Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Εκτυπώσεις ανθρώπινων κυττάρων;

Αν σας αρέσει αυτή η ανάρτηση, διαδώστε την.

Οι 3D-εκτυπωμένοι ανθρώπινοι ιστοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για δοκιμές διαφόρων φαρμάκων, ή για τη δημιουργία οργάνων που απαιτούνται σε χειρουργικές επεμβάσεις και μεταμοσχεύσεις.

Προφανώς, ο καινοτόμος εκτυπωτής χρησιμοποιεί εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα σαν μελάνι, και λειτουργεί αναγκάζοντας αυτά τα κύτταρα να σχηματίσουν ομοιόμορφα μεγέθη σταγονιδίων, με τα οποία οι επιστήμονες μπορούν να σχηματίσουν διάφορους τύπους ιστών.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα ή βλαστοκύτταρα (hESCs, για συντομία) μπορούν να μεγαλώσουν και να γίνουν (ανεξάρτητα από το είδος τους), ότι ακριβώς επιθυμούν οι ερευνητές.

Όπως δημοσιεύτηκε στο Scientific American, εκείνοι που επιθυμούν να υποχρεώσουν τα hESCs να εξελιχθούν σε έναν ορισμένο τύπο κυττάρων χρειάζεται μόνο να τα τοποθετήσουν σε ένα περιβάλλον όπου τα κύτταρα εκτίθενται στα βιολογικά ερεθίσματα που χρειάζονται για να ακολουθήσουν το δρόμο της ανάπτυξης που έχει καθοριστεί για αυτά.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο 3D εκτυπωτής που χρησιμοποιείται από τους ερευνητές είχε μεγάλη επιτυχία όσον αφορά την εκτύπωση ομοιόμορφου μεγέθους σταγονιδίων των κυττάρων. Επιπλέον, τα κύτταρα ήταν λίγο πολύ ζωντανά αφού διατήρησαν την ικανότητά τους να “συνομιλούν” σε διαφορετικούς τύπους κυττάρων.

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, ο εκτυπωτής χρησιμοποιεί δύο βιο-διανεμητές μελάνης: η μία που αποτελείται από βλαστικά κύτταρα που επιτρέπει να υπάρχουν σε ένα πλούσιο και θρεπτικό περιβάλλον, και ένας που παρέχει ένα απλό και μέτριο περιβάλλον.

Μόλις ο εκτυπωτής αρχίζει διανομή αυτών των δύο στρωμάτων μελάνης, τα σταγονίδια αρχίζουν να σχηματίζονται. Το ενδιαφέρον είναι ότι, περίπου το 95% των κυττάρων που έχουν εκτυπωθεί με αυτόν τον τρόπο ήταν ακόμα πολύ ζωντανά 24 ώρες μετά το πείραμα, και 3 ημέρες αργότερα το ποσοστό είναι ακόμα αρκετά υψηλό αφού φτάνει το 86% . “Η οικοδόμηση ολόκληρων οργάνων είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος, αλλά μπορεί να είναι αρκετά μακριά από το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα,” αναφέρει ο Utkan Demirci της Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου του Harvard University Medical School and Brigham and Women’s Hospital. Ένας λεπτομερής απολογισμός αυτής της μελέτης δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό της Biofabrication της 5 Φεβρουαρίου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.