Μόλις ένας στους πεντακόσιους Ελληνες αναπήρους συμετέχει σε προγράμματα Δια Βίου Μάθησης

Σχεδιασμό για αύξηση του χαμηλού ποσοστού ζητά με επερώτησή του ο Μίμης Ανδρουλάκης

Ο μέσος όρος των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα που μετέχουν στα προγράμματα Διά Βίου Μάθησης, υπολλείπεται σημαντικά του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το ελληνικό ποσοστό είναι 0,2% έναντι 3,4% του μέσου ευρωπαϊκού (στοιχεία Eurostat).

Η συντριπτική υστέρηση έχει επανειλλημμένα καταγγελθεί από αναπηρικούς φορείς. Το όλο θέμα της συντριπτικής υστέρησης επαναφέρει με ερώτησή του προς την υπουργό παιδείας ο κυβερνητικός βουλευτής Μίμης Ανδρουλάκης, χαρακτηρίζοντας ως “απαραιτήτως αναγκαία την ύπαρξη ειδικής μέριμνας για άτομα με αναπηρία ιδιαίτερα στο θέμα της Διά Βίου Μάθησης”.

Επισημαίνουμε ότι το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό συμμετοχής ΑμεΑ στα προγράμματα Δια Βίου μάθησης συνδέεται άμεσα τόσο με το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής τους στην εκπαιδευτική διαδικασία (η σχολική διαρροή αγγίζει το 90%) όσο και με το υψηλό ποσοστό αποκλεισμού τους (στα επίπεδα του 84%) από την αγορά εργασίας. Η αλυσίδα των αποκλεισμών είναι ενιαία, οι όψεις του αποκλεισμού είναι αλληλένδετες.

Η ρίζα του προβλήματος αποτυπώνεται στην επερώτηση Ανδρουλάκη στην οποία μεταξύ άλλων επισημαίνεται ότι :

1)  Ολα τα συστήματα ένταξης των ΑμεΑ – σε εκπαίδευση, εργασία, αθλητισμό, πολιτισμό, ψυχαγωγία κ.λ.π. – στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται από θεμελιώδεις ατέλειες και αδυναμίες.

2)  Ειδικότερα σε ότι αφορά τον αποκλεισμό από την εκπαίδευση, αυτός οφείλεται στην δραματική έλλειψη υποδομών , ειδικών προγραμμάτων και εκπαιδευτών.

Με άλλα λόγια, ο αποκλεισμός των ΑμεΑ από την Διά Βίου Μάθηση είναι συνειδητή πολιτική επιλογή και όχι προσωπική αδυναμία! Το πνεύμα της επερώτησης Ανδρουλάκη είναι οτι η άνοδος του ποσοστού συμμετοχής των ΑμεΑ στην Δια Βίου Μάθηση μπορεί να συμβάλλει στην άρση των ευρύτερων αποκλεισμών που βιώνουν. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται “η ενίσχυση της Δια Βίου Μάθησης για τα άτομα με αναπηρία μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, στην αποπεριθωριοποίηση τους, στη βελτίωση των δεξιοτήτων τους και στη γενικότερη ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας. Έτσι θα μπορεί να υπάρξει υπέρβαση στερεοτύπων και να καταπολεμηθεί ο κοινωνικός ρατσισμός που σε πολλές περιπτώσεις είναι εμφανής.”

 Tα ερωτήματα που τιθενται στην υπουργό παιδείας έχουν ως εξής :

►   Με τι συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται το υπουργείο να ενισχύσει τη Δια Βίου Μάθηση για άτομα με αναπηρία, να αυξήσει τη χρηματοδότηση ειδικών προγραμμάτων, την κάλυψη διδακτικών κενών και κενών υποδομής;

►  Υπάρχει η πρόθεση εκπόνησης ολοκληρωμένου σχεδίου για τα άτομα με αναπηρία από τη στιγμή που θα εισέρχονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι τη στιγμή που να είναι έτοιμοι να ενταχθούν στο εργασιακό περιβάλλον, και που θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες τους;  

Πηγή: Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία"