Tι δείχνει το αγαπημένο σου χρώμα για το χαρακτήρα σου

Τι είναι τα χρώματα; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από φως και ενέργεια. Γι’ αυτό κάθε κύτταρο του σώματος μας είναι ευαίσθητο σ΄ αυτά. Γι’ αυτό και μπορούμε να τα νιώσουμε, όχι μόνο με τα μάτια. Οι τυφλοί μπορούν να «νιώσουν» τις δονήσεις των χρωμάτων και να ξεχωρίσουν τα χρώματα π. χ. πάνω σε μεταξωτά μαντήλια μόνο με το άγγιγμα: το μπλε τους ησυχάζει, το μωβ τους χαλαρώνει, το πορτοκαλί τους εμπνέει τη χαρά…

Όλοι αγαπάμε τα χρώματα, ακόμη κι αν η προσωπική μας χρωματική παλέτα περιορίζεται αυστηρά στις αποχρώσεις του μαύρου (που είναι πολλές!). Νιώθουμε ότι σχετιζόμαστε μαζί τους, και ότι, τα χρώματα που μας περιβάλλουν, σαν το φυσικό φως που αλλάζει με τις ώρες και τις εποχές, σαν τα χρώματα στους τοίχους του σπιτιού μας, σαν τα χρώματα των ρούχων που φοράμε, μας «μιλάνε». Με τις διαβαθμίσεις τους και τις εντάσεις τους που έχουν αμέτρητες εναλλαγές και παίζουν συνεχώς με το φως, μας παραπέμπουν σε συναισθήματα και αποκαλύπτουν κάτι από μας. Τα χρώματα επιδρούν πάνω στο σώμα και επηρεάζουν τις συμπεριφορές μας. Με τα χρώματα που επιλέγουμε, όσο κι αν δεν το φανταζόμαστε, μεταφέρουμε μηνύματα. Δεν αποκαλύπτουμε μόνο το γούστο στην εξωτερική μας εμφάνιση αλλά κάτι από τον εσωτερικό μας κόσμο. Δεν επιλέγουμε ποτέ ένα χρώμα τυχαία.

Αγαπάτε το κόκκινο; Είναι αδιαμφισβήτητα ένα χρώμα πολύ δυνατό και είναι συνώνυμο με την ευτυχία, την αγάπη, την λαμπρότητα. Αυτά ακριβώς θέλετε να μεταδώσετε στους άλλους για σας όταν το επιλέγετε. Επειδή ακριβώς είναι χρώμα που τραβάει και μαγνητίζει το βλέμμα, δεν χρησιμοποιείται εύκολα από ανθρώπους εσωστρεφείς και συνεσταλμένους. Ίσως σας αρέσει να προκαλείτε, είτε απλώς τονίζοντας με μια κόκκινη πινελιά την εκρηκτική πλευρά της προσωπικότητας σας, είτε σοκάροντας με μια πανδαισία κόκκινου χρώματος. Σίγουρα δεν σας αρέσει να μένετε στην αφάνεια, αν σκεφτεί κανείς ότι το κόκκινο είναι το πιο «εμπορικό», ίσως και το πιο «προκλητικό» χρώμα. Οι Κινέζοι το συνδέουν με το στοιχείο της φωτιάς και θεωρείται το χρώμα της ζωτικής ενέργειας του «κι» και μάλλον, όποιος αγαπάει το κόκκινο έχει μέσα του πολύ απ’ αυτά τα δύο.

Ένα τόσο δυνατό χρώμα δεν θα μπορούσε παρά να προκαλεί αντιφατικά συναισθήματα: είναι το χρώμα που «ανοίγει πόρτες», που ελκύει, προσκαλεί, γι’ αυτό πολλές πόρτες εισόδου στην Κίνα βάφονται παραδοσιακά κόκκινες, κι απ’ την άλλη είναι το χρώμα που λέει «στοπ», απαγορεύει, προειδοποιεί, όπως ο φωτεινός σηματοδότης που μας επιβάλλει να μην κάνουμε βήμα παρακάτω.

