Είμαι ανάπηρος ή έχω 67% αναπηρία... τι δικαιούμαι;;;

Το διάβασα κάπου και είπα να το βάλω και εδώ... αφού απάντησα κι εκεί, ώστε να μείνει και να διαβάζεται.. 
Ειλικρινά αυτό το "Είμαι ανάπηρος ή έχω 67% αναπηρία... τι δικαιούμαι;", το έχω ακούσει δεκάδες φορές. Δεν με προβλημάτισε Ποτέ, το ποιος, το πως και το γιατί με ρωτούσε και με ρωτάει. Με προβληματίζουν όμως άσχημα και έντονα τέτοιες απόψεις σαν την ακόλουθη. Με στεναχωρούν πιο πολύ είναι σωστό να πω. Ας δούμε όμως τι γράφει και πως απαντώ. (Σημειώνω ότι αναφορές σε ονόματα σβήνονται για λόγους ευνόητους. Επίσης όσοι θέλουν, μπορούν να σχολιάσουν εδώ κάτω από το θέμα στο blog γι' αυτό και μπαίνει στις συζητήσεις.)

Πόσο καιρό έχω να ανοιξω θεμα; απ τον καιρό του Νώε...; anyway ασχετο...Παρατηρώ όχι μονο τωρα τελευταία αλλά όλα τα χρονια που συμμετέχω στο φόρουμ ότι ενα μεγάλο ποσοστό αυτων που συστήνονται, στο πρώτο τους μήνυμα γράφουν "μου δώσαν ποσοστό 67%, τί δικαιούμαι;" Δε βλέπω κανένα προβληματισμό ως προς την αναπηρία τους που κι αυτο ειναι η ουσια, σπάνια γραφει καποιος τα προβληματα που του προκαλεί η αναπηρία του, ωστε να βρει λύσεις ή να συζητήσει με αλλους με το ίδιο πρόβλημα. Καποιοι βλέπουν την απόφαση της υγειονομικής επιτροπής σαν πτυχίο, σα να μπηκαν στο δημόσιο ή δε ξερω κι εγω τι και ρωτάνε τι δικαιώματα έχουν μ αυτό το χαρτι. Τα λεω ολα αυτά γιατι βλεπω καθημερινα (οχι εδω μεσα) οτι ενα παρα πολυ μεγαλο ποσοστο ανθρωπων εχουν αυτό το "πολυπόθητο" 67% και (με) ρωτάνε με αγωνία να μάθουν τί κερδίζουν. Δε ξερω για σας αλλα εγω δεν εχω διάθεση να βοηθήσω κάποιον που βλέπει έτσι την "αναπηρία" του. Αν άκουγα-διάβαζα ότι έχω αυτή την αναπηρία που μου δημιουργησε αυτό το πρακτικό πρόβλημα, μπορώ να πάρω κάποια βοήθεια απ το κράτος; και να μου πει και για πρακτικους λογους το ποσοστό του και το ταμείο του, πολύ ευχαρίστως θα βοηθούσα να βρεθει λύση.Σιγουρα ενα μεγαλο ποσοστό από αυτους δεν έχουν καν αναπηρία, αλλιώς εδω μέσα τουλάχιστον, που υπάρχει προσωπική επαφή, θα υπήρχαν απορίες σχετικές με τη πάθησή τους

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω δεν ξέρω με όλα αυτά που γράφεις;;


Τι περίμενες ας πούμε να σου πει (ή να μας πει) ένας ΑμεΑ; Να μπει σε ένα ΚΕΠ (σημ. εργάζεται εκεί αυτός που γράφει τα πιο πάνω) και να πει τι; Το ακόλουθο ας πούμε;
Πολίτης προς Υπάλληλο: Δεσποινίς;;; Μήπως ξέρετε κανέναν γιατρό να με θεραπεύσει; 
Στα ΚΕΠ και λογικό είναι πάει κάποιος για να μάθει είτε δικαιώματα είτε παροχές. Στο ταμείο του ή στα νοσοκομεία θα πάει για θεραπεία και για γιατρούς ώστε να γίνει καλά.
Άντε και πάμε και σε αυτό που διαβάζεις. Ας πούμε εδώ. Λες!!, λέω λεςςς, να μην έχει πάει αυτός που γράφει και ρωτά εδώ πχ μέλος τάδε: έχω αυτό το πρόβλημα και μου βγάλανε αυτό το ποσοστό τι δικαιούμαι; Εδώ ή και οπουδήποτε αλλού σαφώς και προσπαθεί να μάθει όσα δεν ξέρει. 


