Εφευρέσεις που ξεπάστρεψαν τους «πατέρες» τους

Οι καινοτόμες μηχανές που διεκδίκησαν τις ζωές των εφευρετών τους.
Ο άνθρωπος έψαχνε ανέκαθεν δημιουργικούς τρόπους να βελτιώσει την καθημερινότητά του επινοώντας συνεχώς πράγματα που δεν υπήρχαν πρωτύτερα ή σκαρώνοντας νέες μεθόδους εκμετάλλευσης φυσικών δυνάμεων ή άλλων ιδιοτήτων.

Στην ανθρώπινη οδύσσεια για επωφελέστερα καθημερινά πράγματα μπλεκόταν όμως συνεχώς ο ανθρώπινος παράγοντας, επιφέροντας επιπλοκές που δεν περιλαμβάνονταν σε κανένα εγχειρίδιο χρήσης.

Αναρίθμητα ανήσυχα πνεύματα έχασαν όλα αυτά τα χρόνια τη ζωή τους προσπαθώντας να κάνουν τις ριζοσπαστικές τους ιδέες να δουλέψουν, καθώς το όραμά τους τους πήγε πολύ μακριά.

Κι αν τα μεγάλα πλην τραγικά ονόματα εδώ είναι τόσο η Μαρί Κιουρί, η οποία έχασε τελικά τη ζωή της από τη μακροχρόνια έκθεση στα ραδιενεργά υλικά, όσο και ο Οράτιος Χάνλεϊ, ο οποίος πνίγηκε μέσα στο υποβρύχιο που σχεδίασαν και κατασκεύασαν τα χεράκια του, οι θανάσιμες εφευρέσεις δεν τελειώνουν δυστυχώς εδώ…

Ο μπολσεβίκος και το φονικό όραμά του



Ως ένας από τους ξεχασμένους ήρωες αυτού του κόσμου, ο πολυμαθής πρωτεργάτης της επιστήμης και της κοινωνικής αλλαγής Alexander Bogdanov ήταν ένας από τους ηγέτες του μπολσεβικισμού και άνθρωπος της δράσης και του πνεύματος ταυτοχρόνως. Ο Bogdanov οραματίστηκε κάποια στιγμή τη μετάγγιση αίματος ως θεραπεία σε μια σειρά από παθήσεις της εποχής και το 1926 ήταν έτοιμος να επιδείξει τους επιστημονικούς μηχανισμούς της ιδρύοντας ένα ινστιτούτο για την έρευνα του θέματος.

Η εμμονή του ωστόσο με τη μετάγγιση αίματος υπερέβη κάποια στιγμή τόσο τις προσωπικές του δυνάμεις όσο και τα όρια της επιστήμης, φτάνοντας να πιστέψει ότι θα μπορούσε μέσω αυτής να επιτύχει μακροβιότητα και αιώνια νιότη! Πέθανε λοιπόν όταν μετάγγισε στον εαυτό του αίμα από φοιτητή που έπασχε από ελονοσία και φυματίωση, προσπαθώντας να αποδείξει την ακραία πλέον θεωρία του…

Ο σοβιετικός μηχανικός που προκάλεσε τη χειρότερη πυραυλική τραγωδία



Η καταστροφή που προκάλεσε ο Mitrofan Nedelin, πέρα από τον βαρύτατο φόρο αίματος που διεκδίκησε, αποτέλεσε καίριο πλήγμα στο σοβιετικό πυραυλικό πρόγραμμα σε πολλά επίπεδα. Το φοβερό δυστύχημα έλαβε χώρα στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ κατά τη δοκιμαστική πτήση του νέου και φοβερού για τα δεδομένα του καιρού σοβιετικού πυραύλου ICBM R-16.

