Δυστονία. Τι είναι και πώς εμφανίζεται;

Μία από τι σπανιότερες και συγχρόνως σοβαρότερες ασθένειες του μυϊκού συστήματος είναι η δυστονία. Τα συμπτώματά της κάνουν την εμφάνισή τους δυσκολεύοντας την καθημερινότητά μας, ενώ στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις μπορεί και να καθηλώσει τους πάσχοντες στην αναπηρική καρέκλα.

Τι είναι η δυστονία;

Η δυστονία είναι μια κινητική διαταραχή κατά την οποία οι μύες ενός ατόμου συσπώνται ανεξέλεγκτα. Η συστολή προκαλεί την πληγείσα περιοχή του σώματος να στρίψει χωρίς τη θέλησή του, με αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή φυσιολογικές στάσεις του σώματος. Η δυστονία μπορεί να επηρεάσει ένα μυ, μια ομάδα μυών ή ολόκληρο το σώμα. Αφορά περίπου το 1% του πληθυσμού και οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό από ό, τι οι άνδρες.

Ποια είναι τα συμπτώματα της δυστονίας;

Τα συμπτώματα της δυστονίας κυμαίνονται από πολύ ήπια έως σοβαρά. Ορισμένα πρώιμα συμπτώματα περιλαμβάνουν: το να περπατάει κανείς σέρνοντας το πόδι του, οι κράμπες στα πόδια, τα ακούσια γυρίσματα του λαιμού και οι δυσκολίες στην ομιλία. Το άγχος ή η κόπωση κάνουν τα συμπτώματα να επιδεινώνονται. Επίσης, τα άτομα με δυστονία συχνά παραπονιούνται για πόνο και εξάντληση λόγω των συνεχών συσπάσεις των μυών.

Στην παιδική ηλικία, τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως πρώτα στο πόδι ή το χέρι. Αλλά στη συνέχεια γρήγορα προχωρούν στο υπόλοιπο σώμα. Μετά την εφηβεία, όμως, ο ρυθμός εξέλιξης της πάθησης τείνει να επιβραδύνεται. Όταν η δυστονία εμφανίζεται στην πρώιμη ενήλικη ζωή, αρχίζει συνήθως στο άνω μέρος του σώματος και υπάρχει αργή εξέλιξη των συμπτωμάτων.

Τι προκαλεί δυστονία;

Οι περισσότερες περιπτώσεις δυστονίας δεν έχουν συγκεκριμένη αιτία. Η δυστονία φαίνεται να σχετίζεται με ένα πρόβλημα στα βασικά γάγγλια. Αυτή είναι η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την έναρξη των συσπάσεων των μυών. Το πρόβλημα αφορά τον τρόπο που τα νευρικά κύτταρα επικοινωνούν.

Η επίκτητη δυστονία προκαλείται επίσης από βλάβη στα βασικά γάγγλια που θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα: τραύματος στον εγκέφαλο, χτυπήματος, όγκου, στέρησης οξυγόνου, λοίμωξης, παρενέργειας φαρμάκων και δηλητηρίασης από μονοξείδιο του μολύβδου ή του άνθρακα.

Η ιδιοπαθής ή πρωτοπαθής δυστονία συχνά κληρονομείται από τον γονέα. Μερικοί φορείς της διαταραχής δεν αναπτύσσουν ποτέ οι ίδιοι δυστονία, ενώ τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας.

Πώς αντιμετωπίζεται η δυστονία;

Υπάρχουν πολλές επιλογές για τη θεραπεία της δυστονίας. Ο γιατρός σας θα καθορίσει την πορεία της θεραπείας σας με βάση το είδος της δυστονίας και τη σοβαρότητά της.

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την τοξίνη Botox ή Xeomin που εγχέεται στην πληγείσα περιοχή αναστέλλοντας τη δράση της ακετυλοχολίνης, της χημικής ουσίας που παράγει τις συσπάσεις των μυών. Η ένεση πρέπει να επαναλαμβάνεται περίπου κάθε τρεις μήνες.

Όταν η δυστονία έχει ως αποτέλεσμα ένα άτομο να αποκτήσει ειδικές ανάγκες, διέγερση του εγκεφάλου είναι ο μόνο τρόπος αντιμετώπισης. Ένα ηλεκτρόδιο εμφυτεύεται, δηλαδή, μέσα σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και στη συνέχεια συνδέεται με μία μπαταρία που εμφυτεύεται στο στήθος. Το ηλεκτρόδιο μεταδίδει ηλεκτρικούς παλμούς που δημιουργούνται από τον διεγέρτη προς την περιοχή του εγκεφάλου για να μειώσει τις μυϊκές συστολές.

Τα φάρμακα που συνίστανται για την αντιμετώπιση της δυστονίας είναι τα εξής: λεβοντόπα, υδροχλωρική προκυκλιδίνης, διαζεπάμη, lorazepam, clonazepam, baclofen.

Πηγή: http://boro.gr