Χρόνια κόπωση:Λόγοι που νιώθεις συνέχεια κούραση

Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης

Ένας ύπουλος εχθρός!

Έχετε ξυπνήσει ποτέ με την αίσθηση ότι δεν έχετε ξεκουραστεί καθόλου; Μήπως αισθάνεστε τόσο εξαντλημένοι, ώστε δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις της ημέρας; Αν ναι, τότε πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν είστε μόνοι.

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αποτελεί μια περιπλοκή νόσο, η οποία σχετίζεται τόσο με οργανικούς, όσο και ψυχολογικούς παράγοντες και εμφανίζεται πολύ συχνά σε ανθρώπους που εργάζονται αρκετές ώρες, υπό έντονες συνθήκες ψυχικής και σωματικής πίεσης. Η ένταση του συνδρόμου αυξάνεται συν τω χρόνο και αναλόγως της διάρκειας κατά την οποία το άτομο βρίσκεται δέσμιο ενός τέτοιου "σφικτού" προγράμματος.
Η αιτιολογία του παραμένει άγνωστη, ωστόσο για την ύπαρξή του έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι παράγοντες, όπως είναι οι λοιμώξεις, η κακή διατροφή, το στρες, ανθυγιεινές συνήθειες όπως το κάπνισμα κ.λπ.

Ποιοι κινδυνεύουν;
Συνήθως οι περισσότεροι που υποφέρουν από το σύνδρομο είναι τελειομανής, ενώ αυτοπεριγράφονται ως άτομα προσανατολισμένα στην επίτευξη υψηλών στόχων και με υψηλά στάνταρντς εργασιακής απόδοσης και υπευθυνότητας. Επιπλέον, δίνουν μεγάλη σημασία στη γνώμη των άλλων ανθρώπων για το άτομό τους και βρίσκονται σε μια συνεχή πάλη για να ανταποκριθούν στις προσωπικές και κοινωνικές απαιτήσεις. Τέλος, προσπαθούν να προβάλλονται πάντοτε ως θαρραλέοι και δυνατοί, καταπιέζοντας τα βαθύτερα συναισθήματά τους. 

Μελετώντας μια ομάδα πασχόντων, Ολλανδοί επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι εξεταζόμενοι είχαν υψηλά σκορ σε μια ομάδα από γνωσιακές δοκιμασίες στις οποίες υποβλήθηκαν. Αυτό το γεγονός οδηγούσε την πλειονότητα εξ αυτών να βαθμολογούν υψηλότερα τον εαυτό τους σε πολλά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, όπως τη φιλοδοξία τους να ανέλθουν κοινωνικά και οικονομικά, την ενεργητικότητά τους και τη γενικότερη σωματική και πνευματική απόδοσή τους. Επίσης, σύμφωνα με συμπεράσματα επιστημονικών ερευνών, το σύνδρομο αφορά περισσότερο τις γυναίκες μέσης ηλικίας και ανώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου, ενώ οι εργαζόμενοι σε επαγγέλματα υγείας φαίνεται ότι προσβάλλονται πιο συχνά από τη νόσο, προφανώς επειδή, λόγω επαγγέλματος, έχουν έντονο το στρες.

Πως θα το καταλάβω;
Η συμπτωματολογία αρχίζει κυρίως με το αίσθημα κόπωσης που βιώνεται σαν σωματική εξάντληση με τρεμούλες, μείωση της αντίστασης στην προσπάθεια, μυαλγίες, δυσκολίες στη συγκέντρωση, αναποφασιστικότητα, μειωμένη προσοχή και μνήμη, και γενικά σωματικές και ψυχολογικές διαταραχές. Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης φαίνεται να είναι μια δέσμη δυσλειτουργιών του οργανισμού, ένα σήμα κινδύνου που δεν πρέπει να αγνοηθεί, αλλά να διερευνηθούν τα αίτια και να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Πριν από όλα όμως θα πρέπει να διαχωριστεί από την παροδική κούραση, που οφείλεται σε σωματική εξάντληση και η οποία μπορεί να εξαφανιστεί με καλή διατροφή και καλό ύπνο. Από την άλλη ενδέχεται να αποτελεί ένδειξη κλονισμένης υγείας. Επίσης θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε ότι η κούρασή σας δεν οφείλεται στην υπερβολική εργασία, σε χρόνια δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, σε κοινωνικά, οικονομικά προβλήματα, σε συνδυασμό με κακή διατροφή, έλλειψη σωματικής άσκησης και διαταραχές στον ύπνο. Οι έρευνες έδειξαν ότι και άλλοι παράγοντες, όπως κάποια νόσος σε εξέλιξη ( γρίπη, ίωση, διαβήτης, ηπατίτιδα, καρκίνος, Έιτζ ) ευθύνονται για το ένα τρίτο των περιστατικών. Οι αλλεργίες, ο διαβήτης, οι μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος, το έλκος, οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα, καθώς επίσης και ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντισταμινικά και οι βήτα αναστολείς μπορούν να προκαλέσουν κούραση και εξάντληση.

Υπάρχει θεραπεία;
Επειδή το σύνδρομο αποτελεί μια ψυχοσωματική νόσο με πολλές προεκτάσεις, αν εκδηλωθεί σε μια γυναίκα μπορεί να προκαλέσει διαταραχές του κύκλου και αναιμία. Πολλές φορές μπορεί να προκύψει εξαιτίας υποθυρεοειδισμού, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ακόμη και ένα κοινό κρυολόγημα είναι ικανό να καταβάλει τον πάσχοντα από το σύνδρομο για χρονική περίοδο μεγαλύτερη των τριών εβδομάδων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι σημαντικό να υπάρχει εξαρχής συμφωνία μεταξύ ιατρού και ασθενούς ως προς την αμοιβαία κατανόηση της νόσου. 

Η θεραπευτική μέθοδος βασίζεται στη λεπτομερή καταγραφή του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και στην έρευνα για πιθανή προηγούμενη ύπαρξη ψυχικών διαταραχών, όπως είναι η κατάθλιψη και το άγχος. Σε αυτήν την περίπτωση ενδέχεται να προταθεί θεραπεία με αντικαταθλιπτικά φάρμακα. 

Ωστόσο, η κύρια μέθοδος θεραπείας συνίσταται στην ψυχολογική υποστήριξη του πάσχοντος. Ο ιατρός αρχικά εξηγεί το πρόβλημα στον ίδιο τον ασθενή, ο οποίος οφείλει να αποδεχθεί την κατάστασή του και στη συνέχεια τον παροτρύνει να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα ξεκούρασης έτσι ώστε να αποκτήσει τις απαραίτητες δυνάμεις. Απαραίτητο θα είναι γιατρός και πάσχων μαζί να βρουν ένα τρόπο ζωής που να μπορεί να συμπεριλαμβάνει αυτά που αγαπά και επιλέγει ο πάσχων αλλά σε τέτοιο ρυθμό που να μην τον/την καταβάλει. Ένα ελαφρύ πρόγραμμα ασκήσεων γυμναστικής στο σπίτι θεωρείται επιβεβλημένο, ενώ ο πάσχων θα πρέπει στο εξής να ακολουθεί φυσιολογικά επίπεδα δραστηριότητας.


Πηγή: http://www.boro.gr