Το κόκκινο είναι χρώμα που δεν δέχεται συμβιβασμούς, κι όταν περιβάλλεστε με αυτό, κάτι τέτοιο αποπνέετε. Ή είναι κόκκινο ή δεν είναι, γι’ αυτό και όταν αναμειχθεί με περισσότερο μαύρο ή άσπρο, παύει απλούστατα να λέγεται κόκκινο, λέγεται αντίστοιχα μπορντώ ή ροζ και η επίδραση του πάνω μας είναι εντελώς διαφορετική. Το κόκκινο, σαν το χρώμα του αίματος, ασκούσε και ασκεί άμεση και πολύ έντονη επιρροή πάνω στους ανθρώπους μέσα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Του απέδωσαν πολλές ιδιότητες, ιδιαίτερα θεραπευτικές. Κατά το μεσαίωνα φορούσαν ένα κόκκινο ρούχο για να προστατευτούν από αρρώστιες όπως η οστρακιά και η ιλαρά, οι Γαλάτες χρησιμοποιούσαν ένα κόκκινο φανελένιο πανί για να πέσει ο πυρετός και οι Άγγλοι, ακόμη και σήμερα φοράνε στα μωρά ένα κόκκινο μεταξωτό κατά του πόνου των δοντιών που βγαίνουν.

Το πράσινο και οι αποχρώσεις του, από πολύ έντονο σαν φρέσκο ανοιξιάτικο χορτάρι μέχρι σκούρο χακί σαν φθινοπωρινή γη, είναι το χρώμα που καταρχήν μας παραπέμπει άμεσα στη φύση. Αν το πράσινο είναι το αγαπημένο σας χρώμα με κάποιο τρόπο νιώθετε να σας συνδέει βαθιά κάτι με τη φύση και τις μυστικές της τελετουργίες. Έχετε επίγνωση του χρόνου που περνάει αλλά και της αναγέννησης, αυτό ίσως που για τους Ινδουιστές συμβολίζει ο Γκανές, ο πράσινος θεός της σοφίας. Υπάρχει μέσα σας, κρυφά ή φανερά το στοιχείο της δημιουργικότητας και της φιλοδοξίας.

Όπως τα φυτά απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα απ’ την ατμόσφαιρα και το μετατρέπουν σε χλωροφύλλη δείχνοντας μια τρομερή ανθεκτικότητα και χρησιμοποιώντας την δυνατή ενέργεια του νερού, έτσι κι εσείς, οι εραστές του πράσινου, είστε άνθρωποι που με μεγάλη ενεργητικότητα παίρνετε πρακτικές αποφάσεις και κάνετε επιλογές που αφορούν την υλική πλευρά της ζωής σας.

Το πράσινο, σε αντίθεση με το κόκκινο του φωτεινού σηματοδότη, μας επιτρέπει να περάσουμε, μας αφήνει να συνεχίσουμε το δρόμο μας. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Το πράσινο, χρώμα ψυχρό μεν, γεμάτο ζωή δε, εμπνέει ελπίδα και αισιοδοξία και καθησυχάζει τους φόβους μας. Άλλωστε για τους Μωαμεθανούς είναι το ιερό χρώμα του Προφήτη και της αιώνιας ευτυχίας που υπόσχεται στους πιστούς του.

Με την επιλογή του πράσινου δίνετε επίσης ένα μήνυμα γήινης σταθερότητας, κάτι που επιβεβαιώνεται κι από το γεγονός ότι οι Κινέζοι το συνδέουν με το στοιχείο του ξύλου, δηλαδή την μακροβιότητα και τη θετική ενέργεια.

Αν αγαπάτε το μπλε, κάνετε την πιο «ασφαλή» επιλογή χρώματος. Στην ουσία δεν αποκαλύπτετε πολλά για τον εαυτό σας, προτιμάτε την διακριτικότητα. Είναι ένα χρώμα ήσυχο και «ντροπαλό», κι αν μπορούμε να το πούμε αυτό για ένα χρώμα, είναι συντηρητικό. Μάλλον αγαπάτε τη σιγουριά, τα πράγματα που είναι γνώριμα, ασφαλή, οικεία και κάπως έτσι, εμπνέετε στους άλλους εμπιστοσύνη. Αγαπάτε το μπλε γιατί σας κάνει να ονειρεύεστε, αλλά ήσυχα και μελαγχολικά. Δεν θέλετε ούτε να βιάζετε καταστάσεις ούτε να παραβιάζετε κανόνες, αντίθετα η δύναμη σας έγκειται μάλλον στο ότι μπορείτε να εξισορροπείτε και να καθησυχάζετε.

Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι το μπλε είναι το χρώμα που περισσότερο απ’ όλα μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, αφού είναι το χρώμα του ουρανού, αυτό που ξέρουμε ότι θα δούμε κάθε μέρα αν σηκώσουμε το κεφάλι μας και κοιτάξουμε τον ουρανό, και που σε όλες τις εποχές του χρόνου, ακόμη κι αν κρύβεται πίσω από στρώματα γκρίζου και άσπρου, κάποια στιγμή θα φανερωθεί, αιώνιο και αναλλοίωτο. Είναι λοιπόν, ένα χρώμα διαχρονικό που δεν επηρεάζεται από μόδες και πρόσκαιρες τάσεις του στιλ.

