Το τετράπτυχο της επιτυχίας
Η οσφυαλγία, όπως κοινώς ονομάζεται ο πόνος στη μέση και είναι μια ομαδοποίηση πολλών δυσλειτουργιών στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, είναι πια ένα κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για τη χώρα μας.
Κοινωνικό, γιατί η έρευνα δείχνει ότι 8 στους 10 ενήλικες θα εμφανίσουν οσφυαλγία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Οικονομικό, γιατί κάθε χρόνο σπαταλάται από τα συστήματα υγείας το ισοδύναμο των 50 δισ. δολαρίων (στις ΗΠΑ αυτό το ποσό) σε εξετάσεις, αναρρωτικές άδειες, φάρμακα, θεραπείες και χειρουργεία. Αυτό το ποσό διπλασιάζεται αν βάλουμε στην εξίσωση το σπονδυλικό πόνο γενικά (αυχενικό σύνδρομο και ραχιαλγία), όπως και τον πόνο στη λεκάνη (ιερολαγονίτιδα) και αφορά διπλάσιο πληθυσμό από τους ασθενείς με καρδιακή νόσο και καρκίνο μαζί!
Η στατιστική λέει ότι το ένα τρίτο των ενηλίκων πάνω από 18 ετών πηγαίνει σε επαγγελματίες υγείας λόγω οσφυαλγίας. Μεγάλο ποσοστό είναι γυναίκες, λόγω ιδιαιτερότητας στην ανατομία της λεκάνης, εγκυμοσύνης, μεγαλώματος παιδιών και δουλειών στο σπίτι (41% των γυναικών εμφανίζουν οσφυαλγία χρόνια).
Τα νούμερα αυτά, μαζί με τον καθιστικό τρόπο ζωής, έχουν βάλει μια βόμβα στα θεμέλια των ασφαλιστικών ταμείων, γιατί σε γενικές γραμμές η αντιμετώπιση μέχρι σήμερα του προβλήματος ήταν συμπτωματολογική. Ακόμη και μετά το χειρουργείο, που αντιμετωπίζει μηχανικά το πρόβλημα, αν δεν αλλάξει ο τρόπος ζωής του ασθενή και η εργονομία της καθημερινότητάς του και της εργασίας του, η υποτροπή παραμονεύει.
Το τετράπτυχο της επιτυχίας της αντιμετώπισης του μυοσκελετικού προβλήματος είναι:
1. Διάγνωση (ποια είναι η πηγή του πόνου).
2. Θεραπεία (μηχανική θεραπεία, αφού το πρόβλημα είναι πρώτα μηχανικό).
3. Σταθεροποίηση (ειδικό ασκησιολόγιο για τους σταθεροποιητικούς μυς της σπονδυλικής στήλης).
4. Εργονομία (ανάλυση των φορτίων που δέχεται στην καθημερινότητα η οσφυϊκή μοίρα).
Οπως είπαμε, η θεραπεία πρέπει να είναι πρώτα μηχανική και να στοχεύει στην άρση του μηχανικού προβλήματος, είτε αυτό είναι κήλη είτε άλλη δομή της οσφυϊκής μοίρας (π.χ. σπονδυλική άρθρωση). Ο γιατρός, εκτός από το ιστορικό και τις εξετάσεις, πρέπει να μάθει και τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς και αν ασκείται και με ποιο τρόπο (πολλές ασκήσεις έχουν στροφή και κάμψη της μέσης, κάτι που αυξάνει τα φορτία στο δίσκο κατά 400%!).
Επίσης, πρέπει να γίνει κατανοητό αν υπάρχει αστάθεια στην οσφυϊκή μοίρα (περιπτώσεις σπονδυλολίσθησης και σπονδυλόλυσης) και να αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Η έκταση της αστάθειας πρέπει να εκτιμηθεί και η προσέγγιση να είναι πολύ προσεκτική, γιατί αυτές οι περιπτώσεις πολλές φορές συνδυάζονται με στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Σε γενικές γραμμές σήμερα η τεχνολογία, με τα άλματα που έχει κάνει στον τομέα της ιατρικής, και η έρευνα μας δίνουν αρκετά όπλα στον πόλεμο κατά της οσφυαλγίας.
Η αποσυμπίεση του δίσκου (μοντέρνα χειροθεραπευτική) και η σταθεροποίηση με ειδικές ασκήσεις υπό την επίβλεψη ειδικού καταπολεμούν το αίτιο και όχι το σύμπτωμα και έχουν βοηθήσει χιλιάδες ασθενείς να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους, πολλές φορές και μετά από ένα αποτυχημένο χειρουργείο.
