Απειλή από τον σακχαρώδη διαβήτη

Έχει προσβάλει το 6% του ενήλικου πληθυσμού στον πλανήτη.
Σήμερα υπολογίζεται ότι 230 εκατομμύρια άτομα έχουν διαβήτη, περίπου το 6% του ενήλικου πληθυσμού του πλανήτη. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει τα 350 εκατομμύρια τα επόμενα 20 χρόνια, καθιστώντας έτσι την πάθηση αυτή μία από τις μεγαλύτερες πανδημίες του 21ου αιώνα.

Τι είναι-Τύπου διαβήτη

Ο διαβήτης είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού των τροφών, με χαρακτηριστικό του την εμφάνιση υψηλών επιπέδων σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα, τα οποία μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.

Τα άτομα με διαβήτη παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα σακχάρου, λόγω της μερικής ή ολικής έλλειψης της ινσουλίνης στον οργανισμό τους.

Από τις διαφορετικές μορφές με τις οποίες εμφανίζεται ο διαβήτης, συχνότερα απαντώνται δύο: ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2.

Στο διαβήτη τύπου 2 το πάγκρεας παράγει ανεπαρκείς ποσότητες ινσουλίνης με αποτέλεσμα αυτή να ασκεί μειωμένη δράση στα μυϊκά και ηπατικά κύτταρα.

Στο διαβήτη τύπου 1 ο οργανισμός δεν παράγει καθόλου ινσουλίνη.

Γιατί προσβάλει ολοένα και περισσότερους

Στους παράγοντες που συμβάλλουν στην αυξανόμενη συχνότητα του διαβήτη περιλαμβάνονται:

-Η αύξηση του πληθυσμού.
-Η γήρανση του πληθυσμού λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης.
-Η βελτίωση των διαγνωστικών εξετάσεων, που οδηγούν σε αύξηση του ποσοστού διάγνωσης του διαβήτη.
-Η αστυφιλία και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, που οδηγούν σε αύξηση της παχυσαρκίας και περιορισμό της σωματικής δραστηριότητας.

Η εξάπλωση του διαβήτη επιβαρύνει τις δαπάνες για την υγεία σε όλον τον κόσμο. Από χώρα σε χώρα το άμεσο υγειονομικό κόστος του διαβήτη κυμαίνεται από 2,5% έως 15% του ετήσιου προϋπολογισμού για την υγεία, ανάλογα με τη συχνότητα του διαβήτη και το πόσο προηγμένες είναι οι διαθέσιμες θεραπείες. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους απαιτείται η λήψη άμεσων μέτρων.

Οι συνέπειές του

Οι κίνδυνοι για την υγεία και οι επιπλοκές του διαβήτη ευθύνονται για σημαντικό ποσοστό του κοινωνικού και οικονομικού κόστους της νόσου.

Ο διαβήτης είναι μια σοβαρή κατάσταση, που οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές εάν δε διαγνωστεί νωρίς και εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.

Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στα μάτια, στους νεφρούς, στα νεύρα και στα αιμοφόρα αγγεία, με συνηθέστερες συνέπειες την απώλεια της όρασης, τον ακρωτηριασμό και τη νεφρική ανεπάρκεια, χωρίς να υπολογίζουμε τη μείωση που επιφέρει στο προσδόκιμο επιβίωσης.

Τα συμπτώματά του

Ο διαβήτης προκαλεί αύξηση των επιπέδων σακχάρου, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε συμπτώματα όπως:

-Υπερβολική δίψα
-Συχνή διούρηση
-Κόπωση
-Θολή όραση
-Αδικαιολόγητη απώλεια βάρους

Τι πρέπει να γνωρίζετε

Στο διαβήτη τύπου 1 τα συμπτώματα είναι συνήθως οξέα, κάνοντας τη διάγνωση εύκολη, ενώ στο διαβήτη τύπου 2 τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια και η διάγνωση δύσκολη.

Το 50% περίπου των ατόμων με διαβήτη τύπου 1 διαγιγνώσκονται πριν από την ηλικία των 18 ετών. Τα άτομα πρέπει να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης σε καθημερινή βάση.

Τα περιστατικά του διαβήτη τύπου 1 αυξάνονται με σχετικά σταθερό ρυθμό. Σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι 5 εκατομμύρια άτομα έχουν διαβήτη τύπου 1.

Ο διαβήτης τύπου 2 αποτελεί το 85% έως 95% των περιστατικών και εξαπλώνεται με γεωμετρική πρόοδο, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 συχνά έχουν υψηλά επίπεδα λιπιδίων (χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων) στο αίμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, η οποία ευθύνεται για το 80% των θανάτων.

Τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 είναι παρόμοια με αυτά του τύπου 1, όμως συνήθως είναι ήπια και εμφανίζονται προοδευτικά, με συνέπεια να καθυστερεί σημαντικά η διάγνωση της νόσου. Όταν όμως ο διαβήτης παραμένει αδιάγνωστος, γίνεται συχνά αντιληπτός εξαιτίας της εμφάνισης των επιπλοκών του.

Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι περισσότερο από το 1/3 των ατόμων με διαβήτη δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από τη νόσο. Σε άλλες χώρες του κόσμου, όμως, το αντίστοιχο ποσοστό μπορεί να φτάνει το 70%.

Αντιμετώπιση

Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 συνήθως κατορθώνουν να ελέγξουν την κατάστασή τους ασκούμενα περισσότερο και προσέχοντας τη διατροφή τους.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, αρχίζει η θεραπεία με δισκία από το στόμα, όταν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα δεν μπορούν να ρυθμιστούν μόνο με τον υγιεινό τρόπο διαβίωσης.

Όταν τα δισκία δεν επαρκούν πλέον για τη ρύθμιση της γλυκόζης, η θεραπεία εκλογής είναι η χορήγηση ινσουλίνης είτε με ταυτόχρονη λήψη δισκίων, είτε χωρίς.


Πηγή: http://www.belife.gr