Τα κατάγματα του ισχίου αφορούν και την κοτύλη και το μηριαίο.
Τα κατάγματα της κοτύλης οφειλόμενα σε βίαιη κάκωση συνοδεύονται συνήθως και από εξάρθρημα της κεφαλής του μηριαίου (κάταγμα κοτύλης-εξάρθρημα ισχίου).
Τα κατάγματα του μηριαίου αφορούν την κεφαλή του μηριαίου οστού (υποκεφαλικά), τη βάση του αυχένος (διαυχενικά), την περιοχή του τροχαντήρα (μείζονος και ελάσσονος) (διατροχαντήρια), τα κατάγματα που εκτείνονται από τους τροχαντήρες και περιφερικά (υποτροχαντήρια).
Τα κατάγματα αυτά είναι τα πλέον συνήθη στα ηλικιωμένα άτομα ιδιαιτέρως στις γυναίκες στην περίοδο μετά την εμμηνόπαυση. Όταν επισυμβαίνει ένα τέτοιο κάταγμα σημαίνει αυτόματα ότι το άτομο αυτό έχει οστεοπόρωση (ανεξαρτήτως τι έχουν δείξει οι μέχρι τότε εξετάσεις του).
Τα κατάγματα της περιοχής του ισχίου πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά όσο το δυνατόν πιο σύντομα, γιατί η αναγκαστική κατάκλιση μετά το κάταγμα επιβαρύνει δραματικά την γενική κατάσταση του υπερήλικου ασθενούς. Μόλις ο ασθενής χειρουργηθεί, την επόμενη έχει την δυνατότητα να καθίσει και συνεπώς να επανέλθει στην πρότερα κατάσταση που εβίωνε. Γι' αυτό και όσο μεγαλύτερης ηλικίας τόσο πιο σημαντικό είναι να χειρουργηθεί ταχύτερα.
Η μετεγχειρητική νοσηλεία για ένα τέτοιο κάταγμα σπάνια υπερβαίνει τις τρεις ημέρες. Ο ασθενής υποβοηθείται με ένα περιπατητήρα αρχικά και βαδίζει από την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα. Όλοι οι ασθενείς για λόγους πρόληψης θρομβώσεων και πνευμονικής εμβολής καλύπτονται με αντιπηκτικά φάρμακα (ενέσεις χαμηλού μοριακού βάρους υποδόριες και από του στόματος νεότερα αντιπηκτικά).
Τα υλικά οστεοσύνθεσης που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι από τιτάνιο και δεν εμποδίζουν εξετάσεις όπως είναι η μαγνητική τομογραφία.
Λόγω του κατάγματος, ο ηλικιωμένος ασθενής χάνει 2-3 φιάλες αίματος και γι' αυτό στη διάρκεια της εγχείρησης χρειάζεται μετάγγιση.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Τα κατάγματα της περιοχής του ισχίου πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά όσο το δυνατόν πιο σύντομα, γιατί η αναγκαστική κατάκλιση μετά το κάταγμα επιβαρύνει δραματικά την γενική κατάσταση του υπερήλικου ασθενούς. Μόλις ο ασθενής χειρουργηθεί, την επόμενη έχει την δυνατότητα να καθίσει και συνεπώς να επανέλθει στην πρότερα κατάσταση που εβίωνε. Γι' αυτό και όσο μεγαλύτερης ηλικίας τόσο πιο σημαντικό είναι να χειρουργηθεί ταχύτερα.
Η μετεγχειρητική νοσηλεία για ένα τέτοιο κάταγμα σπάνια υπερβαίνει τις τρεις ημέρες. Ο ασθενής υποβοηθείται με ένα περιπατητήρα αρχικά και βαδίζει από την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα. Όλοι οι ασθενείς για λόγους πρόληψης θρομβώσεων και πνευμονικής εμβολής καλύπτονται με αντιπηκτικά φάρμακα (ενέσεις χαμηλού μοριακού βάρους υποδόριες και από του στόματος νεότερα αντιπηκτικά).
Τα υλικά οστεοσύνθεσης που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι από τιτάνιο και δεν εμποδίζουν εξετάσεις όπως είναι η μαγνητική τομογραφία.
Λόγω του κατάγματος, ο ηλικιωμένος ασθενής χάνει 2-3 φιάλες αίματος και γι' αυτό στη διάρκεια της εγχείρησης χρειάζεται μετάγγιση.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.