Λεύκη: Συμπτώματα και θεραπεία

Η λεύκη είναι δερματική πάθηση στην οποία περιοχές του δέρματος χάνουν σταδιακά την φυσιολογική τους χρωστική και γίνονται λευκές. Είναι αυτοάνοση νόσος, και εκδηλώνεται με την εμφάνιση λευκών κηλίδων σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως τα χέρια, τα πόδια, οι μασχάλες, γύρω από το στόμα, τα μάτια και τα γεννητικά όργανα. Επίσης, λεύκη μπορεί να εμφανιστεί και σε σημεία τραυματισμού του δέρματος από διάφορες αιτίες (φαινόμενο Koebner). Συνήθως, οι αχρωμικές κηλίδες αυξάνουν βαθμιαία σε μέγεθος, και οδηγούν σε σημαντικό αισθητικό πρόβλημα, ειδικά σε άτομα με σκουρόχρωμη επιδερμίδα. Στην εκδήλωση της λεύκης μπορεί να υπάρχει μιας μορφής κληρονομικότητα. Σχετίζεται συχνά με παθήσεις του θυρεοειδούς και άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.



Πάντως, η λεύκη δεν ανήκει στα λοιμώδη ή μεταδοτικά νοσήματα και δεν μεταδίδεται με σωματική επαφή από τον πάσχοντα στους υγιείς.

Η λεύκη χαρακτηρίζεται από αχρωμία του δέρματος και εμφάνιση απολύτως λευκών κηλίδων ή πλακών (μπαλώματα) που οφείλονται στην εξαφάνιση των μελανοκυττάρων. Συσχετίζεται με ορισμένα νοσήματα όπως αυτά του θυρεοειδούς. Προσβάλλει όλες τις φυλές και εξίσου τα δυο φύλα. Είναι συχνότερη στις ηλιόλουστες χώρες, ιδίως στη βόρεια Αφρική, και έχει χαρακτηριστεί ως «νόσος του φωτός».

Παρόλο που από ιατρικής άποψης η λεύκη συνήθως δεν είναι βλαβερή, ούτε προκαλεί σωματικό πόνο, οι επιδράσεις της ασθένειας στην ψυχολογία και τα συναισθήματα του ασθενή, είναι μεγάλες. Πάντως, η θεραπεία μπορεί να μην είναι αναγκαία σε περιπτώσεις που η λεύκη είναι περιορισμένη ή που δεν ενοχλεί τον ασθενή.
Μορφές λεύκης

Ανάλογα με τον τρόπο εμφάνισής της, η λεύκη διακρίνεται σε εντοπισμένη, τμηματική και γενικευμένη. Συνήθως οι κηλίδες της λεύκης εμφανίζονται σε σημεία που εκτίθενται στον ήλιο, όπως πρόσωπο, χείλη, χέρια, και πόδια. Άλλες περιοχές που «προτιμά» είναι οι αγκώνες, τα γόνατα, οι μαστοί, το στέρνο και περιοχές που το δέρμα περιβάλλει κοιλότητες, όπως γύρω από τα μάτια, το στόμα, τον ομφαλό, τα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό. Η πλάτη συνήθως αποτελεί την τελευταία περιοχή του σώματος όπου θα εκδηλωθεί η λεύκη, σε αντίθεση με την κοιλιακή χώρα οποία αποτελεί την συνηθέστερη περιοχή πρώιμης εμφάνισης των βλαβών. Στην περιοχή των βλαβών, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρουσιάζεται κνησμός (φαγούρα) και υπερίδρωση.

Η λεύκη κάνει την εμφάνιση της στην επιδερμίδα με μία ή περισσότερες κηλίδες χωρίς μελανίνη. Οι λευκές αυτές κηλίδες περιβάλλονται από μια ζώνη με υπέρχρωση, πιο σκοτεινόχρωμη από το φυσιολογικό δέρμα. Η εξέλιξη είναι απρόβλεπτη. Ορισμένες κηλίδες σταθεροποιούνται, ενώ άλλες εξαφανίζονται.

Με άλλα λόγια, πρόβλεψη για την εξέλιξη της λεύκης δεν υπάρχει. Μπορεί να παραμείνει ως έχει, να επεκταθεί ή να θεραπευθεί από μόνη της. Μερικές φορές οι αχρωματικές κηλίδες καταλαμβάνουν ολόκληρο το σώμα και μπορεί να προσβάλουν ακόμα τις τρίχες και τα μαλλιά (λευκά τσουλούφια). Η πρόγνωση της εκδήλωσης της λεύκης είναι αβέβαιη, ενώ πολλές φορές παρατηρείται αυτόματη αποκατάσταση στο 15-25%.
Θεραπεία λεύκης

Αντηλιακή προστασία: Οι περιοχές που στερούνται μελανίνης είναι πιο ευαίσθητες στην ανάπτυξη ακανθοκυτταρικού μελανώματος

Φωτοθεραπεία με υπεριώδεις ακτίνες UVB, φωτόλουτρα (PUVA)

Θεραπεία λεύκης με laser excimer

Κρέμες κορτικοστεροειδή τοπικά, αναστολείς καλσινευρίνης - elidel (τακρόλιμους), protopic (πιμεκρόλιμους)

Αποχρωματισμός με μονοβενζυλαιθέρα της υδροκινόνης (όταν η έκταση της λεύκης είναι πολύ μεγάλη)

Χειρουργική θεραπεία λεύκης: δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος τρόπος αντιμετώπισης της λεύκης


Πηγή: https://www.blogger.com