Μ. Κυπραίος: Ζω στον απέραντο κόσμο της σιωπής

Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος δεν ακούει. Ίσως να ακούσει σε 6 μήνες. Και δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς μπαστούνι, γιατί η χειροβομβίδα κρότου - λάμψης που του έριξαν τα ΜΑΤ στις 15 Ιουνίου 2011 διατάραξε την ισορροπία στον λαβύρινθο του εγκεφάλου.

"Δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως πως είμαι ανάπηρος. Ακόμη κι αν το ήθελα. Είναι ένα στίγμα, που θα κουβαλάω μαζί μου έως τον θάνατό μου. Πάντα το ακουστικό, οι μεταλλικοί ήχοι, το σημάδι της τομής στο κρανίο, το μπαστούνι μου, θα μού το θυμίζουν, αλλά το σημαντικότερο: ποιοι και γιατί το έκαναν", λέει στην "Αυγή" της Κυριακής.


Γ. Δημαράς, Αλ. Τσίπρας: Να του απονεμηθεί σύνταξη

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία ο Μ. Κυπραίος θα απολάμβανε της κρατικής μέριμνας - πιθανόν η πολιτεία να του ζητούσε και συγγνώμη για όσα του προκάλεσε. Αλλά εδώ είναι Ελλάδα. Ο Μ. Κυπραίος αφήνεται να ξεχαστεί από τη συλλογική μνήμη. Να ζήσει μόνος τον Γολγοθά του. Ο αστυνομικός που του πέταξε την χειροβομβίδα παραμένει άγνωστος, συνεχίζει την καριέρα του - ίσως να του δώσουν προαγωγή.

Αφού λοιπόν κυβέρνηση και κράτος δεν υπάρχουν για τον Μ. Κυπραίο, ας υπάρξει η κοινωνία. Ο Γιάννης Δημαράς και ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσαν από κοινού ερώτηση προς τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη (ένας τίτλος υπουργείου που θα το βλέπει ο Μ. Κυπραίος και θα γελά πικρά…), Εργασίας και Υγείας, ζητώντας να απαγορευθεί η χρήση χειροβομβίδων κρότου - λάμψης κατά διαδηλωτών. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών και ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρουν το θέμα στην ολομέλεια της Βουλής, απαιτώντας απόδοση ευθυνών, να αναλάβει η πολιτεία τα τεράστια έξοδα νοσηλείας και θεραπείας και να του απονεμηθεί αναπηρική σύνταξη.

Ο ίδιος ο Μ. Κυπραίος δεν κρύβει ότι η κατάστασή του "είναι δυστυχώς πολύ κακή. Αρκετά δύσκολη". "Προσπαθώ να αντιμετωπίσω και τα καθημερινά μου προβλήματα, εκτός από αυτά που προέκυψαν από την αναπηρία. Μέχρι τις 15 Ιουνίου ζούσα ως φυσιολογικός εργαζόμενος και άνθρωπος. Τώρα όλα έχουν γκρεμιστεί. Οι λογαριασμοί τρέχουν, τα έξοδα, είμαι άνεργος και δεν έχω καμία πηγή εσόδων. Στα 43 χρόνια μου, ούτε να πάω στο περίπτερο να πάρω τσιγάρα δεν μπορώ", λέει στην "Αυγή" της Κυριακής και προσθέτει: "Έτσι, μέσα σε αυτό τον απέραντο κόσμο της σιωπής, τον πόνο της επέμβασης και την αδυναμία βάδισης, της νέας σκληρής καθημερινότητας όπου κάποιοι αποφάσισαν να με οδηγήσουν, έχω και το άγχος του αύριο. Καταλαβαίνετε τι συζητάμε πως αντιμετώπισα, αντιμετωπίζω και έχω να αντιμετωπίσω".

Σε 6 μήνες ίσως ακούω μεταλλικούς ήχους
Για να επανακτήσει βασικές ανθρώπινες ικανότητες, όπως η ακοή και η κίνηση, ο Μ. Κυπραίος υποβάλλεται, και θα συνεχίσει να υποβάλλεται, σε συνεχείς, δύσκολες επεμβάσεις. "Έγινε περίπου πριν από 15 ημέρες επέμβαση κοχλιακού εμφυτεύματος στο δεξί μου αυτί από τον καθηγητή κ. Αριστείδη Σισμάνη στο 'Ιπποκράτειο'. Μια επέμβαση αρκετά επώδυνη. Πέρα από τον πόνο στην ψυχή και την αναπηρία μου, έχω να αντιμετωπίσω και τον πόνο στο σώμα. Οι γιατροί ευελπιστούν πως σε διάστημα έξι περίπου μηνών θα ακούω από το δεξί μου αυτί. Το 'ακούω' βέβαια είναι κάτι σχετικό. Μεταλλικούς ήχους θα λαμβάνω και κάποιες από τις συχνότητες. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξανακούσω όπως πριν. Θα μπει το εξωτερικό ακουστικό με μια βεντούζα στο κρανίο για να στέλνει ηχητικά κύματα στο εσωτερικό μικρόφωνο που μου έχει εμφυτευτεί και από εκεί με είκοσι καλώδια στο ακουστικό νεύρο. Παράλληλα έχω να αντιμετωπίσω και το πρόβλημα της βάδισης. Δεν μπορώ να περπατήσω λόγω βλάβης στον λαβύρινθο και περπατάω με μπαστούνι. Γίνεται και γι’ αυτό ειδική θεραπεία για να δημιουργηθεί νέο δίκτυο ισορροπίας στον εγκέφαλο".

