Όταν το παιδί έχει πρόβλημα με το στομάχι του

Τι είναι Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση

Με τον όρο γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) εννοούμε την άνοδο των υγρών του στομάχου στον οισοφάγο (το σωλήνα που συνδέει το στόμα με το στομάχι) κατά τη διάρκεια της σίτισης ή μετά το γεύμα.

Πόσο συχνή είναι η ΓΟΠ;

Επεισόδια ΓΟΠ συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, αρκετές φορές την ημέρα, χωρίς να προκαλούν κανένα πρόβλημα. Μελέτες έχουν δείξει ότι ένας ενήλικας κάνει ΓΟΠ έως 45 φορές ημερη-σίως, ένα παιδί έως 25 φορές ημερησίως και ένα βρέφος έως 73 φορές ημερησίως, χωρίς πρόβλημα.

Η συχνότητα της ΓΟΠ στα βρέφη είναι μεγαλύτερη από κάδε άλλη ηλικία, λόγω παροδικής ανωριμότητας του ανώτερου πεπτικού σωλήνα. Μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου 70% των βρεφών κάνουν αναγωγές («γουλί-τσες») τους πρώτους 4 μήνες της ζωής τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των βρεφών αυτών ξεπερνούν το πρόβλημα μέχρι την ηλικία των 12 έως 18 μηνών.

Τα περισσότερα βρέφη με ΓΟΠ είναι χαρούμενα και υγιή. Μικρό ποσοστό των βρεφών με ΓΟΠ μπορεί, ωστόσο, να παρουσιάσει συμπτώματα λόγω της ΓΟΠ, όπως επίμονες «γουλίτσες» ή εμετούς και ελλιπή πρόσληψη βάρους, αναπνευστικά προβλήματα ή δυσφορία κατά τη σίτιση.

Γιατί προκαλείται η ΓΟΠ στα βρέφη;

Ο κατώτερος οισοφαγικός σφικτήρας που χωρίζει τον οισοφάγο από το στομάχι δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα επαρ-κώς στο βρέφος, παραμένει χαλαρός και επιτρέπει στα υγρά του στομάχου να ανέβουν στον οισοφάγο και στο στόμα.

Η ΓΟΠ επιδεινώνεται κατά το κλάμα, το βήχα, το σφίξιμο κατά τη διάρκεια της αφόδευσης και από την πίεση στην κοιλιά (π.χ. σφιχτές πάνες).

Με τροποποίηση της δίαιτας του βρέφους

Αποφυγή της υπερσίτισης του βρέφους. Ο παιδιάτρος 8α σας ορίσει την ποσότητα γάλατος που χρειάζεται να τρώει το βρέφος σε κάδε ηλικία.

Χορήγηση μικρών και συχνών γευμάτων.

Προσπάθεια για ρέψιμο μετά από κάδε 30-60 ml γάλατος αγελάδας ή μετά το τέλος της σίτισης από τον κάδε μαστό στην περίπτωση δηλασμού.

Κράτημα του βρέφους σε όρδια δέση για 20-30 λεπτά μετά από κάδε γεύμα.

Σίτιση με ειδικό γάλα που περιέχει πηκτική ουσία, ιδιαίτερα εάν το μωρό σας βγάζει «γουλίτσες» και δεν παίρνει ικανοποιητικό βάρος.

Ενδεχόμενη σίτιση με υποαλλεργιογονικό γάλα, εάν οι «γου-λίτσες» συνοδεύονται από έντονους κολικούς ή ευερεδιστότη-τα. Εάν το βρέφος με τα παραπάνω συμπτώματα δηλάζει, μπο-ρεί η μητέρα να χρειαστεί να τροποποιήσει τη δίαιτά της, αφαι-ρώντας τα γαλακτοκομικά, το αυγό, τους ξηρούς καρπούς, τα δαλασσινά κ.ά. από τη δίαιτά της. Σε αυτήν την περίπτωση ο παιδίατρος δα της συστήσει τη λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου για όλη την περίοδο του δηλασμού.

Με τροποποίηση της δέσης του σώματος

Η ύπτια, ανάρροπη δέση του σώματος κατά τον ύπνο στις 30ο μειώνει τη συχνότητα της ΓΟΠ και σε αντίδεση με την πρηνή δέση, δεν αυξάνει τη συχνότητα του συνδρόμου του αιφνίδιου δανάτου.

Με φαρμακευτική αγωγή

Ο παιδίατρος είναι αυτός που δα κρίνει εάν το μωρό σας χρειάζεται δεραπεία. Η δεραπεία δα καδοριστεί με βάση την ηλικία του βρέφους και τα συμπτώματά του.

Οταν το μωρό σας παρουσιάζει συχνές «γουλίτσες» ή εμετούς και δυσφορεί κατά τη σίτιση ή αρνείται το μπι-μπερόν, ο παιδίατρος μπορεί να σας συστήσει, εκτός από την τήρηση των προηγούμενων δεραπευτικών μέτρων, και τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.

