Η εκγύμναση των μυών βοηθά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Είναι πλέον γνωστό τόσο στους ειδικούς ιατρούς αλλά και στο πλατύ κοινό πως οι μυς της πυέλου επηρεάζονται από την κύηση και τον τοκετό.
Ο τοκετός και όχι η κύηση αυτή καθεαυτή είναι υπεύθυνος για τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στους μυς που αποτελούν το μυικό πυελικό τοίχωμα. Η εκλεκτική καισαρική τομή είναι η λύση για τις ασθενείς που φοβούνται τις τυχόν συνέπειες ενός φυσιολογικού η υποβοηθούμενου τοκετού.
Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτού του φαινομένου. Αυτοί μπορεί να είναι γενετικοί, ανατομικοί, να έχουν να κάνουν με κάποια πρόσφατη η παλαιότερη νόσο ή φαρμακευτική αγωγή, τον τρόπο ζωής και φυσικά με το μαιευτικό ιστορικό της ασθενούς.
Η χαλάρωση των συγκεκριμένων μυών έχει σαν αποτέλεσμα την πρόπτωση της μήτρας, του κόλπου ή των κολπικών τοιχωμάτων και την ακράτεια των ούρων.
Αν εξασκήσουμε τους μυς αυτούς τότε τους δυναμώνουμε. Έτσι, ακόμα και στην περίπτωση που έχουν υποστεί μερική βλάβη μπορούμε να επανακτήσουμε τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης και να αντιμετωπίσουμε σε μεγάλο βαθμό την ακράτεια των ούρων.
Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η εκγύμναση των μυών της πυέλου. Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι γυναίκες για να βελτιώσουν τους μυς αυτούς; Αν οι μύες αυτοί είναι υγιείς τότε στηρίζουν καλά την ουροδόχο κύστη, τη μήτρα και ακόμα την τελική μοίρα του εντέρου.
Υπάρχουν τρεις βασικές ασκήσεις.
Ας φανταστούμε ότι θέλουμε να ουρήσουμε αλλά προσπαθούμε να κρατηθούμε για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν μιμηθούμε το «σφίξιμο» αυτό χωρίς όμως να έχουμε την ανάγκη να τρέξουμε στο αποχωρητήριο τότε ουσιαστικά εξασκούμε τους μύες που ελέγχουν και συγκρατούν την ουροδόχο κύστη.
Το ίδιο ισχύει και για την αφόδευση. Μία εικονική κατάσταση ανάγκης όπου πρέπει να αναστείλουμε το αίσθημα της επείγουσας αφόδευσης μας βοηθά να καταλάβουμε ότι οι μύες που πρέπει να συσπασθούν είναι αυτοί γύρω από τον πρωκτό.
Η τρίτη άσκηση είναι ένας συνδυασμός των δύο προηγούμενων. Σ' αυτήν προσπαθούμε να πετύχουμε σύσπαση τόσο των μυών γύρω από την ουρήθρα, όσο και αυτών γύρω από τον πρωκτό.
Απαιτούνται περίπου 3 μήνες μέχρι να δούμε αποτελέσματα, γι' αυτό και πρέπει να υπάρχει πραγματικά θέληση για επιτυχία.
Πηγή: http://www.iatronet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.