Ποιες είναι οι φοβίες που σχετίζονται με το φαγητό

Τι υποστηρίζουν ψυχολόγοι βάσει ερευνών.
Φόβος, φοβία είναι το ίδιο; Έχουν την ίδια επίδραση; Ο φόβος είναι ένα θα λέγαμε εκ γενετής συναίσθημα το οποίο δρα ως προστασία για το άτομο. Αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο στο περιβάλλον και μέσω του φόβου του προστατεύεται , προφυλάσσεται. Είναι το συναίσθημα ανησυχίας εξαιτίας κινδύνου, τρόμου, δέους.

Η φοβία εν αντιθέσει είναι ένας παράλογος, επίμονος, υπερβολικός φόβος μπροστά σε μια πραγματική ή και νοερή εμφάνιση πολύ συγκεκριμένων καταστάσεων ή αντικειμένων. Είναι ένας παθολογικός αγχώδης φόβος, ο οποίος εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει νευρώδεις διαταραχές στο άτομο, με ό,τι συνεπάγεται.

Καταγεγραμμένα είναι πολλά είδη φοβίας, ένα από αυτά είναι και η φοβία που σχετίζεται με τη τροφή ή τη διαδικασία πρόσληψης της τροφής . Οι υποομάδες των τροφικών φοβιών εντάσσονται στην ευρύτερη κατηγορία των ειδικών φοβιών.

Ενδεικτικές τροφικές φοβίες

• Dipsοphobia: Ο φόβος για να πιω. Στους περισσότερους είναι συνδεδεμένη με τη κατανάλωση αλκοόλ, γιατί έχουν το φόβο του αλκοολισμού. Είναι συνδεδεμένη και με τη Methyphobia και τη Potophobia (που και οι δυο σημαίνουν το φόβο για το αλκοόλ , να πιω αλκοόλ ή να γίνω αλκοολικός).

• Cibophobia / sitophobia: O φόβος της τροφής. Ο φόβος του να φάω εξαιτίας των δυσάρεστων συμπτωμάτων που μπορεί να προκληθούν (ναυτία, έμετος, κοιλιακό άλγος). Συναντάται συχνότερα σε άτομα που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες ή πάσχουν από το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Σε αντίθεση με την ανορεξία υπάρχει όρεξη αλλά περιορίζεται εξαιτίας του φόβου πιθανόν εμετού ή ναυτίας.

• Phagophobia: Ο φόβος της κατάποσης (συνδεδεμένο με το αίσθημα πνιγμού). Μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό και απώλεια βάρους. Σε ήπιες περιπτώσεις το άτομο μπορεί να καταλήξει να τρώει μόνο μαλακές τροφές και υγρά. Μπορεί να προκληθεί είτε επειδή το άτομο είχε υποβληθεί σε κάποια θεραπεία (τραχειοτομή), είτε από προηγούμενη τραυματική εμπειρία (να έχει «πνιγεί» από κάποιο κομμάτι τροφής).

• Geumato phobia: O φόβος για την κατανάλωση γευμάτων, αλλά και ο φόβος της γεύσης, της διαδικασίας δηλαδή του να γεύομαι. Είτε επειδή διστάζω να πειραματιστώ με νέες τροφές, είτε επειδή δε με προδιαθέτει το χρώμα, η μορφή, η φύση της τροφής, είτε επειδή έχω συνδέσει μια παλαιότερη τραυματική μου εμπειρία (δηλητηρίαση) με κάποια τροφή, με αποτέλεσμα πολλές φορές να αποκλείω ολόκληρες ομάδες τροφών (δηλητηρίαση κάποτε από τυρί, αποκλείω όλα τα γαλακτοκομικά).

Τα συμπτώματα ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Όπως και η έντασή τους, η συχνότητά τους και οι περιβαλλοντικές συνθήκες που ενεργοποιούν τη φοβία. Όπως και να έχει, χρειάζεται η βοήθεια ειδικού, για να μπορέσει το άτομο να σπάσει τα περιοριστικά δεσμά των φοβιών του και να μπορεί κυρίως να απολαμβάνει τη τροφή του.


Πηγή: http://www.neadiatrofis.gr