Πρωτοχρονιά: Τα σωστά και τα πολύ λάθος δώρα για ένα παιδί

Η ημέρα της Πρωτοχρονιάς πλησιάζει και οι περισσότεροι έχουμε αρχίσει να ψάχνουμε δώρα για τους αγαπημένους μας. Τα παιδιά περιμένουν αυτήν τη μέρα με μεγάλη ανυπομονησία και ενθουσιασμό. Ψάχνουν το δώρο που θα ζητήσουν, κοιτούν τις βιτρίνες, συζητούν με φίλους και συγγενείς, γράφουν γράμματα στον Άγιο Βασίλη...

Παραδοσιακά, τις μέρες των γιορτών, σε πολλές χώρες του κόσμου γίνεται ανταλλαγή δώρων. Στη χώρα μας έχει επικρατήσει τα δώρα να τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης την Πρωτοχρονιά, σε άλλες χώρες τόσο ο δωρητής όσο και η μέρα μπορεί να διαφέρουν, π.χ. στην Ουγγαρία στις 6 Δεκεμβρίου ο Άγιος Νικόλας βάζει καραμέλες στις μπότες των παιδιών, στην Ιταλία στις 6 Ιανουαρίου η «Μπεφάνα», μια γριά μάγισσα, βάζει γλυκά μέσα σε κάλτσες που έχουν ετοιμάσει τα ίδια τα παιδιά ειδικά για εκείνη, στις Σκανδιναβικές χώρες στις 21 Δεκεμβρίου, ο Νίσε, ένα μικροκαμωμένο ξωτικό με πολύχρωμα ρούχα και μακριά γενειάδα φέρνει δώρα και προστατεύει τα παιδιά, στην Ισλανδία έχουν 13 Άγιους Βασίληδες!

Στη χριστιανική παράδοση οι τρεις μάγοι έφεραν δώρα στον Ιησού, χρυσό, σμύρνα και λιβάνι. Τα δώρα αυτά θεωρούνται συμβολικά, ο χρυσός ως δώρο αξίας, το λιβάνι ως δώρο για την προστασία του πνεύματος και η σμύρνα ως δώρο για την προστασία του σώματος.

Ο συμβολισμός των δώρων που κάνουμε στα παιδιά φαίνεται να έχει χαθεί στις μέρες μας. Πολλές φορές τα παιδιά απογοητεύονται και παραπονιούνται, παρά την προσπάθεια του γονιού να βρει το καταλληλότερο δώρο. Συχνά εστιάζουν στην ποσότητα και στο κόστος του δώρου και όχι στη χειρονομία και τη διάθεση για προσφορά.

Όταν θα αποφασίσουμε να κάνουμε ένα δώρο σε κάποιο παιδί θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν το κριτήριό μας είναι να δώσουμε χαρά στο παιδί ή αν απλώς προσπαθούμε να καλύψουμε συναισθηματικά κενά μέσω της απόκτησης υλικών αγαθών, πχ. «Θέλω να καταλάβει πόσο το αγαπάω», «Θέλω να μη νιώθει μειονεκτικά σε σχέση με τα άλλα παιδιά», «Θέλω να είναι χαρούμενο». Αγοράζοντας κάτι πολύ ακριβό ή μεγάλες ποσότητες αντικειμένων, πολλοί πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο ευχαριστούν περισσότερο το παιδί. Στην πραγματικότητα, όμως, δίνοντας πολλά δώρα στα παιδιά, δημιουργούμεπολλά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η έλλειψη ευγνωμοσύνης. Το παιδί μαθαίνει να αναμένει δώρασυγκεκριμένης ποσότητας ή κόστους με αποτέλεσμα να γίνεται απαιτητικό και να μην εκτιμά αυτά πουλαμβάνει. Άλλο ένα πρόβλημα που μπορεί να προκύψει είναι η ανταγωνιστικότητα. Προσπαθώντας ναδώσουμε σε ένα παιδί το μεγαλύτερο ή το πιο ακριβό δώρο, στέλνουμε ένα επικίνδυνο μήνυμα, ότι η αγάπη μετριέται με το μέγεθος ή τη γενναιοδωρία του δώρου που δίνουμε. Ακόμη ένα πρόβλημα όταν δίνουμε πολλά δώρα είναι η υπερδιέγερση. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα ότανμπορούν να απασχοληθούν με ένα αντικείμενο τη φορά. Τα πολλά παιχνίδια δεν επιτρέπουν στα παιδιά να αφοσιωθούν, να εστιάσουν και να εμπεδώσουν τα ερεθίσματα που δέχονται.

Πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα στις μέρες μας. Η οικονομική κρίση προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στο γονιό λόγω της αδυναμίας του να προσφέρει στα παιδιά του τα υλικά αγαθά που επιθυμούν. Είναι σημαντικό να απενοχοποιηθούν οι γονείς και να καταλάβουν ότι αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι αγάπη και όχι αντικείμενα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να περάσουν και στα παιδιά τους το σημαντικότερο μήνυμα των γιορτών, τη συντροφικότητα, την προσφορά και την καλοσύνη.

Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι έχει σημασία για εμάς, τι βρίσκεται κάτω από το έλατο ή ποιοι θα βρίσκονται γύρω από αυτό;


Πηγή: http://www.boro.gr