Ψυχωτική κατάθλιψη: Τα συμπτώματα και η αντιμετώπισή της

Τι είναι και πώς εκδηλώνεται η ψυχωτική κατάθλιψη;

Η ψυχωτική κατάθλιψη είναι ένας υπότυπος της μείζονος κατάθλιψης που εμφανίζεται και με συμπτώματα ψύχωσης, όπως οι παραληρητικές ιδέες (ψευδείς πίστεις) ή/και οι ψευδαισθήσεις

Ο ασθενής μπορεί να πιστεύει ότι είναι κακός άνθρωπος, ότι του αξίζει να τιμωρηθεί, να πεθάνει, ότι οι σκέψεις δεν είναι δικές του, ότι οι άλλοι μπορούν να ακούσουν το περιεχόμενό τους κ.λπ. Βλέπει επίσης πράγματα ή ακούει φωνές που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν (ακούει λ.χ. μία φωνή να του λέει ότι «ο Θεός θα σε τιμωρήσει που είσαι ανάξιος και αμαρτωλός»). Αν αναγνωρίσει ότι οι σκέψεις και τα βιώματά του δεν είναι αληθινά, νιώθει άγχος και ντροπή.

Η καταθλιπτική διάθεση, το υψηλό άγχος, η διέγερση και η ευερεθιστικότητα όπως και το αίσθημα αναξιότητας και ενοχής είναι χαρακτηριστικά. Η πίστη ότι ο κόσμος γύρω του τού δημιουργεί υψηλές προσδοκίες και δυσκολίες, καθώς και η έλλειψη ελπίδας για το μέλλον, είναι πτυχές της ψυχωτικής κατάθλιψης.

Ακολουθούν έλλειψη ευχαρίστησης, αδυναμία συγκέντρωσης, αναποφασιστικότητα και συγκεχυμένη μνήμη καθώς και συχνές ευχές θανάτου που μπορεί να οδηγήσουν κάποιους ασθενείς σε πραγματικές απόπειρες αυτοκτονίας. Ο ασθενής χάνει επίσης τον ύπνο του, την όρεξή του για φαγητό και το σεξουαλικό του ενδιαφέρον, ενώ νιώθει έντονη κόπωση και σταδιακά απομονώνεται από τον κόσμο καταλήγοντας να παραμελεί τον εαυτό του.

Ποια είναι τα αίτια της ψυχωτικής κατάθλιψης και ποιες οι ενδεδειγμένες θεραπείες;

Ενας στους πέντε ασθενείς με κατάθλιψη μπορεί να εκδηλώσει και ψυχωσικά συμπτώματα στην πορεία της νόσου του. Οι ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης ή ψυχωσικής διαταραχής είναι πιθανότερο να νοσήσουν.

Ως εκλυτικοί παράγοντες λειτουργούν σημαντικά βιώματα ζωής, όπως οι πραγματικές και συμβολικές απώλειες (χωρισμός, διαζύγιο, αρρώστια, αποχωρισμοί, θάνατος) που καθηλώνουν το ευάλωτο άτομο σε μια κατάσταση ενοχής, ευθύνης ή συγκαλυμμένου θυμού και παρεμποδίζουν τη δυνατότητα προσαρμογής του στη ζωή του.

Σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες είναι οι χρόνιες αρνητικές, καταθλιπτικές στάσεις και πεποιθήσεις απέναντι στον εαυτό, τη ζωή, το παρελθόν, το μέλλον και τον κόσμο, καθώς και η χαμηλή αυτοεκτίμηση (λ.χ. «αν δεν πετυχαίνω πάντα, τότε δεν αξίζω» ή «όταν κάτι δεν πάει καλά, τότε μόνο εγώ φταίω»).

Η άμεση επίσκεψη σε ψυχίατρο και η έγκαιρη φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά φάρμακα σε συνδυασμό με μια ολοκληρωμένη ψυχοθεραπευτική παρέμβαση αποτελούν την ενδεδειγμένη θεραπευτική λύση.


Πηγή: http://www.boro.gr