Ήταν τον Οκτώβριο του 1960 όταν εξερράγη η δεξαμενή καυσίμου του πρωτότυπου πυραύλου καταστρέφοντας τον καινοτόμο εξοπλισμό του αλλά και τα πάντα λίγο-πολύ σε μια μεγάλη ακτίνα, επιφέροντας τον θάνατο σε περισσότερους από 150 κορυφαίους μηχανικούς της ΕΣΣΔ, μεταξύ των οποίων και ο εφευρέτης και επικεφαλής του σοβιετικού πυραυλικού προγράμματος και παρασημοφορημένος βετεράνος πτέραρχος Mitrofan Nedelin. Ο αρχιμηχανικός είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στον πρωτοποριακό πύραυλο R-16, αν και οι Σοβιετικοί κράτησαν μυστικά τα αρχεία της τραγωδίας μέχρι το 1989, όταν και παραδέχτηκαν τελικά τη φοβερή αλήθεια…

Ο γερμανικός μηχανικός με την ακόρεστη δίψα για ταχύτητα



Ο ταλαντούχος σχεδιαστής αυτοκινήτων και μεγάλος οραματιστής Fred Duesenberg είχε μια εμμονή: τη σπορ οδήγηση. Ως γερμανός μετανάστης στις ΗΠΑ, μαγεύτηκε από παιδί με τα πρωτότυπα αγωνιστικά και μέχρι τα 15 του σχεδίαζε ήδη τα δικά του αγωνιστικά δίτροχα. Αργότερα θα έκανε μια λαμπρή καριέρα στον χώρο της αυτοκίνησης και μια μακρά σειρά από πανίσχυρα και ταχύτατα τετράτροχα θα έφεραν την υπογραφή του, αν και ο ίδιος δεν έμοιαζε ποτέ ικανοποιημένος με τη δουλειά του. Ούτε καν το 1921, όταν το ομώνυμο αγωνιστικό του γινόταν το πρώτο αμερικανικό αυτοκίνητο που κέρδιζε ποτέ το γκραν πρι του Λε Μαν!

Με τις επαναστατικές καινοτομίες και τις λαμπρές επιτυχίες στη φαρέτρα του, ο ασταμάτητος Duesenberg δοκίμαζε το 1932 το τελευταίο τετράτροχο αριστούργημά του, έναν πύραυλο εδάφους-εδάφους κοντολογίς. Μόνο που στο τέλος ανατράπηκε και ο Fred υπέκυψε τελικά στα τραύματά του. Ή για να είμαστε ακριβείς, κόλλησε πνευμονία αναρρώνοντας από το ατύχημα και πέθανε…

Ο ιπτάμενος ράφτης των Παρισίων



Ο γάλλος ράφτης αυστριακής καταγωγής Franz Reichelt (ή François Reichelt) είχε ένα όνειρο: να πηδήξει από τον Πύργο του Άιφελ με το φορετό αλεξίπτωτο (vêtement-parachute) που είχε σχεδιάσει, με σκοπό να το φορούν οι πιλότοι και να γλιτώνουν τον θάνατο. Οι πρώτες δοκιμές μάλιστα ήταν επιτυχημένες, αν και συνήθιζε να το δοκιμάζει με πανάλαφρα ανδρείκελα, ήθελε λοιπόν να το ελέγξει ο ίδιος: «Θέλω να πειραματιστώ εγώ ο ίδιος, χωρίς κόλπα, για να αποδείξω την αξία της εφεύρεσής μου», είχε πει στον γαλλικό Τύπο.

Κι έτσι στις 4 Φεβρουαρίου 1912, στις 8:22 το πρωί, ο πιονέρος ράφτης σκαρφάλωσε στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ φορώντας τη στολή-αλεξίπτωτο και βούτηξε στο κενό από ύψος 57 μέτρων. Η πτήση του ήταν αποτυχημένη και σκοτώθηκε επιτόπου. Ο τολμηρός ράφτης είχε πάρει μάλιστα άδεια από την αστυνομία του Παρισιού για το μοιραίο άλμα παραπλανώντας τη, καθώς είχε ισχυριστεί πως θα χρησιμοποιούσε ανδρείκελο στα δοκιμαστικά. Και βέβαια ήταν τόσο σίγουρος για τη δημιουργία του που δεν χρησιμοποίησε κανένα προστατευτικό μέτρο. Η αυτοψία που έγινε αργότερα κατέληξε ότι ο Reichelt πέθανε από καρδιακή προσβολή κατά την πτώση…

Ο βασιλιάς των ανεμόπτερων



Ο άνθρωπος που ενέπνευσε τους Αδελφούς Ράιτ ήταν ο πρώτος που έκανε ποτέ ασφαλείς πτήσεις με ανεμόπτερα, ένας σωστός οραματιστής πολύ μπροστά από τον καιρό του. Ο λόγος για τον «πολύ» Otto Lilienthal, τον πιλότο που απέδειξε ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε τελικά να εγκαταλείψει το έδαφος ανατρέποντας τα στερεότυπα ότι οι πτήσεις ήταν για ονειροπόλους και τρελούς.

Αφού έκανε τόσα και τόσα για να καθιερώσει τις πτήσεις με ανεμόπτερα, αφού σχεδίασε και κατασκεύασε 18 επιτυχημένες ιπτάμενες συσκευές, αφού έκανε περισσότερες από 2.000 πτήσεις με τα μονοπλάνα και τα διπλάνα του, ήταν στη μοιραία τελευταία του που έπεσε σε κενό αέρος και κατακρημνίστηκε στο έδαφος από ύψος 15 μέτρων. Ο Lilienthal, ο ίδιος ο «πατέρας της αεροπορίας» έσπασε τους αυχενικούς του σπονδύλους και πέθανε 36 ώρες αργότερα στο νοσοκομείο. Οι τελευταίες του λέξεις; «Οι θυσίες αξίζει να γίνονται»…

Ο πιονέρος της αυτοκίνησης που δεν σταματούσε πουθενά



Ο κατασκευαστής της πρώτης μοτοσικλέτας (ένα ατμοκίνητο μοτοποδήλατο του 1867) και ενός από τα πρώτα αυτοκίνητα (ένα επίσης ατμοκίνητο τετράτροχο του 1863), ο φοβερός και τρομερός Sylvester Roper έχασε αναπάντεχα τη ζωή του την 1η Ιουνίου 1896 δοκιμάζοντας την τελευταία δίτροχη εφεύρεσή του.

Ο παραγωγικότατος μηχανικός με τις αμέτρητες κυριολεκτικά πατέντες, που περιλάμβαναν από ατμοκίνητα οχήματα μέχρι επαναληπτικές καραμπίνες και τσοκ για όπλα, πιλόταρε το μοιραίο εφεύρημά του μέσα σε πίστα αγώνων όταν τον είδαν να χάνει τον έλεγχο. Παραμένει άγνωστο αν πέθανε από καρδιακή ανακοπή που οδήγησε στο ατύχημα ή αν έπαθε το επεισόδιο αφότου τράκαρε…

Ο σύγχρονος Ίκαρος και η υπερπτήση των Καρπαθίων



Η Ιστορία μας λέει ότι ο εφευρέτης του πρώτου μεταλλικού αεροπλάνου του κόσμου σκοτώθηκε την ώρα που προσπαθούσε να διασχίσει τα Καρπάθια μέσα στο σε σχήμα βέλους αεροσκάφος Vlaicu II στις 13 Σεπτεμβρίου 1913. Ο ρουμάνος εφευρέτης και πιλότος Aurel Vlaicu, ένας από τους πραγματικούς οραματιστές της αεροπορίας, σφράγισε με τον τραγικό θάνατό του μια ζωή δημιουργίας και πρωτοπορίας που θα τον μετέτρεπε σε έναν από τους παραγωγικότερους και ριζοσπαστικότερους αεροκατασκευαστές του 20ού αιώνα.

Ο υπάλληλος της Opel κέρδιζε το ένα βραβείο πίσω από το άλλο στους διεθνείς διαγωνισμούς αεροπορίας του καιρού του, καθώς οι καινοτόμες πτητικές μηχανές του άφηναν πίσω τον εν πολλοίς ερασιτεχνικό ανταγωνισμό. Σε ηλικία 31 ετών, έφτιαξε το πρώτο μεταλλικό αεροπλάνο που έβλεπε ποτέ η έκπληκτη οικουμένη, το ανεπανάληπτο Vlaicu III, το τρίτο μοντέλο με το όνομά του στην επιγραφή. Κι όμως, τον σκότωσε η προηγούμενη απόπειρά του, το Vlaicu II, όταν προσπάθησε να περάσει από αέρος τα Καρπάθια του Δράκουλα ώστε να ανοίξει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα…

Ο δημιουργός του συρμού υψηλής ταχύτητας που πέθανε πριν καν γεννηθεί



Ο λετονός εφευρέτης Valerian Abakovsky κατασκεύασε μια αυτοκινητάμαξα υψηλής ταχύτητας, ένα σωστό αεροπλάνο σε ράγες δηλαδή, που είπε «Aerowagon», και ήταν ο απόλυτος προκάτοχος όλων των αντίστοιχων κατοπινών αποπειρών. Σε ηλικία 25 ετών, η σοβιετική διάνοια εφηύρε το κράμα αυτοκινήτου και τρένου που τροφοδοτούταν από κινητήρα αεροσκάφους. Οι σιδηροτροχιές ήταν επιβεβλημένες για να παραμένει το αεροπλάνο εδάφους στην πορεία του, καθώς οι ταχύτητες ήταν πρωτόγνωρες για την εποχή.

Το τεχνολογικό θαύμα του καιρού ήθελε να γεφυρώσει τις τεράστιες αποστάσεις της αχανούς ΕΣΣΔ και ο δοκιμαστικός πηγαιμός του από τη Μόσχα στην πόλη Τούλα ήταν υπερεπιτυχημένος. Τότε, στις 24 Ιουλίου 1921, ο Abakovsky και μερικοί ακόμα αποφάσισαν να επιστρέψουν στη Μόσχα με το Aerowagon, αν και αυτό εκτροχιάστηκε στέλνοντας στον θάνατο 6 από τους 21 επιβάτες του, μεταξύ των οποίων και ο δημιουργός του. Το δυστύχημα σκότωσε επίσης και μια από τις πιο φιλόδοξες εφευρέσεις των αρχών του 20ού αιώνα…

Ο πυραυλικός επιστήμονας με το μηχανοκίνητο όνειρο



Ο αυστριακός εφευρέτης, φυσικός και πιονέρος της πυραυλικής τεχνολογίας Max Valier πειραματίστηκε περισσότερο ενδεχομένως απ’ όσο έπρεπε για την πρώιμη εποχή του, ακολουθώντας την πεπατημένη του καιρού του. Την ώρα που μάγευε λοιπόν επανειλημμένως την οικουμένη με τους άθλους και τις εφευρέσεις του στην πυραυλική τεχνολογία, σκέφτηκε κάποια στιγμή να μεταφέρει τις γνώσεις του στην αυτοκίνηση!

Το αμάξι-πύραυλος που οραματίστηκε δεν κατασκευάστηκε όμως ποτέ: τον Μάιο του 1930, έχοντας ήδη ελέγξει πετυχημένα μια σειρά από υγρά καύσιμα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά στα τετράτροχα, το νέο του μείγμα που βασιζόταν στο καθαρό οινόπνευμα εξερράγη στο εργαστήριό του, στέλνοντάς τον στον άλλο κόσμο. Το πειραματικό πυραυλοκίνητο τετράτροχο με το σύστημα προώθησης που βασιζόταν στο αλκοόλ τον σκότωσε πριν καν προλάβει να το δοκιμάσει…

Ο ραδιενεργός εφευρέτης



Ο Sabin Arnold von Sochocky εφηύρε την πρώτη φωσφορίζουσα μπογιά που βασιζόταν στη χρήση του ραδιενεργού ραδίου! Κι αυτό γιατί το ράδιο παρέμενε ένα από τα δημοφιλέστερα υλικά στις αρχές του 20ού αιώνα, με τη γενικευμένη χρήση του να αφορά σχεδόν στα πάντα. Αργότερα έγινε αντιληπτό ότι ευθυνόταν για τον θάνατο πάμπολλων ανθρώπων και κυρίως όσων χρησιμοποιούσαν την μπογιά του εφευρέτη, η οποία είχε βρει αναρίθμητες χρήσεις, όπως στα καντράν των ρολογιών για παράδειγμα.

Ο ίδιος ο εφευρέτης πέθανε από απλαστική αναιμία λόγω της χρόνιας έκθεσής του στο ραδιενεργό υλικό…

Πηγή: http://www.newsbeast.gr