Τα φάρμακα που χορηγούνται συνήδως στοχεύουν στην καταστολή της οξύτητας των γαστρικών υγρών. Τέτοια φάρμακα είναι οι αναστολείς των Η2 υποδοχέων του στομάχου (ρανιτιδίνη) και οι αναστολείς της αντλίας των πρωτονίων (ομεπραζόλη, λανσοπραζόλη).

Ο γιατρός δα συζητήσει μαζί σας το απαιτούμενο διάστημα της δεραπείας και τις πιδανές παρενέργειες των φαρμάκων.

Ευτυχώς, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα βρέφη με ΓΟΠ δεν χρειάζονται φάρμακα και ξεπερνούν τη ΓΟΠ μέσα στους πρώτους 12-18

μήνες της ζω<ς τ°υς.

Καλέστε αμέσως τον παιδίατρο σας εάν παρατηρήσετε κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα:

Ρουκετοειδείς εμετούς, ειδικά σε Βρέφη με ηλικία μικρότερη των 2 μηνών.

Εμετούς με χρώμα πράσινο, κίτρινο, καφέ ή κόκκινο (αίμα).

Δυσφορία ή πόνο κατά την κατάποση.

Απώλεια ή ανεπαρκή πρόσληψη Βάρους.

Βήχα ή δυσκολία στην αναπνοή μετά ή κατά τη διάρκεια του γεύματος.Ευερεδιστότητα, έντονους κολικούς, ανήσυχο ύπνο. Ωχρότητα.

Πώς αντιμετωπίζεται η ΓΟΠ;

Πώς γίνεται η διερεύνηση της ΓΟΠ;

► Εάν το παιδί σας είναι υγιές και παίρνει ικανοποιητικό βάρος, το πιο πιθανό είναι να μη χρειαστεί κανένας εργαστηριακός έλεγχος και καμία θεραπεία.
► Εργαστηριακές εξετάσεις γίνονται όταν το βρέφος παρουσιάζει κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα:
• Επίμονες αναγωγές («γουλίτσες») η εμετούς και ελλιπή πρόσληψη βάρους.
• Αναπνευστικά προβλήματα (βήχα, δύσπνοια) κατά ή μετά τη σίτιση.
• Δυσφορία κατά τη σίτιση και άρνηση του μπιμπερόν.
• Ευερεθιστότητα ή έντονους κολικούς.
► Εάν το κύριο σύμπτωμα του βρέφους είναι επίμονες αναγωγές («γουλίτσες») ή εμετοί, τότε οι εξετάσεις συνήθως περιλαμβάνουν τη Βαρυούχο διάβαση του ανώτερου πεπτικού (ειδική ακτινογραφία που εξετάζει την ανατομία του ανώτερου πεπτικού).
► Εάν το κύριο σύμπτωμα είναι βήχας κατά τη σίτιση ή μετά από αυτή, δύσπνοια ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα, τότε μπορεί να χρειαστεί το βρέφος να υποβληθεί σε 24ωρη καταγραφή του pH του οισοφάγου για να
βρεθεί πόσο συχνά τα όξινα υγρά του στομάχου παλινδρομούν στον οισοφάγο και εάν η παλινδρόμηση αυτή προκαλεί τα συμπτώματα του βρέφους.
► Εάν το κύριο σύμπτωμα του βρέφους είναι κλάμα ή δυσφορία κατά τη σίτιση και άρνηση του μπιμπερόν ή η ύπαρξη αίματος στον εμετό, τότε μπορεί να συστηθεί γαστροσκοπηση, η οποία θα δείξει εάν υπάρχει φλεγμονή στον οισοφάγο, πόσο σοβαρή είναι αυτή ή εάν τα συμπτώματα οφείλονται σε άλλα αίτια, όπως είναι η τροφική αλλεργία.
► Όταν υπάρχει υποψία ότι τα συμπτώματα του βρέφους οφείλονται σε ΓΟΠ, τότε συστήνεται δοκιμαστική θεραπεία. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη σίτιση του βρέφους με ειδικό αντιαναγωγικό γάλα εμπλουτισμένο με πηκτική ουσία ή σε επιλεγμένες περιπτώσεις όταν υπάρχει ένδειξη για αλλεργία στο γάλα της αγελάδας, με ειδικό υποαλλερ-γιογονικό γάλα για διάστημα 1 έως 2 εβδομάδων.
Έκδοση του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρβίας Παιδιατρικής Γαστρβντβρολογίας, Ηπατολογίας & Διατροφής
Με την ευγενική χορηγία των Εταιρειών

Οι παραπάνω συστάσεις έχουν χαρακτήρα γενικό ενημερωτικό και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθι-στούν την κλινική εκτίμηση, αναγκαία για την εξατο-μίκευση του εργαστηριακού ελέγχου και της θεραπείας σε κάθε ασθενή, πράγμα που είναι αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος ιατρού του.


Πηγή: http://www.boro.gr