Είναι χρώμα ψυχρό αλλά κατευναστικό και είναι σαν να δίνει το μήνυμα «μπορείς να βασιστείς πάνω μου», όπως βασιζόμαστε σ’ έναν καλό πατέρα που φροντίζει για την ασφάλεια μας, όπως αφηνόμαστε στα χέρια ενός καλού καπετάνιου για να μας οδηγήσει με ασφάλεια στον προορισμό μας. Άλλωστε είναι «αντρικό» χρώμα (βλέπε το γαλάζιο για τα αρσενικά μωρά) αλλά και το χρώμα της ναυτικής στολής που σίγουρα δεν παραπέμπει στη φουρτουνιασμένη θάλασσα αλλά στη σιγουριά του κυβερνήτη.

Το κίτρινο είναι το χρώμα του ήλιου που μεσουρανεί. Αν αγαπάτε το κίτρινο ίσως αγαπάτε τη δουλειά ή τουλάχιστον την εγρήγορση, τη δράση καθώς είναι χρώμα τόσο φωτεινό που αφυπνίζει και ζωντανεύει, ιδανικό για να συγκεντρώνεται κανείς στη δουλειά του. Μπορεί να θεωρηθείτε άνθρωπος χαρούμενος και ζωντανός με ροπή όμως προς την εριστικότητα και την αδιακρισία. Ας μην ξεχνάμε ότι για πολλούς είναι το χρώμα της κακίας, ίσως επειδή είναι τόσο αμείλικτα έντονο.

Αν το ροζ είναι το αγαπημένο σας, έχετε (ή θέλετε να έχετε) κάτι απ’ τη γλύκα που έχουν τα ωραία πράγματα της παιδικής ηλικίας, οι φράουλες, οι καραμέλες, τα τριαντάφυλλα. Πιθανόν να είναι αρκετά ανεπτυγμένη η θηλυκή σας πλευρά (μαμά), αυτή που μπορεί να διώξει την κακή διάθεση και να μας κάνει να νιώσουμε προστατευμένοι ή να επιλέγετε το ροζ ακριβώς επειδή έχετε ανάγκη απ’ αυτά.

Όσο για το άσπρο και το μαύρο είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος, τα δυο «αντίθετα» που αλληλοσυμπληρώνονται.

Το μαύρο συμβολίζει το απόλυτο μυστήριο, αυτό που προκαλεί λίγο φόβο αλλά και ελκύει όπως κάθετι σκοτεινό. Αν αγαπάτε το μαύρο, υποδηλώνετε ότι δεν επαφίεστε σε επιφανειακές ερμηνείες, ότι αναζητάτε το βάθος, την αθέατη πλευρά των πραγμάτων. Άλλωστε το μαύρο ήταν το αγαπημένο χρώμα των υπαρξιστών φιλοσόφων. Δηλώνετε επίσης ότι δεν φοβάστε εύκολα, ότι ρισκάρετε. Μπορεί βέβαια να είναι και θέμα βολής, μιας και όποιος φοράει μόνο μαύρα δεν έχει να σκεφτεί τι να φορέσει.

Αν το λευκό είναι το αγαπημένο σας μάλλον δεν συμβιβάζεστε εύκολα, καθώς το λευκό είναι ένα χρώμα απόλυτο. Έχετε τάσεις τελειομανίας, πώς αλλιώς μπορεί να ανταποκριθεί κανείς στην καθαρότητα και την αγνότητα που απαιτεί το λευκό; Και σίγουρα, σας αρέσει να φαίνεστε, με το λευκό δεν μπορείς να κρυφτείς εύκολα, ούτε στο σκοτάδι…

!! Πολλές φορές επιλέγουμε χρώματα με κριτήρια που δεν είναι δικά μας, π. χ. επειδή η μητέρα μας μας έλεγε συνεχώς ότι «το μπλε πάει μόνο στις ξανθές». Με τα χρώματα, των ρούχων, του σπιτιού, ακόμη και των μαλλιών και του μακιγιάζ (αν συνηθίζουμε να βαφόμαστε και να βάφουμε τα μαλλιά μας) πρέπει να πειραματιζόμαστε ώσπου να βρούμε αυτά που πραγματικά μας κολακεύουν, μας κάνουν να νιώθουμε καλά, μας «πάνε», και όχι μια για πάντα αλλά ξανά και ξανά γιατί κι εμείς αλλάζουμε συνεχώς.


Πηγή: http://www.boro.gr