Πώς να έχετε καλή σχέση με τον δάσκαλο του παιδιού σας

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να έχει το παιδάκι σας μια επιτυχημένη σχολική χρονιά είναι να εξασφαλίσετε μια καλή επικοινωνία με το δάσκαλό του. Η σταθερή επαφή μαζί του θα σας βοηθήσει να αναλάβετε ενεργό ρόλο στην εκπαίδευση του και να παρακολουθείτε στενά την πρόοδό του. Ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα, είναι σίγουρο πως θα το καταφέρετε.

1. Γνωριμία με δάσκαλο. Φροντίστε ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς να τον γνωρίσετε. Συστηθείτε, ενημερώστε τον για το παιδί σας και ακούστε τις πρώτες του εντυπώσεις για εκείνο.

2. Τακτικές συναντήσεις. Προσπαθείτε να μη λείπετε από τις καθιερωμένες συναντήσεις γονιών και δασκάλων που οργανώνονται από τo σχολείo, καθώς και από τις μέρες που παραδίδονται οι έλεγχοι.

3. Ένθερμη προσέγγιση. Ξεκινήστε με θετική διάθεση την επικοινωνία σας, για να χτίσετε μια πιο ειλικρινή σχέση μαζί του.

4. Αποδοχή διαφορετικής γνώμης. Δε θα συμφωνείτε πάντα με τις απόψεις του δασκάλου. Ακούστε τί έχει να σας πει και σε περίπτωση που διαφωνείτε παραμείνετε ήρεμη και προσπαθήστε να το κουβεντιάσετε.

5. Ενεργή συμμετοχή. Αν ο δάσκαλος εντοπίσει κάποιο πρόβλημα, ρωτήστε τον πώς μπορείτε να βοηθήσετε από το σπίτι. Φροντίστε να έχετε κοινό τρόπο αντιμετώπισης της δεδομένης κατάστασης, για να φτάσετε ευκολότερα στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

6. Ανταλλαγή στοιχείων. Αφήστε τους διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς όλη τη χρονιά. Εκφράστε την επιθυμία σας να επικοινωνείτε μαζί του και τηλεφωνικώς αν προκύψει οποιοδήποτε θέμα.

Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές του σχολείου είναι οι ειδικοί για την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων, αυτοί που στα χέρια τους βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους, η παιδεία τους και η προετοιμασία τους για το μέλλον. Ωστόσο, κανένας δε γνωρίζει περισσότερα για ένα παιδί απο τον ίδιο το γονέα του. Οι μαθητές αποδίδουν και λειτουργούν καλύτερα σε όλα τα επίπεδα όταν γονείς και εκπαιδευτικοί δρουν μαζί, σαν συνεργάτες. Σε κάποιες περιπτώσεις, σ’ αυτή τη συνεργασία συμμετέχουν επίσης οι γιατροί και/ή οι ειδικοί ψυχικής υγείας.

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι μια νέα ευκαιρία για να αρχίσει ο διάλογος γονέα – εκπαιδευτικού. Για να ξεκινήσει αυτός ο διάλογος, υπάρχουν κάποια πράγματα που οι γονείς θα πρέπει ή θα βοηθήσει να μοιραστούν με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών τους. Η συνεργασία και το «μοίρασμα» αυτών των πληροφοριών για το παιδί θα βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να κατανοήσει τα στοιχεία της προσωπικότητας και τις ανάγκες του παιδιού και ν’ άρχίσει έτσι μια δημιουργικη συνεργασία με τους γονείς σε όφελος πάντα του παιδιού.

Τι πρέπει λοιπόν να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός για το παιδί σας:

1. Θέματα υγείας: Τα χρόνια προβλήματα υγείας πρέπει οπωσδήποτε να γνωστοποιούνται στο σχολείο. Αν το παιδί έχει σακχαρώδη διαβήτη, ‘άσθμα, αλλεργίες και λαμβάνει ή χρειαστεί κατάλληλη αγωγή θα πρέπει να μπορεί να υποστηριχθεί ανάλογα. Η γνώση των προβλημάτων υγείας του παιδιού απο τους εκαπιδευτικούς στο σχολείο αποτελεί θέμα ασφάλειας και πρώτη προτεραιότητα.