Η οσφυαλγία, όπως κοινώς ονομάζεται ο πόνος στη μέση και είναι μια ομαδοποίηση πολλών δυσλειτουργιών στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, είναι πια ένα κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα για τη χώρα μας.
Κοινωνικό, γιατί η έρευνα δείχνει ότι 8 στους 10 ενήλικες θα εμφανίσουν οσφυαλγία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Οικονομικό, γιατί κάθε χρόνο σπαταλάται από τα συστήματα υγείας το ισοδύναμο των 50 δισ. δολαρίων (στις ΗΠΑ αυτό το ποσό) σε εξετάσεις, αναρρωτικές άδειες, φάρμακα, θεραπείες και χειρουργεία. Αυτό το ποσό διπλασιάζεται αν βάλουμε στην εξίσωση το σπονδυλικό πόνο γενικά (αυχενικό σύνδρομο και ραχιαλγία), όπως και τον πόνο στη λεκάνη (ιερολαγονίτιδα) και αφορά διπλάσιο πληθυσμό από τους ασθενείς με καρδιακή νόσο και καρκίνο μαζί!
Η στατιστική λέει ότι το ένα τρίτο των ενηλίκων πάνω από 18 ετών πηγαίνει σε επαγγελματίες υγείας λόγω οσφυαλγίας. Μεγάλο ποσοστό είναι γυναίκες, λόγω ιδιαιτερότητας στην ανατομία της λεκάνης, εγκυμοσύνης, μεγαλώματος παιδιών και δουλειών στο σπίτι (41% των γυναικών εμφανίζουν οσφυαλγία χρόνια).
Τα νούμερα αυτά, μαζί με τον καθιστικό τρόπο ζωής, έχουν βάλει μια βόμβα στα θεμέλια των ασφαλιστικών ταμείων, γιατί σε γενικές γραμμές η αντιμετώπιση μέχρι σήμερα του προβλήματος ήταν συμπτωματολογική. Ακόμη και μετά το χειρουργείο, που αντιμετωπίζει μηχανικά το πρόβλημα, αν δεν αλλάξει ο τρόπος ζωής του ασθενή και η εργονομία της καθημερινότητάς του και της εργασίας του, η υποτροπή παραμονεύει.
Το τετράπτυχο της επιτυχίας της αντιμετώπισης του μυοσκελετικού προβλήματος είναι:
1. Διάγνωση (ποια είναι η πηγή του πόνου).
2. Θεραπεία (μηχανική θεραπεία, αφού το πρόβλημα είναι πρώτα μηχανικό).
3. Σταθεροποίηση (ειδικό ασκησιολόγιο για τους σταθεροποιητικούς μυς της σπονδυλικής στήλης).
4. Εργονομία (ανάλυση των φορτίων που δέχεται στην καθημερινότητα η οσφυϊκή μοίρα).
Οπως είπαμε, η θεραπεία πρέπει να είναι πρώτα μηχανική και να στοχεύει στην άρση του μηχανικού προβλήματος, είτε αυτό είναι κήλη είτε άλλη δομή της οσφυϊκής μοίρας (π.χ. σπονδυλική άρθρωση). Ο γιατρός, εκτός από το ιστορικό και τις εξετάσεις, πρέπει να μάθει και τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς και αν ασκείται και με ποιο τρόπο (πολλές ασκήσεις έχουν στροφή και κάμψη της μέσης, κάτι που αυξάνει τα φορτία στο δίσκο κατά 400%!).
Επίσης, πρέπει να γίνει κατανοητό αν υπάρχει αστάθεια στην οσφυϊκή μοίρα (περιπτώσεις σπονδυλολίσθησης και σπονδυλόλυσης) και να αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Η έκταση της αστάθειας πρέπει να εκτιμηθεί και η προσέγγιση να είναι πολύ προσεκτική, γιατί αυτές οι περιπτώσεις πολλές φορές συνδυάζονται με στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Σε γενικές γραμμές σήμερα η τεχνολογία, με τα άλματα που έχει κάνει στον τομέα της ιατρικής, και η έρευνα μας δίνουν αρκετά όπλα στον πόλεμο κατά της οσφυαλγίας.
Η αποσυμπίεση του δίσκου (μοντέρνα χειροθεραπευτική) και η σταθεροποίηση με ειδικές ασκήσεις υπό την επίβλεψη ειδικού καταπολεμούν το αίτιο και όχι το σύμπτωμα και έχουν βοηθήσει χιλιάδες ασθενείς να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους, πολλές φορές και μετά από ένα αποτυχημένο χειρουργείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.