Οι αιμορροϊδικοί ιστοί είναι μέρος του φυσιολογικού τοιχώματος του ορθού (το τελικό τμήμα του εντέρου). Ανάλογα με την θέση τους στο ορθό τις διαχωρίζουμε σε εσωτερικές και εξωτερικές. Οι εσωτερικές βρίσκονται πιο βαθιά στο έντερο, άνω της οδοντωτής γραμμής ενώ οι εξωτερικές πιο χαμηλά, στον πρωκτό και είναι ορατές κατά την απλή επισκόπηση.
Για να έχουμε καλύτερη αντίληψη για την φύση των αιμορροΐδων μπορούμε να τις φανταστούμε σαν μικρά σφουγγαράκια (αιμορροϊδικοί όζοι) γεμάτα αίμα και τυλιγμένα με μια μεμβράνη. Λειτουργούν ως προστατευτικά μαξιλάρια για να μην τραυματίζεται το ορθό κατά την αφόδευση από τα κόπρανα.
Οι αιμορροϊδικοί όζοι γεμίζουν με περισσότερο αίμα και φουσκώνουν όταν η ενδοκοιλιακή πίεση είναι αυξημένη. Αυτό συμβαίνει σε παχύσαρκα άτομα, στην περίοδο της εγκυμοσύνης, κατά την άρση βάρους και κατά την διάρκεια που κάποιος “σφίγγεται” στην τουαλέτα για να ενεργηθεί.
Η αιμορροϊδοπάθεια έγκειται στην χρόνια διάταση των αιμοροϊδικών όζων λογω αδυναμίας του συνδετικού ιστού που τις συγκρατεί και λόγω μακροχρόνιας αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης εξαιτίας των λόγων που αναφέραμε πιο πάνω. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες διογκώνονται, μεγαλώνουν, συχνά προπίπτουν δια του πρωκτού και επίσης συχνά αιμορραγούν διαλλειπόντως. Οι εξωτερικές συχνότερα θρομβώνονται και πονούν, αλλά είναι δυνατό και αυτές να αιμορραγούν ή και να πονούν χωρίς θρόμβωση, απλά και μόνο λόγω διάτασης.
Οι αιμοροϊδοπάθεια των εσωτερικών αιμοροΐδων παραδοσιακά ταξινομείται σε τέσσερις βαθμούς:
- πρώτου βαθμού: μόνο αιμορραγία
- δευτέρου βαθμού: αιμορραγία και πρόπτωση διά του πρωκτού, αλλά αυτόματη ανάταξη
- τρίτου βαθμού: αιμορραγία και πρόπτωση, αλλά ανάταξη μόνο με το χέρι
- τετάρτου βαθμού: αιμορραγία και πρόπτωση η οποία δεν ανατάσσεται.
Κλινική εικόνα
Η αιμορροϊδοπάθεια των εσωτερικών αιμορροΐδων προκαλεί διαλλείπουσα αιμορραγία με κόκκινο αίμα συνήθως στο τέλος της αφόδευσης και οι αιμορροΐδες προπίπτουν εντός του πρωκτικού καναλιού και δημιουργούν αίσθημα πληρώτητας στον πρωκτό και τάσης προς αφόδευση. Πόνος είναι επίσης δυνατό να εμφανιστεί σε θρομβωμένες αιμορροίδες, αυτό συμβαίνει όμως πολύ συχνότερα στις εξωτερικές αιμορροΐδες. Η αιμορραγία από τις αιμορροΐδες παρ ότι διαλλείπουσα, είναι δυνατό να προκαλέσει αναιμία.
Πάντοτε η αιμορραγία δια του πρωκτού θα πρέπει να διερευνάται με κολονοσκόπηση και να μην αποδίδεται η οποιαδήποτε αιμορραγίαεξαρχής σε αιμορροϊδοπάθεια.
Θεραπεία
Ανεξάρτητα από τις επεμβατικές μεθόδους στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω όλοι οι ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια θα πρέπει να τηρούν ορισμένα γενικά μέτρα τα οποία είναι:
- Αποφυγή τροφών οι οποίες προκαλούν δυσκοιλιότητα (π.χ τυρί, μπανάνα)
- Κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες οι οποίες προάγουν την εντερική λειτουργία (φρούτα, λαχανικά)
- Κατανάλωση πολλών υγρών
- Χρήση σκευασμάτων τα οποία μαλακώνουν τα κόπρανα όπως παραφινέλαιο
- Καθημερινή σωματική άσκηση
Επεμβατικές θεραπείες
Αφαίρεση θρόμβων από αιμορροϊδικό όζο
Σε περιπτώσεις οξείας θρόμβωσης κάποιου αιμορροϊδικού όζου προκαλείται έντονος πόνος και θα πρέπει να αφαιρεθούν οι θρόμβοι από την αιμορροίδα ώστε να ανακουφιστεί ο ασθενής. Αυτή η διαδικασία διενεργείται με τοπική αναισθησία και είναι δυνατό να γίνει στο ιατρείο.
Περίδεση με ελαστικό δακτύλιο
Πρόκειται για μέθοδο η οποία μπορεί θεωρητικά να εφαρμοσθεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις εσωτερικών αιμορροϊδων και κατά την οποία η βάση της αιμορροΪδας επιδένεται με έναν ελαστικό δακτύλιο με αποτέλεσμα μετά περίπου 7-10 ημέρες η αιμορροϊδα να εκπίπτει.
Σκληροθεραπεία
Εφαρμόζεται σε αιμορροϊδες πρώτου και δεύτερου βαθμού οι οποίες αιμορραγούν συχνά. Πρόκειται για έγχυση σκληρυντικής ουσίας στην βάση της αιμορροϊδας ώστε να σταματήσει η συχνή αιμορραγία και η πρόπτωση.
Αιμορροϊδεκτομή
Πρόκειται για την κλασσικότερη χειρουργική μέθοδο με τα καλύτερα αποτελέσματα, η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε αιμορροϊδες κάθε βαθμού και εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις αποτυχίας άλλων μεθόδων. Κατά την μέθοδο αυτή αφαιρούνται χειρουργικά οι αιμορροϊδικοί όζοι οι οποίοι πάσχουν.
Αιμορροϊδοπηξία (Longo)
Κατά την μέθοδο αυτή διενεργείται καθήλωση των αιμορροΪδικών όζων στο έντερο ώστε να μην προπίπτουν ενώ ταυτόχρονα διακόπτεται η αιμάτωση τους ώστε να μην φουσκώνουν. Εφαρμόζεται κυρίως σε δεύτερου και τρίτου βαθμού αιμορροϊδοπάθεια. Σε περίπτωση υποτροπής μετά από αυτήν την επέμβαση, εφαρμόζεται η κλασσική αιμορροϊδεκτομή.
Πηγή: http://blog.nowdoctor.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.