2. Χρόνιες καταστάσεις που σχετίζονται με τη μάθηση: Είναι βοηθητικό για το παιδί να γνωστοποιούνται στον εκπαιδευτικό οι χρόνιες καταστάσεις που επηρεάζουν τη μάθηση, όπως η Διαταραχή Ελλειμματικης Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ο Αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας, η ήπια Νοητικη Υστέρηση, η Δυσλεξία, οι Μαθησιακες Δυσκολίες. Οι καταστάσεις αυτές επηρεάζουν τη μαθησιακή απόδοση, τη συμπεριφορα αλλά και τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.

3. Οικογενειακές καταστάσεις που δρουν στρεσσογόνα στο παιδι: Η ενημέρωση των εκπαιδευτικών για πρόσφατες μεγάλες αλλαγές στην οικογενειακή δομή και κατάσταση, όπως ο θάνατος μέλους της οικογένειας, ή το διαζύγιο, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά όχι μόνο στην κατανόηση συμπεριφορών του παιδιού αλλά και στην ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών να παρατηρήσουν ενδεχόμενες αλλαγές στα παιδιά που δεν γινονται αντιληπτές στο περιβάλλον του σπιτιού. Ακόμα και αν το παιδί φαίνεται να έχει προσαρμοστεί καλά στις νέες συνθήκες, οι πληροφορίες απο το σχολείο μπορεί να αναδείξουν στοιχεία που χρειάζονται παρέμβαση.

4. Προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθήματος ή στοιχεία της προσωπικότητας: Κάποια συναισθηματικά ή συμπεριφορικά προβλήματα του παιδιού, όπως το άγχος, οι κοινωνικές δυσκολίες, η επιθετικότητα και άλλα, όταν υπάρχουν, είναι πιθανό να εμφανιστούν αργά ή γρήγορα στο σχολικό περιβάλλον. Είναι χρήσιμο, αν οι γονεις γνωριζουν ή έχουν ενδείξεις απο τις μικρότερες σχολικές τάξεις ή το οικογενειακό περιβάλλον οτι το παιδί τους έχει κάπου τέτοιου τύπου δυσκολίες, να ενημερώνουν το σχολείο για αυτό.

5. Δυνατά και αδύναμα σημεία: Κάποιοι μαθητές μπορεί να είναι καλύτεροι σε έναν μαθησιακό τομέα (όπως η γλώσσα) και λιγότερο καλοί σε εναν άλλο (όπως τα μαθηματικά). Το να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός τις πληροφορίες αυτές απο την αρχή μπορει να τον βοηθήσει επενδύοντας τον αντίστοιχο χρόνο εκεί που χρειάζεται περισσότερο.

6. Τρόποι μάθησης & συνήθειες μελέτης: Η μάθηση δε συμβαίνει μόνο στο χώρο του σχολείου ούτε επιτυγχάνεται μόνο μέσα απο την παράδοση ενός μαθήματος. Ο γονέας μπορεί να έχει ήδη παρατηρήσει και να γνωρίζει ποιος είναι ο καλύτετρος τρόπος εκμάθησης για το παιδί του, για παράδειγμα, μπορεί να χρειάζεται αρκετές επεξηγήσεις ή να μαθαίνει καλύτερα μέσα απο βιωματικές καταστάσεις. Οι συνήθειες μελέτης, ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρώσει τις εργασίες του και να οργανωθεί στο σπίτι, μπορούν επισης να είναι βοηθητικές στην επικοινωνία γονέα – εκπαιδευτικού.

7. Ειδικά ενδιαφέροντα: Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπυ των παιδιών μπορεί να βοηθήσουν στο να αναπτυχθούν διασυνδέσεις μεταξύ των παιδιών στην τάξη ή να λειτουργήσουν ως κίνητρο για την επίτευξη των στόχων τους και είναι χρήσιμο επίσης να τα πληροφορηθούν οι εκπαιδευτικοί

Πηγή: http://www.boro.gr