Γονείς: Πότε να ανησυχήσετε για τα "κρεατάκια" του παιδιού σας

Παλιά τα φουσκωμένα «κρεατάκια» έδειχναν τον δρόμο για το χειρουργείο. Σήμερα τα δεδομένα είναι διαφορετικοί και οι γιατροί είναι επιφυλακτικοί. Ας δούμε πότε η αλλαγή στο σχήμα των αδενοειδών εκβλαστήσεων, όπως λέγονται τα γνωστά μας «κρεατάκια» είναι ανησυχητική και πρέπει να μας οδηγήσει στον παιδίατρο ολοταχώς.

Τι είναι οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις «κρεατάκια»;

Βρίσκονται πίσω από το φάρυγγα και τη μύτη. Μπορούμε να τα δούμε με τη βοήθεια ενός οδοντιατρικού καθρέφτη. Αν οι αμυγδαλές ή τα κρεατάκια παρουσιάσουν κάποια διόγκωση, μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά στην αναπνοή και την κατάποση.



Πώς θα καταλάβω αν τα «κρεατάκια» του παιδιού είναι διογκωμένα;

Εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο στην προηγούμενη περίπτωση. Αν ωστόσο το παιδί παραπονιέται ότι η μύτη του είναι μπουκωμένη, ότι δεν μπορεί να μυρίσει καλά ή παρατηρήσουμε ότι αναπνέει περισσότερο από το στόμα παρά από τη μύτη. Ωστόσο υπάρχει η περίπτωση να μην υπάρξει κανένα παράπονο από το παιδί, παρά τα διογκωμένα «κρεατάκια».

Πότε πρέπει να ανησυχώ;
Αν τα παραπάνω συμπτώματα εμφανίζονται αραιά, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αν ωστόσο παρατηρήσουμε κάτι από τα παρακάτω, καλό είναι να απευθυνθούμε στον παιδίατρό μας.
· Αν το παιδί ροχαλίζει καθώς κοιμάται ή παρατηρήσουμε ότι η αναπνοή του διακόπτεται για ελάχιστο χρόνο στη διάρκεια της νύχτας.
· Αν η φωνή του ακούγεται ένρινη και η μύτη του είναι σαν βουλωμένη.
· Αν το παιδί αναπνέει περισσότερο από το στόμα παρά από τη μύτη.
· Αν κατά τη διάρκεια της μέρας η αναπνοή του παιδιού συνοδεύεται από έντονο ήχο.
· Αν το παιδί είναι συνεχώς κουρασμένο, έχει λίγο ύπνο και κακής ποιότητας και αντιμετωπίζει προβλήματα στην αναπνοή.



Υπάρχει θεραπεία;
Συνήθως η διόγκωση στα «κρεατάκια» υποχωρεί από μόνη της, οπότε αρχικά ο γιατρός θα μας συστήσει υπομονή και παρακολούθηση (εξάλλου κάποιες φορές αυτή η διόγκωση οφείλεται σε αλλεργία). Αν ωστόσο, τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ενδέχεται να μας συστήσει θεραπεία με αντιβίωση ή χειρουργική αντιμετώπιση.

«Στο παρελθόν η αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων ήταν ο πιο κοινός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Σήμερα, ωστόσο, οι γιατροί καταφεύγουν σε αυτή τη λύση όλο και πιο αραιά και είναι πολύ επιφυλακτικοί σε μια τέτοια θεραπευτική επιλογή. Αν το παιδί, λόγω της διόγκωσης δεν μπορεί να πάρει αέρα, δεν μπορεί να καταπιεί οπότε αρχίζει και χάνει σημαντικό βάρος ή η φωνή του βγαίνει με δυσκολία και παραμορφωμένη, ο γιατρός πιθανότητα να επιλέξει αυτή τη λύση».

Πηγή: http://www.boro.gr