμονες, η πυκνότητα των πληροφοριών σε μια φράση ή πρόταση εξομαλύνεται έτσι ώστε το «μήνυμα» των λέξεων να μεταδίδεται με σταθερό και όχι ακανόνιστο ρυθμό, με αποτέλεσμα η ίδια η δομή της γλώσσας να βοηθά στην επικοινωνία.
Πηγή: http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.