Τα πεταμένα λεφτά του Δημοσίου που πληρώνουμε όλοι εμείς

Χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πού πάνε ένα σωρό εκατομμύρια ετησίως.
Η σπατάλη είναι συνυφασμένη με την έννοια του Δημοσίου (όχι μόνο στην Ελλάδα), διότι, όπως καταλήγουν όλες οι μελέτες, το πρόβλημα δεν συνίσταται τόσο στην άσκοπη δαπάνη χρημάτων όσο στην ανυπαρξία στόχων για αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα. Στην προ-μνημονιακή Ελλάδα, η ΕΚΤ είχε υπολογίσει ότι το ελληνικό Δημόσιο ήταν κάτι σαν «μαύρο κουτί»: από τη μία πλευρά έβαζες 100 ευρώ και από την άλλη έβγαιναν μόνο... 65 ευρώ. Στο ενδιάμεσο κανείς δεν γνώριζε τι είχαν γίνει τα υπόλοιπα 35 ευρώ. Τότε, το κόστος αυτό είχε υπολογιστεί σε 18 δισ. τον χρόνο.

Όπως φαίνεται τα ίδια γίνονται και σήμερα παρά τα μνημόνια...

H Καθημερινή της Κυριακής καταγράφει παραδείγματα των «χαμένων χρημάτων» που πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος.

Αχρείαστα τυπογραφεία. Το υπουργείο Οικονομικών πρόσφατα νοίκιασε κτίριο 10.000 τετραγωνικών μέτρων για να στεγάσει το τυπογραφείο του, που δεν χρησιμοποιεί πια. Κάποτε σε αυτό τυπώνονταν οι προϋπολογισμοί, τα τριπλότυπα έντυπα, τα σήματα, κ.λπ. Σήμερα δεν τυπώνεται τίποτε από αυτά. Το κόστος για αυτό; 650.000 ευρώ ενοίκιο τον χρόνο. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Το κράτος έχει κι άλλα τυπογραφεία. Υπάρχει το Εθνικό Τυπογραφείο, το τυπογραφείο του υπ. Παιδείας και το τυπογραφείο του υπ. Αμύνης.

Αλληλογραφία με φάκελο. Προφανώς το email, το οποίο είναι δωρεάν, και προβλέπεται μάλιστα από τον νόμο 2013 (αρ. 5, παρ. 1) για την επίδοση εγγράφων παραμένει άγνωστο στο Δημόσιο. Ετσι, η επίδοση εγγράφων από τις δημόσιες υπηρεσίες γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο κοστίζοντας 11,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Ο αναπληρωτής υπουργός Τρύφων Αλεξιάδης πιέζει ώστε από την 1η Ιανουαρίου 2016 αυτό να αλλάξει και η ηλεκτρονική επίδοση εγγράφων να γίνει υποχρεωτική. Θα φανεί αν έχει αποτέλεσμα...

Ενοίκια. Μόνο το υπουργείο Οικονομικών για τη στέγαση των υπηρεσιών του πληρώνει 25 εκατ. ευρώ τον χρόνο, ενώ υπάρχουν ιδιόκτητα ακίνητα του Δημοσίου κατάλληλα (ίσως και καλύτερα) για τη στέγαση των υπηρεσιών του. Αυτό δεν ισχύει μόνο για το υπ. Οικονομικών, δυστυχώς. Είναι ενδεικτικό ότι σε έκθεση του 2011, ο ΟΟΣΑ, στην προσπάθειά του να καταγράψει το οργανόγραμμα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, είχε καταλήξει σε ένα τεράστιο γράφημα, το οποίο δεν χωρούσε να τυπωθεί στην έκθεση. Σε αυτή διαπιστώνεται ότι η διοίκηση είναι πολυδαίδαλη, ότι κάθε υπηρεσία έχει υπο-υπηρεσίες κ.λπ. και ότι το κόστος για ενοικίαση ακινήτων μόνο της κεντρικής διοίκησης είναι 50 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα μπορούσε να ήταν 25 φορές μικρότερο με καλύτερη διευθέτηση των υπηρεσιών και των κτιρίων (και το οργανόγραμμα μπορεί να χωρούσε σε μία σελίδα... Α4).

Βουλοκέρι εν έτει 2015. Σε έναν διαγωνισμό οργανισμού για χαρτικά, στυλό, φακέλους κ.λπ., υπήρχαν κάποιοι όροι, όπως για παράδειγμα ότι ο προμηθευτής θα έπρεπε να καλύπτει όλη την Ελλάδα και να προμηθεύει μεταξύ άλλων και... βουλοκέρι. Ο όρος αυτός άφηνε εκτός διαγωνισμού μεγάλες αλυσίδες χαρτικών, οι οποίες ενδεχομένως να προσέφεραν τα χαρτιά και τα υπόλοιπα υλικά σε πιο ανταγωνιστικές τιμές. Ευτυχώς, διαπιστώσαμε ότι πρόσφατα το βουλοκέρι βγήκε επιτέλους από τις προδιαγραφές...


Πηγή: http://www.newsbeast.gr