Ποιο κράτος; Ούτε μια συγγνώμη
Ο Μ. Κυπραίος είναι θύμα στον "πόλεμο" του ρεπορτάζ, ένα είδος δημοσιογραφίας που δεν ανθεί στην Ελλάδα. Είναι το είδος της δημοσιογραφίας που φέρνει τον δημοσιογράφο δίπλα στον διαδηλωτή και απέναντι από τις δυνάμεις τάξεως και καταστολής - όχι να κρύβεται πίσω από τις ασπίδες τους.

Ίσως γι’ αυτό γνώρισε από το κράτος αυτή τη συμπεριφορά - μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. "Κράτος είπατε; Ποιο κράτος; Ούτε μια συγγνώμη. Ή μάλλον είπε μια ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου τρεις εβδομάδες μετά το συμβάν στην τηλεοπτική εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, μετά το 'πυρ ομαδόν' που δέχθηκε τόσο από τον συνάδελφό μας όσο και από τους παριστάμενους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Ο κ. Χρήστος Παπουτσής όμως ή ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λευτέρης Οικονόμου, τίποτα. Είδαμε στη Βουλή μαζί με τον δικηγόρο μου τον κ. Σωτήρη Κοντονάσιο τον υπουργό Επικρατείας κ. Ηλία Μόσιαλο, πήραμε κάποιες υποσχέσεις αλλά μέχρι τώρα τίποτα", τονίζει ο Μ. Κυπραίος συμπληρώνοντας: "Αλλά κάποιοι θεωρούν πως το να ζητήσεις συγνώμη είναι εξευτελιστικό. Κι όμως είναι το αντίθετο. Ειδικά στην πολιτική. Δείχνει το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αλλά η εξουσία, όταν ασκείται με τρόπο λανθασμένο, κάνει τον 'άνθρωπο, διάβολο'".

Συμπαράσταση από πολίτες, ΕΣΗΕΑ, ΕΔΟΕΑΠ

Δεν είναι πως έχει ανάγκη τη συγγνώμη του κράτους. "Κάθομαι και αναλογίζομαι πολλές φορές μέσα σε αυτές τις ώρες της ατέλειωτης σιωπής, πως το 'συγγνώμη' και το 'κουράγιο', το έχω πάρει ήδη από τους συμπολίτες μας. Το έχω πάρει από την ίδια τη Δημοκρατία. Και αυτό με παρηγορεί", σημειώνει ο Μ. Κυπραίος.

Άλλωστε έχει και τη συγκινητική, όπως την χαρακτηρίζει, συμπαράσταση των συναδέλφων του: "Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, στον χαλασμό, ανακάλυψα πως έχω και μια δεύτερη οικογένεια. Και η ΕΣΗΕΑ και ο ΕΔΟΕΑΠ μου έχουν σταθεί επίσης δίπλα μου από την πρώτη στιγμή. Χωρίς τη βοήθειά τους τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο άσχημα. Βέβαια, τα 'παρατράγουδα' πάντα υπάρχουν, αλλά ποιος ασχολείται με 'μια μαραμένη μαργαρίτα που δεν αντέχει τον ήλιο μέσα σ’ ένα λιβάδι';".

Επανερχόμαστε στη στάση της οργανωμένης πολιτείας. Τον ρωτάμε αν έχει εικόνα πού βρίσκεται η αστυνομική έρευνα. "Από ό,τι έχω μάθει, κάνει ΕΔΕ η ΕΛ.ΑΣ. Τώρα, ποια τα αποτελέσματα δεν το γνωρίζω. Αν θέλουν, ας τα δημοσιοποιήσουν εκείνοι. Αν και δεν νομίζω πως θα έχουν ακόμη καταλήξει κάπου, μιας και το ζυμάρι για να πλαστείσκλαβωμένου λαού μας -και σας παρακαλώ μη βάλετε εισαγωγικά γιατί είμαστε σκλαβωμένοι- και ο νοών νοείτω".

Αυτό που περιμένει πάντως ο Μ. Κυπραίος δεν είναι η τιμωρία, είναι η απόδοση δικαιοσύνης: "Εύχομαι η δημοκρατία και οι νόμοι, το δίκαιο και ορθό εν ολίγοις, να νικήσουν. Και πιστεύω πως θα νικήσουν. Γιατί όσοι παραβιάζουν τη δημοκρατία και το Σύνταγμα πρέπει να τιμωρούνται. Όχι από εκδίκηση. Η δημοκρατία δεν εκδικείται. Προστατεύει. Και σας υπενθυμίζω, πως ακόμη και οι ιδρυτές της -οι αρχαίοι Αθηναίοι- όταν κάποιοι ξεπερνούσαν τα όρια των νόμων, αντιμετώπιζαν ή τον εξοστρακισμό ή το βάραθρο…".

Πηγή: http://www.avgi.gr