Αλλεργικό παιδί και σχολείο

Συμβουλές για την ασφάλεια του μαθητή.
Μήπως το παιδί σας παρουσιάζει πόνο στο στομάχι, φούσκωμα στα χείλη, ερυθρότητα στα μάτια, δύσπνοια, διάρροια, εμετό και άλλα συμπτώματα μετά την κατανάλωση είτε οστρακοειδών όπως γαρίδας, είτε ξηρών καρπών όπως φιστικιών, γάλακτος, ψαριού, αυγού ή σιτηρούχων προϊόντων;

Αν η απάντηση είναι θετική, τότε το ανοσοποιητικό του σύστημα, λανθασμένα, επιτίθεται σε κάποιο από αυτά τα τρόφιμα και προκαλεί διάφορες αλλεργικές αντιδράσεις. Δυστυχώς, κατατάσσεται στο 6 με 8% των παιδιών που παρουσιάζουν κάποιας μορφής τροφική αλλεργία.

Το σημαντικότερο είναι να προληφθεί στα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας ο κίνδυνος τον αλλεργικών αντιδράσεων και κυρίως της αναφυλαξίας. Η αναφυλαξία αποτελεί την πιο επικίνδυνη αλλεργική αντίδραση και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο μοιραίο αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το σχολείο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά περιβάλλοντα όπου ελλοχεύουν κίνδυνοι για τα αλλεργικά παιδιά. Το παιδί περνά την μισή μέρα του εκεί, γι’ αυτό υπάρχουν κάποια βήματα που πρέπει να ακολουθούνται από το προσωπικό του, με απόλυτη πειθαρχία για την ασφάλεια του.

Σύμφωνα με το σύλλογο αλλεργιολόγων Ελλάδος, τα παιδιά και το προσωπικό του σχολείου πρέπει να είναι επαρκώς ενημερωμένα για το πρόβλημα της αλλεργίας του παιδιού, ώστε να προλάβουν τις αρνητικές αλλεργικές αντιδράσεις μετά την κατανάλωση του αλλεργιογόνου συστατικού. Η εκπαίδευση του παιδιού μπορεί να περιλαμβάνει τη γνώση για το ποιες είναι ύποπτες και απαγορευμένες τροφές, το πώς μπορεί να αποφεύγει την έκθεσή του σε αλλεργιογόνα συστατικά, τα συμπτώματα της αλλεργικής αντίδρασης και το πώς μπορεί να διαβάζει τις ετικέτες τροφίμων.

Το σχολείο πρέπει να είναι ενημερωμένο σχετικά με την αλλεργία του παιδιού, ώστε εάν υπάρξουν κλινικά σημεία και συμπτώματα δάσκαλοι και σχολικοί γιατροί να δράσουν αμέσως. Επίσης, το προσωπικό θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο με φάρμακα για τυχόν σοβαρή αλλεργική αντίδραση και να γνωρίζει τον τρόπο χορήγησής τους. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συνεχής εκπαίδευση όλου του προσωπικού κυρίως για το θέμα της αναφυλαξίας.

Το κυλικείο είναι καλό να παρέχει τρόφιμα κατάλληλα για αλλεργικούς, ώστε να μπορούν να προμηθεύονται αυτά τα παιδιά κάτι να φάνε και στο σχολείο. Σε γενικές γραμμές, αυτό ελλοχεύει τον κίνδυνο διασταυρούμενης μόλυνσης, αφού οι συνθήκες όπου φτιάχνονται τα διάφορα σνακ στο κυλικείο δεν είναι και οι καταλληλότερες για ένα παιδί που πάσχει από τροφική αλλεργία.

Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να μην ανταλλάζουν τα σκεύη και τα δοχεία τους με τους συνομήλικους τους.
Η άσκηση, λόγω του υπεραερισμού των πνευμόνων, μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση στο παιδί. Οι γονείς και οι δάσκαλοι οφείλουν να χορηγούν την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και να μην επιβάλλουν εξαντλητική άσκηση στο παιδί.

Το σχολείο είναι υποχρεωμένο να έχει πάντα έναν ιατρικό φάκελο για κάθε μαθητή. Πρέπει να τον ελέγχει, ώστε να κατατάσσει διακριτικά σε ομάδα τα αλλεργικά παιδιά με εξειδικευμένο δάσκαλο, νοσοκόμα, υπεύθυνο τροφής και σύμβουλο. Η πρόληψη και η αντιμετώπιση από ειδικούς αποτελεί μέγιστη ευθύνη για το σχολείο.

Πρέπει να υπάρχει στο σχολείο σχέδιο δράσης πριν συμβεί η αλλεργική αντίδραση, ώστε να προληφθεί το χειρότερο σενάριο.

Η συνεχής ετοιμότητα, εκπαίδευση και επίβλεψη γιατρού, δασκάλου, γονιών είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί σωστά το πρόγραμμα πρόληψης.

Τα σχολικά λεωφορεία πρέπει να μην περιέχουν τρόφιμα προς κατανάλωση. Όλοι οι οδηγοί πρέπει να γνωρίζουν τις βασικές αρχές της αντιμετώπισης τυχόν αλλεργικής κρίσης ώστε να δράσουν άμεσα σε τυχόν συμβάν.

Η απομόνωση του παιδιού και η διάκρισή του του δεν συστήνονται. Επίσης, η απομάκρυνση όλων των τροφών που προκαλούν αλλεργία πάλι δεν αποτελεί καλή τακτική. Αυτό που είναι αναγκαίο, είναι η συνεχής επίβλεψη του παιδιού από ειδικούς και η προσπάθεια να γίνει ο ίδιος επιβλέπων του εαυτού του.


Πηγή: http://www.mednutrition.gr