Τι θες να κάνει ένας συνήθως ανήμπορος άνθρωπος που γράφει πέντε αράδες και λέει: "Έχω πρόβλημα... τι δικαιούμαι;", όταν κανένας τριγύρω του από αυτό το κράτος δεν νοιάζεται αν έχει κάποια θέση να τον πληροφορήσει. Πόσες δεκάδες φορές βλέπουμε ξαφνιασμένα πρόσωπα αν τους πούμε.. φίλε δικαιούσαι και αυτό και είναι σαν να τους λες πως η Γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο και όχι το ανάποδο.


Πάσχουμε από πληροφόρηση. Το λέω, Το φωνάζω και προσπαθώ με τον τρόπο μου να το λύσω. 


Εμένα με τρομοκρατεί και με θλίβει ένα άτομο με αναπηρία και σε θέση ενημέρωσης να βλέπει έτσι αυτό το θέμα. Να θέλει να κατακρίνει και "να μην βοηθά και ενημερώνει" έναν άνθρωπο με παρόμοια προβλήματα με τον ίδιο του τον εαυτό, γιατί βλέπει στα μάτια του τον άλλον να θεωρεί "πτυχίο" την αναπηρία του. Θα σε κατακρίνω λοιπόν και για έναν ακόμα λόγο. Γιατί χωρίς να ξέρεις τον άλλο, χωρίς να τον ζεις και να τον γνωρίζεις πραγματικά και ως άνθρωπο αλλά και ως ταλαιπωρημένο από την όποια αρρώστιά του, εσύ τον βλέπεις λες και πανηγυρίζει με αυτό που έχει και κοιτάει πως να κονομήσει και κάτι.


Όταν γίνεται μια διάγνωση ή εμφανίζεται ένα πρόβλημα σε κάποιον, κανείς από εμάς που τον διαβάζουμε ή τον ακούμε καιρό μετά δεν ξέρουμε τι πέρασε και τι περνά. Τι βίωσε ρε παιδί μου, σε θεραπείες, σε χειρουργεία, σε αποκαταστάσεις που ακόμα ίσως δεν τέλειωσαν και βασανίζεται.


Περνά ο καθένας έναν δικό του Γολγοθά μέσα από την κάθε ασθένεια που έχει και ζητά το απλούστατο ίσως για τα μάτια κάθε λογικού ανθρώπου. Ενημέρωση... Ενημέρωση για το τι δικαιούται. Είτε το κάνει ταπεινά, είτε το κάνει με παντιέρα. Δεν μπορώ να κατακρίνω κανέναν που βρίσκεται σε μια τέτοια θέση. 


Θα κατακρίνω αυτόν που εύκολα βλέπει στο πρόσωπό τους έναν απατεώνα (όπως λένε και οι δημοσιογράφοι "μαϊμού ανάπηρο") που θέλει να κερδίσει πολλά ενώ δεν έχει κανέναν πρόβλημα υγείας, επειδή δεν ρωτά τον κάθε "άσχετο" για το πρόβλημα υγείας του και τον ρωτά είτε ως ενημερωτή  είτε ως συμπάσχοντα τα δικαιώματά του. Ο καθένας με την ειδικότητά του. Άλλα κάνει ο γιατρός και άλλα όσοι θέλουν να βοηθήσουν.


Θα κατακρίνω τέλος, μόνον αυτόν που δεν έχει πραγματικό πρόβλημα και με πλαστό τρόπο παλεύει να περάσει, όσα οι άλλοι δικαιούνται, να τα καρπωθεί κι αυτός. Το έχω δει και το έχω ζήσει σε επιτροπές. Μην νομίζετε πως τους εξαπατούν πάντα. Τους βρίσκουν και μόλις κλείσει η πόρτα και βγουν έξω από την επιτροπή γελάνε με τον απατεωνάκο που πάλεψε να τους ξεγελάσει...


Τέλος να πω και ένα τελευταίο. Ο κάθε αμεα, πέρα από την εμφάνιση - ανακάλυψη, αλλά και επίσης την διάγνωση και την αποδοχή, της όποιας αναπηρίας του, έχει και το πρόβλημα της απειρίας του πέρα από το τι ζωή θα ζει μετά από αυτό, και το τι δικαιούται από οπουδήποτε. 


Αν βάλουμε ένα λιθαράκι ενημέρωσης όλοι, ώστε κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει ούτε ένας γύρω μας που να του λείπει και να την έχει ανάγκη.

Νότης